Ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γρηγόρης Πεπονής, ζήτησε να γίνει δεκτή η αίτηση αναίρεσης ως προς την μη χορήγηση του ελαφρυντικού της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη για το Νίκο Ρωμανό και για τον Αργύρη Ντάλιο.
Ενώπιον του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου ο αντεισαγγελέας Ανωτάτου Ποινικού Δικαστηρίου Γρηγόρης Πεπόνης πρότεινε την άσκηση αναίρεσης μόνο ως προς το σκέλος που αφορά στη μη χορήγηση ελαφρυντικών.
Ανέπτυξε δε κάθε σημείο για το οποίο οι τρεις καταδικασθέντες για επιμέρους πράξεις που αφορούσαν τη δράση τους, Γιάννης Μιχαηλίδης, Αργύρης Ντάλιος και Νίκος Ρωμανός, ζητούσαν να ασκηθεί αναίρεση κατά της απόφαση τους Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.
Για τους Ρωμανό και Ντάλιο υποστήριξε ότι η δευτεροβάθμια απόφαση απέρριψε τη χορήγηση της ελαφρυντικής περίστασης και δεν δέχθηκε ως επαρκή τα πραγματικά περιστατικά που τέθηκαν στο Εφετείο, όπως την ολοκλήρωση του Λυκείου και την εισαγωγή του στο Πανεπιστήμιο για το Νίκο Ρωμανό, με το σκεπτικό ότι το διάστημα εκείνο ήταν υπό κράτηση και εξ΄ αιτίας των πεποιθήσεων του όπως τις ανέπτυξε κατά την απολογία του.
«Ξέρουμε πολλούς κρατούμενους που τελειώνουν το Λύκειο και μπαίνουν Πανεπιστήμιο; Πρόκειται για μια συνειδητή προσπάθεια με θετικό προσανατολισμό» τόνισε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα εισηγήθηκε να απορριφθούν οι αιτήσεις αναίρεσης ως προς τα άλλα ζητήματα που έθεσαν οι τρεις καταδικασθέντες.
Ανάμεσα σε αυτά και το ζήτημα της «ατομικής τρομοκρατίας», η οποία αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης, δικαιολογώντας την κρίση για ενοχή τους για σειρά πράξεις ως τρομοκρατικές ενέργειες, αν και έχουν αθωωθεί από την κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση ( άρθρο 187Α Ποινικού Κώδικα).
Σύμφωνα με το Θεόδωρο Μαντά, δικηγόρο του Νίκου Ρωμανό, η εν λόγω δικαστική κρίση «επιδιώκει με ερμηνεία για πρώτη φορά να εισαγάγει την αντίληψη της ατομικής τρομοκρατίας, η οποία δεν ήταν στη βούληση νομοθέτη και επιχειρεί να νομοθετήσει με κίνδυνο κάθε ατομική περίπτωση να μπαίνει κάτω από την ομπρέλα ατομικής τρομοκρατίας, καταργώντας ουσιαστικά την πραγματική βούληση του ποινικού νομοθέτη».
Ωστόσο, ο κ. Πεπονής πρότεινε την απόρριψη αυτού του σκέλους του αιτήματος ως αβάσιμου, επισημαίνοντας ότι «είναι δυνατόν μεμονωμένα πρόσωπα να πράξουν τρομοκρατικές πράξεις. Ο μεμονωμένος τρομοκράτης είναι ο μοναχικός λύκος. Σε διεθνές επίπεδο το έχουμε συναντήσει, με δεκάδες εκατοντάδες θύματα. Η δική μας νομοθετική πρόβλεψη το ρυθμίζει με αυτό τον τρόπο».
Το δικαστήριο επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.
Υποθέτω ότι μια στο τόσο πρέπει και οι αρμόδιες διωκτικές αρχές να προσποιούνται αποτελεσματικότητα ώστε να μπορούν να συνεχίζουν να είναι αναποτελεσματικές χωρίς άγχος
10°
