Στο στόχαστρο των εισαγγελέων Διαφθοράς για ενδεχόμενη διάπραξη και άλλων αδικημάτων τίθεται ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης, κατηγορούμενος ήδη για παθητική δωροδοκία στην υπόθεση της Novartis.
Σύμφωνα με πληροφορίες από το Εφετείο, η έρευνα των εισαγγελέων που έχουν αναλάβει την υπόθεση της φαρμακοβιομηχανίας, επικεντρώνεται σε αυτήν τη φάση στο πρόσωπο του μέχρι πρότινος προστατευόμενου μάρτυρα για το ενδεχόμενο διάπραξης άλλων δύο αδικημάτων κακουργηματικού χαρακτήρα.
Ο κ. Μανιαδάκης ερευνάται για την πιθανότητα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα αλλά και για ενεργητική δωροδοκία. Το δεύτερο μάλιστα αδίκημα σημαίνει πως η βούληση των εισαγγελέων είναι να εξετάσουν αν ο ερευνώμενος, στον οποίο ήδη καταλόγισαν πως «έλαβε χρήματα» είναι πιθανό και να «έδωσε χρήματα» που σχετίζονται με την όλη υπόθεση των πρακτικών της Novartis.
Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν πως η Εισαγγελία Διαφθοράς αξιολογώντας τα στοιχεία της υπόθεσης και λαμβάνοντας υπόψιν παλαιότερη φορολογική εκκρεμότητα του, διενεργούν πλήρη εξονυχιστική έρευνα ώστε να εντοπίσουν αν υπάρχει οποιαδήποτε άλλη, πλην αυτής που αφορά την παθητική δωροδοκία, ποινική εμπλοκή του καθηγητή .
Από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτει πως η πρώτη «ποινική εμπλοκή» του κ.Μανιαδάκη στην υπόθεση ήταν η αναφορά της μάρτυρα με την κωδική ονομασία «Αικατερίνη Κελέση» τον Νοέμβριο του 2017, η οποία στη συνέχεια ωστόσο ανακάλεσε τις καταγγελίες της κι ενώ μεσολάβησαν δύο καταθέσεις του μάρτυρα «Γιάννης Αναστασίου».
Ο καθηγητής πάντως ήδη μέσω του συνηγόρου του Θόδωρου Μαντά κατέθεσε ένσταση ακυρότητας σε βάρος της ποινικής δίωξης που του ασκήθηκε στην οποία αναφέρει ότι από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει η κατηγορία της παθητικής δωροδοκίας. Τονίζει δε στην ένστασή του, ότι για την απαγγελία κατηγορίας, δεν αρκεί η «ασαφής χωρίς κανένα πραγματικό περιστατικό» μαρτυρία του ετέρου προστατευόμενου μάρτυρα σε βάρος του. Θέτει επίσης και νομικό θέμα με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, υπό την οποία τελεί η δίωξη που του ασκήθηκε, υποστηρίζοντας ότι του αποδόθηκε «εσφαλμένα». Κατά την υπεράσπιση του κ. Μανιαδάκη δεν είχε την επίμαχη περίοδο Δημόσιο αξίωμα καθώς ήταν «άτυπος σύμβουλος υπουργός».
Με ανάλογο σκεπτικό, περί ακυρότητας της δίωξης που ασκήθηκε εναντίον του, ο κ. Μανιαδάκης δια του συνηγόρου του προσέφυγε και σε βάρος της διάταξης των εισαγγελικών λειτουργών με την οποία του απαγορεύτηκε η έξοδος από την χώρα. Κατά τον κατηγορούμενο, αφού είναι άκυρη η δίωξη δεν έχει δικαίωμα η Εισαγγελία να εφαρμόζει την απαγορευτική διάταξη.
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
17°
