Πέθανε ο αρχιβασανιστής της Χούντας Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος (εικόνες)

Έφυγε από τη ζωή το πρωί της Πέμπτης, 24 Σεπτεμβρίου, ο αρχιβασανιστής της ΕΑΤ ΕΣΑ και μια από τις πιο σκοτεινές προσωπικότητες της Χούντας Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος.

Το όνομά του έχει περάσει στην ιστορία ως συνώνυμο της βιαιότητας και του αυταρχισμού κατά την περίοδο της μαύρης για την Ελλάδα επταετίας.

Ο Θεοφιλογιαννάκος ήταν απότακτος αξιωματικός του Στρατού Ξηράς (αντισυνταγματάρχης, μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας καθαιρέθηκε στο βαθμό του απλού στρατιώτη), διετέλεσε υποδιοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ από το 1968 ως το 1970, και στη συνέχεια διοικητής του από το 1970 ως το 1972, οπότε παρέδωσε τη διοίκηση στον φίλο του Νικόλαο Χατζηζήση. Σύμφωνα με τις περισσότερες μαρτυρίες και καταθέσεις, ο Θεοφιλογιαννάκος έκανε κουμάντο στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και πριν γίνει επίσημα διοικητής, καθώς ο Πέτρος Κούτρας (αρχικός διοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ επί χούντας) ήταν αδύναμος χαρακτήρας και δεν μπορούσε να του επιβληθεί.

Σύντομο βιογραφικό

Η καταγωγή του είναι από τη Μάνη, ενώ μεγάλωσε στη Σπάρτη. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος στο επάγγελμα. Αρχικά φοίτησε στη Σχολή Αεροπορίας (σημερινή Σχολή Ικάρων), όμως, σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια, τον έδιωξαν λόγω ανικανότητας. Ο ίδιος στην απολογία του υποστήριξε ότι ο πραγματικός λόγος αποπομπής του ήταν το γεγονός ότι η Αεροπορία ελεγχόταν από κομμουνιστές.

Τελικά, αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού.

Ήταν μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του ΑΣΠΙΔΑ, όμως με την στάση του περισσότερο βοήθησε την υπεράσπιση (κατηγόρησε συνάδελφούς του αξιωματικούς ότι είναι κομμουνιστές επειδή διάβαζαν Τα Νέα και υποστήριζαν τον Ανδρέα Παπανδρέου).

Συμμετείχε ενεργά στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ως λοχαγός Πεζικού, ενώ το 1968 έγινε υποδιοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ, για να γίνει διοικητής το 1970. Επί χούντας προήχθη αρχικά σε ταγματάρχη και έπειτα σε αντισυνταγματάρχη.

Εδώ, με τον Στέλιο Παττακό παίζει τάβλι σε ξενοδοχείο για τις ανάγκες φωτογράφισης για την εφημερίδα Ελευθεροτυπία το 2009

Η δράση του στη χούντα

Ο Θεοφιλογιαννάκος και οι άνδρες του έδειραν και βασάνισαν εκατοντάδες ανθρώπους κατά τη διάρκεια της χούντας.

Αυτό που τον έκανε ιδιαίτερα απεχθή στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων ήταν ότι ο ίδιος ξυλοκόπησε κι βασάνισε συνάδελφούς του αξιωματικούς, όπως ο στρατηγός Καλαμάκης, ο ναύαρχος Εγκολφόπουλος, ο ηρωικός ταγματάρχης Σπύρος Μουστακλής, ο Γιάννης Παπαδονικολάκης, ο Αλέξανδρος Παπαδόγγονας κ.α.

Προφυλακίστηκε στα τέλη του 1974 και στις δίκες της χούντας το 1975 καταδικάστηκε για διάφορα αδικήματα (βαρεία σωματική βλάβη, κατάχρηση εξουσίας, ηθική αυτουργία σε απλή σωματική βλάβη κτλ) και συνολικά έμεινε στη φυλακή για 18 χρόνια, μέχρι το Σεπτέμβριο του 1992.

Μετά την αποφυλάκισή του αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα ενώ έπεσε και θύμα προπηλακισμών: ο Δημήτρης Κουφοντίνας αναφέρει στο βιβλίο του ότι ο Θεοφιλογιαννάκος ήταν στους υπό εξέταση στόχους για «εκτέλεση» της 17 Νοέμβρη.

Στις δίκες της χούντας τον υπερασπίστηκε η σύζυγός του Σοφία.

Ο Θεοφιλογιαννάκος, ως φανατικά αντικομμουνιστής, είχε προκαλέσει κατά την απολογία του για τις δίκες της χούντας.

Χαρακτηριστικά ένα παραληρηματικό απόσπασμα:

«Είμαι Λάκων, υιός διδασκάλου, έχω ανατροφή ελληνοχριστιανική και είχα την τιμή να συμμετάσχω ενεργώς στην επανάσταση της 21ης Απριλίου. Σαν Σπαρτιάτης είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος, γιατί το επάγγελμα που διάλεξα αρμόζει με τον τόπο της καταγωγής μου. Η Σπάρτη φιάχνει Λεωνίδες, Μαυρομιχάληδες, Δαβάκηδες! Από μικρός έμαθα να αγαπώ την πατρίδα μου και έζησα στα πρώτα χρόνια της ζωής μου έναν εμφύλιο πόλεμο.

»Στη Σπάρτη έμαθα ότι ένας είναι ο εχθρός, ο κομμουνισμός και οι συνοδοιπόροι του! Ο κομμουνιστής είναι ένα τομάρι που δεν σκέπτεται την πατρίδα. Ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις μπήκα στη Σχολή Ικάρων και με έδιωξαν από κει, όχι λόγω ανικανότητος, όπως υποστήριξε στην κατάθεσή του ο Αναστάσιος Μήνης, αλλά επειδή ήμουν ακραιφνής εθνικόφρων. Επειδή αγαπούσα το επάγγελμα του αξιωματικού, κατατάχθηκα στη Σχολή Ευελπίδων. Εκεί έμαθα να σέβομαι τους ανωτέρους μου, να αναλαμβάνω πάντοτε τις ευθύνες μου και να μισώ τον κομμουνισμό!».