Μωβ μέδουσες: Ωκεανολόγος εξηγεί τι σταματά την εξάπλωση της τοξίνης σε περίπτωση τσιμπήματος.
Ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία προκαλούν στους λουόμενους οι μωβ μέδουσες, καθώς το τσίμπημά τους μπορεί να πολύ επώδυνο λόγω της νευροτοξίνης που έχουν. Όπως αναφέρει στον ΣΚΑΪ ο διευθυντής ερευνών του Ελληνικού Κέντρου και ωκεανολόγος, Επαμεινώνδας Χρήστου, η μωβ μέδουσα αναπτύσσεται σε ανοιχτά νερά, στα βαθιά, ωστόσο με τα ανεμογενή θαλάσσια ρεύματα μεταφέρεται στις παραλίες.
«Στο Αιγαίο έχει εντοπιστεί ένας πληθυσμός από πέρυσι. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι παραλίες που επικοινωνούν με το Αιγαίο έχουν πιθανότητα να εμφανίσουν ένα άτομο. Συνήθως δεν είναι σε σμήνη, αλλά 1-2 άτομα», επισημαίνει
Μωβ μέδουσες: Τι κάνουμε σε περίπτωση τσιμπήματος
Όπως σημειώνει ο κ. Χρήστου σε περίπτωση τσιμπήματος από μωβ μέδουσα, υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρωτόκολλο που πρέπει να ακολουθήσουμε, το οποίο έχει διαπιστωθεί ότι είναι το καλύτερο σαν πρώτη βοήθεια.
«Στην αρχή ξεπλένουμε με θαλασσινό νερό, μετά βάζουμε μείγμα μαγειρικής σόδας με θαλασσινό νερό -ποσότητα ένα προς ένα- πάνω στο σημείο που μας τσίμπησε για δύο με τρία λεπτά και αυτό σταματά την εξάπλωση της τοξίνης. Μετά καθαρίζουμε με μια πλαστική κάρτα για να φύγουν τα υπολείμματα και στη συνέχεια βάζουμε πάγο για 5-15 λεπτά για να σταματήσει ο πόνος», υπογράμμισε ο ωκεανολόγος και πρόσθεσε ότι απαγορεύεται να βάλουμε στο σημείο ξύδι, αμμωνία, αλκοόλ και νερό.
Τόνισε ότι αν δούμε μωβ μέδουσα, δεν τη βγάζουμε ποτέ έξω στην παραλία γιατί θα γίνει διασπορά των κνιδοκυτάρρων, ενώ συνέστησε την προσοχή των λουόμενων επισημαίνοντας ότι μπορεί να μας τσιμπήσει ακόμα και στα δύο μέτρα.
Πώς αναγνωρίζουμε τη μωβ μέδουσα - Τα χαρακτηριστικά της
Η μωβ μέδουσα είναι πελαγικό είδος και ζει σε τροπικά νερά. Έχει μέγιστο μήκος τα 10 εκατοστά σε διάμετρο και το μήκος των πλοκαμιών μπορεί να φτάσει μέχρι 10 μέτρα.
Κυρίως τρέφεται με σάλπες, διάφορα χιτωνοφόρα, πλακτονικά καρκινοειδή και αυγά ψαριών. Οι μεγαλύτεροι φυσικοί θηρευτές της μέδουσας είναι η δερματοχελώνα, η καρέτα καρέτα, ο τόνος, ο ξιφίας και το φεγγαρόψαρο.
Όταν είναι νεαρή το χρώμα της είναι πορτοκαλό - καφέ και όταν ενηλικιώνεται παίρνει έντονο πορφυρό-μωβ χρώμα. Η αναγνώριση γίνεται από τα εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά της, δηλαδή:
