Η οργάνωση «Πασχαλινά Σφυριά» έσπασε τη βιτρίνα κρεοπωλείου στα Εξάρχεια την προηγούμενη Πέμπτη καταγγέλλοντας ότι η ιδιοκτήτρια είναι κατά του βιγκανισμού.
Επίθεση σε κρεοπωλείο στα Εξάρχεια εξαπέλυσαν στις 18 Απριλίου τα «Πασχαλινά Σφυριά» για να δείξουν την αντίθεση και την αγανάκτησή τους για την πώληση και κατανάλωση κρέατος.
Το κείμενο, που αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, αναφέρει πως «η ιδιοκτήτρια του συγκεκριμένου κρεοπωλείου έχει εκφραστεί στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές με απέχθεια προς το βιγκανισμό», ενώ περιγράφει με γλαφυρό τρόπο επίθεση: «Ορμητικά βήματα κατευθύνονται με οργή πάνω στη βιτρίνα της αντικειμενοποίησης. Τη διαλύουν. Φωνές αγανακτισμένου μικροαστού ακούγονται. Η ησυχία του διαταράχθηκε. Τα νεκρά κομμάτια των σωμάτων που πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας κάτω από το σπίτι του, απόψε δεν έκαναν ησυχία. Δεν σεβάστηκαν τον ύπνο του. Την ηρεμία του. Τους κανονικούς ρυθμούς της ζωής του. Τον έβγαλαν εκτός εαυτού».
Αναλυτικά τι έγραψαν:
«Πέμπτη 18/04, 3:00 τα ξημερώματα. Ορμητικά βήματα κατευθύνονται με οργή πάνω στη βιτρίνα της αντικειμενοποίησης. Τη διαλύουν. Φωνές αγανακτισμένου μικροαστού ακούγονται. Η ησυχία του διαταράχθηκε. Τα νεκρά κομμάτια των σωμάτων που πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας κάτω από το σπίτι του, απόψε δεν έκαναν ησυχία. Δεν σεβάστηκαν τον ύπνο του. Την ηρεμία του. Τους κανονικούς ρυθμούς της ζωής του. Τον έβγαλαν εκτός εαυτού. Ο θόρυβος αυτός δεν ήταν τα μουγκρητά των ίδιων των θυμάτων. Οι σφαγές τους γίνονται αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τον μικρόκοσμό του. Δεν τις ακούει. Δεν θέλει να τις ακούει. Το μόνο που θέλει είναι η ησυχία του και τα πτώματα στο πιάτο του.
Ο θόρυβος αυτός ήταν οι απολαυστικοί ήχοι της σπασμένης τζαμαρίας τους κρεοπωλείου που βρίσκεται στην οδό Καλλιδρομίου 91 στα Εξάρχεια. Η ιδιοκτήτρια του συγκεκριμένου κρεοπωλείου έχει εκφραστεί στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές με απέχθεια προς το βιγκανισμό. Πρόσφατα εξέφρασε και την αγανάκτισή της για όσα άτομα επιλέγουν να συγκρουστούν με τους μπάτσους στην περιοχή. Όμως για εμάς καμία ιδιαιτερότητα σαν αυτές που έχει το συγκεκριμένο κρεοπωλείο δεν μας είναι απαραίτητη για να το χτυπήσουμε. Η ύπαρξη και μόνο ενός μαγαζιού που εμπορεύεται σφαγιασμένα πτώματα μας αρκεί. Τέτοιες ιδιαιτερότητες απλώς κάνουν πιο γλυκιά τη μανία μας.
Έχουμε ήδη απαλλοτριώσει βίγκαν ποπ κορν και αναμένουμε την έκφραση των ανθρωποκεντρικών αντανακλαστικών σας, συντρόφια. Αναμένουμε εκείνα τα μάτσο αγοράκια που “αν μας πετυχαίνανε πουθενά θα μας ρίχνανε ένα χέρι ξύλο” αλλά και τον υπόλοιπο συρφετό αναρχοπατέρων και αναρχομητέρων που αισθάνονται πως έχει μεγαλύτερη αξία η μπίζνα ενός μικροαφεντικού ή το μεροκάματο ενός εργαζόμενου από την ίδια την ελευθερία, την ζωή και την ύπαρξη ενός άγρια καταπιεσμένου αισθανόμενου ζώου. Αυτή τη φορά ίσως να μην έχετε να μας πείτε για τον αλληλέγγυο κρεοπώλη που δίνει τσάμπα κρεατάκι στους φτωχούς. Δεν έχει καμία σημασία. Θα βγάλετε πάλι το ρεφορμιστικό σας πρόσωπο και θα μας μιλήσετε για προτεραιότητες του αγώνα. ΣΤΑ ΤΣΑΚΙΔΙΑ. Αν μας ενδιέφεραν τέτοιου είδους αναλύσεις θα κατεβαίναμε στις εκλογές.
Μη ανθρώπινα ζώα βρίσκονται κατά δισεκατομμύρια μέσα σε φυλακές-εκτροφεία-σφαγεία και ανάλογα το χρονικό στάδιο της ζωής τους, βιώνουν διάφορες μορφές φρίκης. Αυτή η φρίκη διακόπτεται με το βίαιο σταμάτημα της ζωής τους. Την όλη διαδικασία παραγωγής πτωμάτων χρηματοδοτούν τα κρεοπωλεία -μικρά ή μεγάλα- τα οποία με τη σειρά τους χρηματοδοτούν οι πελάτες πτωματοφάγοι. Αυτή η πραγματικότητα μας είναι αρκετή. Το αξιακό μας σύστημα βρίσκεται μίλια μακριά από αυτό όσων δεν τους αρκεί το παραπάνω για να θεωρήσουν στόχο κάτι τέτοιο.
Κάθε οικονομικό εμπόδιο που μπαίνει στην όλη διαδικασία παραγωγής, ονομάζεται σαμποτάζ. Το σαμποτάζ είναι ένα από τα μέσα που θεωρούμε πολύ χρήσιμα και σκοπεύουμε να το αναπτύξουμε περισσότερο. Η σπασμένη τζαμαρία είναι απλά η προπόνησή μας. Για εσάς που αναρωτιέστε από τον καναπέ γιατί χτυπήσαμε το συγκεκριμένο και όχι κάποιο μεγάλο κρεοπωλείο, γιατί το κάναμε στα Εξάρχεια και όχι κάπου παραέξω, σας προτείνουμε να κρατηθείτε και να κάνετε λίγη υπομονή. Θα έρθουμε και στη γειτονιά σας. Όσο για το αν είναι μικρό ή μεγάλο, ο στόχος παραμένει σε κάθε περίπτωση. Όπως θα τσακίζαμε έναν βιαστή ακόμα και αν ήταν φτωχός ή ένα φασίστα που δρα ενεργά στους δρόμους ακόμα και αν ήταν φτωχός, έτσι κάθε είδους πτωματοπωλεία ονειρευόμαστε να τα βλέπουμε διαλυμένα.
Γιατί για εμάς, συντρόφια, δεν υπάρχει μερική απελευθέρωση. Η απελευθέρωση θα είναι ολική και μόνο ως τέτοια μπορεί να νοηθεί. Θα τα ξαναπούμε.. Μέρες που είναι..».
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
11°
