Σύμφωνα με το Mega, το πρώτο στοιχείο αφορά στην ολοκλήρωση του γονιδιακού ελέγχου. Οι γιατροί στο Ωνάσειο Νοσοκομείο πιστοποίησαν ότι η Τζωρτζίνα δεν είχε κανένα γονιδιακό πρόβλημα και απέκλεισαν οποιοδήποτε κληρονομικό ζήτημα, σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες.
Ακόμη, εντάχθηκαν άγνωστα μέχρι σήμερα μηνύματα που είχαν ανταλλάξει ο Μάνος Δασκαλάκης και η Ρούλα Πισπιρίγκου, αλλά και ορισμένες μαγνητοφωνημένες συζητήσεις που είχαν μεταξύ τους μέσω χρήσης διαδικτυακής εφαρμογής. Τις μαγνητοφωνήσεις φέρεται να της είχε κάνει η 33χρονη.
Το τρίτο στοιχείο που προστέθηκε στον φάκελο της δικογραφίας είναι ο έλεγχος πατρότητας για την Τζωρτζίνα. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, από τον έλεγχο αποδείχτηκε ότι ο Μάνος Δασκαλάκης είναι ο πατέρας του κοριτσιού.
Στη δικογραφία συμπεριλήφθηκε και η έκθεση της παιδοψυχολόγου, η οποία διατυπώνει τις εκτιμήσεις της σχετικά με τις ζωγραφιές του παιδιού.
Η δικογραφία για τη δολοφονία της 9χρονης Τζωρτζίνας αναμένεται να διαβιβαστεί στον εισαγγελέα για να προτείνει προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών για την παραπομπή ή μη της Ρούλας Πισπιρίγκου σε δίκη.
Στο πόρισμα των 54 σελίδων, η παιδοψυχολόγος αναφέρεται στη συνομιλία που είχε με τη Ρούλα Πισπιρίγκου μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, ενώ αναλύει και τις ζωγραφιές της Τζωρτζίνας.
Όπως τονίζει, η 33χρονη πέφτει σε αντιφάσεις, στερείται συναισθήματος και η αφήγησή της φαίνεται να μην είναι αληθής. Μάλιστα, επισημαίνεται ότι οι σκέψεις της γυρνούν συνέχεια γύρω από τον Μάνο Δασκαλάκη κατασκευάζοντας αντιζηλίες. Όσο για τις ζωγραφιές της Τζωρτζίνας, η ψυχολόγος διαπίστωσε ότι η 9χρονη ήταν ανήσυχη και προσπαθούσε να δουλέψει μέσα της τους θανάτους της Ίριδας και της Μαλένας, ενώ υπήρχε και φόβος μην της συμβούν τα ίδια πράγματα.
«Οι πληροφορίες που δίνει δεν είναι αξιόπιστες. Σε πολλά σημεία η αφήγησή της φαίνεται μη αληθής, στην προσπάθειά της να διαψεύσει μια οδυνηρή πραγματικότητα. Είναι φανερό, ότι οι σκέψεις της και οι επενδύσεις της επικεντρώνονται γύρω από τον σύζυγό της, ενώ φαίνεται να δημιουργεί εκ των υστέρων κατασκευές, γύρω από ζητήματα αντιζηλίας με άλλες γυναίκες. Οι περιγραφές για τα παιδιά της, μας επιτρέπουν να υποθέσουμε ότι τα αντιλαμβανόμαστε ως μία ναρκισσιστική προέκτασή της, που καλούνται να εκπροσωπήσουν τον δικό της λόγο και τις δικές της επιθυμίες. Η ίδια φάνηκε να μην κατανοεί τις θεμελιώδεις αναπτυξιακές τους ανάγκες», αναφέρει μεταξύ άλλων.
20°
