Παιδοφιλία και παιδεραστία: Η διαφορά τους, οι αιτίες που συνδέονται με την παιδοφιλία και οι θεραπείες που συνήθως προτείνονται.
Η σύλληψη και η προφυλάκιση γνωστού συγγραφέα παιδικών βιβλίων και υπεύθυνου του τμήματος παιδικού βιβλίου μεγάλου εκδοτικού οίκου για κατοχή σκληρού πορνογραφικού υλικού με παιδιά έχει προκαλέσει σοκ στον εκδοτικό χώρο.
Παρακολουθώντας τη συζήτηση που εξελίσσεται στα ΜΚΔ ανάμεσα σε αναγνώστες αλλά και συγγραφείς, παρατήρησα μια σειρά από παρανοήσεις που νομίζω ότι οφείλονται στην ελλιπή ενημέρωση του κοινού όσον αφορά τις ψυχικές διαταραχές.
Γιατί αυτό ακριβώς είναι η παιδοφιλία, ψυχική διαταραχή και όχι σεξουαλικός προσανατολισμός, όπως ισχυρίζονται κατά καιρούς ορισμένοι.
Ο παιδόφιλος νιώθει την επιθυμία να συνευρεθεί ερωτικά με παιδιά κάτω των 13 ετών. Πρόκειται δηλαδή για παραφιλική διαταραχή (μη κανονική σεξουαλική πρακτική) που χαρακτηρίζεται από έντονες, επαναληπτικές ορμές, ερωτικές φαντασιώσεις και συμπεριφορές που συνήθως κατευθύνονται προς άτομα που λόγω του νεαρού της ηλικίας τους αδυνατούν να δώσουν την συγκατάθεσή τους.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι μπορεί να ζει κανείς χρόνια με την διαταραχή της παιδοφιλίας χωρίς να έχει ποτέ προκαλέσει βλάβη σε κάποιον. Με άλλα λόγια όλοι οι παιδόφιλοι δεν είναι απαραίτητα παιδεραστές.
Ωστόσο, στη συνείδηση των περισσότερων πολιτών δύσκολα διακρίνεται το ένα από το άλλο, κυρίως επειδή η παιδοφιλία αποτελεί ένα θέμα ταμπού για το οποίο δύσκολα συζητάμε ως κοινωνία.
Λόγω αυτής της ελλιπούς ενημέρωσης δεν συνειδητοποιούμε πόσο μπορεί να υποφέρει ο ίδιος ο παιδόφιλος από την επιθυμία του που αρνείται να αποδεχθεί. Είναι συνηθισμένο να βασανίζεται από ντροπή, υπερβολικό άγχος και ενοχές που τον ακολουθούν σε ολόκληρη τη ζωή του. Δεν συνειδητοποιούμε επίσης ότι ένας παιδόφιλος μπορεί να νιώθει σεξουαλική έλξη εξίσου για παιδιά και ενήλικες, προχωρώντας έτσι σε μακροχρόνιες σχέσεις με συνομήλικους/κές του ενώ ταυτόχρονα επιθυμεί να συνευρεθεί με παιδιά - ορισμένοι προχωρούν στη σεξουαλική πράξη με ανήλικους μα οι περισσότεροι δεν το τολμούν ποτέ.
Δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο ένας παιδόφιλος να φροντίζει να έρχεται σε συχνή επαφή με παιδιά χωρίς να κινεί υποψίες ή να τραβάει προσοχή και έτσι δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει το γεγονός ότι συχνά η εργασία του συνδέεται με το πάθος του - δεν είναι λοιπόν περίεργο ένας παιδόφιλος να εργάζεται σε παιδικό σταθμό, σχολείο, γυμναστήριο ή άλλο χώρο όπου έχει καθημερινά πρόσβαση σε παιδιά κάτω των 13 ετών.
Μια ερώτηση που εμφανίζεται συχνά στα ΜΚΔ το τελευταίο διάστημα είναι πώς γίνεται κάποιος παιδόφιλος.
Σύμφωνα με το DSM-5, το αναθεωρημένο επίσημο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, κάποιες από τις πιο συνηθισμένες αιτίες που συνδέονται με την παιδοφιλία είναι οι ορμονικές διαταραχές και οι εγκεφαλικές ανωμαλίες, καθώς και προβλήματα στη διανοητική ή ψυχολογική ανάπτυξη, οι δυσάρεστες εμπειρίες από την παιδική ηλικία και φυσικά η σεξουαλική κακοποίηση που οι ίδιοι οι παιδόφιλοι μπορεί να έχουν υποστεί ως παιδιά.
Επίσης, για κάποιον ενήλικα με διαταραχή αντικοινωνικής συμπεριφοράς είναι πολύ πιο εύκολο να έρχεται σε επαφή με παιδιά αφού δεν μοιάζουν απειλητικά όπως οι ενήλικες με τους οποίους σπάνια βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο συναισθηματικής ωρίμανσης. Στη συντροφιά των παιδιών μπορεί να νιώθει δυνατός, σημαντικός και φυσικά να έχει τον έλεγχο της κατάστασης.
Οι θεραπείες που συνήθως προτείνονται σε περιπτώσεις παιδοφιλίας είναι συμπεριφορικές και στοχεύουν στην αλλαγή των διανοητικών και πρακτικών μοτίβων του πάσχοντα ώστε να τον βοηθήσουν να ελέγξει σταδιακά τις ορμές του. Δυστυχώς, η επιτυχία αυτών των μεθόδων δεν είναι εξασφαλισμένη.
Το ιατρικό και νομικό σύστημα θα όφειλε να μην αντιμετωπίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο τους παιδόφιλους που αγωνίζονται να ελέγξουν την ερωτική επιθυμία τους-σε κάποιες περιπτώσεις αναζητώντας και τη βοήθεια των ειδικών--, με τους παιδεραστές που κακοποιούν ψυχικά και σεξουαλικά ανήλικους. Το ίδιο ασφαλώς θα όφειλαν να κάνουν και οι δημοσιογράφοι που αναλαμβάνουν να μας ενημερώσουν για αυτό το εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα.
Ας μην ξεχνάμε, ωστόσο, ότι και ο παιδόφιλος που δεν έχει ποτέ του αγγίξει παιδί αλλά αναζητά συστηματικά πορνογραφικό υλικό φέρει σοβαρές ευθύνες αφού ο εθισμός του στην πορνογραφία, γίνεται ο μοχλός που κινεί τη μηχανή συστηματικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης ανήλικων αγοριών και κοριτσιών.
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
10°
