Περίπου έξι στους δέκα πολίτες εκτιμούν ότι στη χώρα μας βρίσκονται αυτή τη στιγμή πάνω από 100.000 πρόσφυγες, με τους μισούς από αυτούς να ανεβάζουν τον αριθμό σε πάνω από 200.000. Κι όμως, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι πρόσφυγες που βρίσκονται στη χώρα μας δεν ξεπερνούν τις 62.000. Το στοιχείο αυτό αποκαλύπτει τόσο την αδυναμία αρχών και ΜΜΕ να «περάσουν» στο κοινό τα πραγματικά δεδομένα, όσο και τη διόγκωση της αμφισβήτησης σχετικά με τις επίσημες ενημερώσεις. Πάντως, οι πολίτες που πιστεύουν ότι ο αριθμός των προσφύγων είναι μεγαλύτερος από τον πραγματικό διατηρούν και την πιο αρνητική στάση στα επιμέρους θέματα της ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία.
Τα ενδιαφέροντα αυτά ευρήματα προκύπτουν από έρευνα κοινής γνώμης που πραγματοποίησε η εταιρία δημοσκοπήσεων AboutPeople για λογαριασμό του Vouliwatch, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού. Ωστόσο, οι πολίτες εμφανίζονται πολύ πιο δεκτικοί στη φοίτηση παιδιών προσφύγων στα σχολεία, παίρνοντας αποστάσεις από τους κατά τόπους συλλόγους γονέων. Ειδικότερα, το 72,8% απαντούν πως τα σχολεία πρέπει να παραχωρούνται στα προσφυγόπουλα για να κάνουν μάθημα, ενώ για το 60,1% είναι αυτονόητο ότι τα παιδιά που τελικά θα μείνουν στην Ελλάδα θα πρέπει να κάνουν μάθημα στις ίδιες τάξεις με τα υπόλοιπα. Το 55,7% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι οι πρόσφυγες που πρόκειται να παραμείνουν μεγαλύτερο διάστημα στην Ελλάδα θα πρέπει να μετεγκατασταθούν σε διαμερίσματα, ωστόσο ένα 35,5% θεωρεί ότι πρέπει να παραμείνουν στους καταυλισμούς. Το 60,4% μάλλον δεν θα είχαν πρόβλημα εάν στην πολυκατοικία τους έμεναν οικογένειες προσφύγων. Παρά τα αισιόδοξα ευρήματα, να σημειωθεί ότι σε γενικές γραμμές το 1/3 της κοινωνίας παραμένει επιφυλακτικό στο ζήτημα της ένταξης των προσφύγων, με τις γυναίκες να εμφανίζονται πιο ανεκτικές από τους άνδρες.
Σχολιάζοντας την έρευνα στην Καθημερινή, ο επίκουρος καθηγητής Νομικής του ΑΠΘ, πρώην Βοηθός Συνηγόρου του Πολίτη υπεύθυνος Τομέα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πρώην γενικός γραμματέας Μεταναστευτικής Πολιτικής κ. Ανδρέας Τάκης, αναφέρει: «Το πρώτο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα είναι ότι οι Ελληνες πολίτες αρχίζουν να έχουν μια ρεαλιστική εικόνα της πραγματικότητας των προσφύγων και ιδίως του τι σημαίνει να ζουν κοντά μας. Μέσα στις πόλεις μας και όχι στην απομόνωση των στρατοπέδων. Σε μαζικό βαθμό είναι υπέρ της συμβίωσης μαζί τους ως κάτι που δεν δημιουργεί προβλήματα και δεν ενέχει κινδύνους αλλά αντίθετα σε ορισμένο βαθμό είναι επιβεβλημένο δεδομένης της αναξιοπρέπειας της διαβίωσης στα camps. Δεν μπορεί ωστόσο κανείς να παραβλέψει ότι οι επιφυλακτικές στάσεις μολονότι σοβαρά μειοψηφικές, της τάξης του 25-35%, είναι ανησυχητικά ισχυρές και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να λυθεί με κυνήγι του ρατσιστικού λόγου αλλά με εντατικοποίηση της συμβίωσης για να διαλυθούν και οι τελευταίες επιφυλάξεις.»
Σημειώνεται τέλος ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους οι πολίτες κρίνουν μάλλον αρνητικά το έργο της κυβέρνησης, της ΕΕ και των ΜΚΟ στη διαχείριση του προσφυγικού.
10°
