Θανατoποινίτης στο Τενεσί έχει δύο εβδομάδες διορία να επιλέξει πώς θα πεθάνει

Ο Χάρολντ Γουέιν Νίκολς, θανατοποινίτης στο Τενεσί, έχει μόλις δύο εβδομάδες για να αποφασίσει πώς θα εκτελεστεί, μια επιλογή που δεν προσφέρεται σε όλους τους κρατούμενους.

Ο θανατοποινίτης Νίκολς καταδικάστηκε το 1990, αφού κρίθηκε ένοχος για τον βιασμό και τη δολοφονία της φοιτήτριας Κάρεν Πάλεϊ. Σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα, δύο χρόνια νωρίτερα είχε εισβάλει στο σπίτι της 21χρονης στο Τσατανούγκα και την είχε χτυπήσει στο κεφάλι με μια σανίδα τουλάχιστον τέσσερις φορές, προκαλώντας κατάγματα στο κρανίο και σοβαρές εγκεφαλικές κακώσεις.

Η αστυνομία τον συνέλαβε στις 5 Ιανουαρίου 1989, έπειτα από πληροφορίες ότι είχε διαπράξει σειρά βιασμών στην περιοχή Ίστ Ριτζ. Ο Νίκολς ομολόγησε σε βιντεοσκοπημένη κατάθεση τον βιασμό και τη δολοφονία της Πάλεϊ και δήλωσε ένοχος για κατηγορίες ανθρωποκτονίας κακουργηματικού χαρακτήρα, επιβαρυντικού βιασμού και διάρρηξης πρώτου βαθμού.

Τώρα φαίνεται πως αρνείται να επιλέξει μεταξύ ηλεκτρικής καρέκλας και θανατηφόρας ένεσης για την εκτέλεσή του, που έχει προγραμματιστεί για τις 11 Δεκεμβρίου. Αυτό σημαίνει ότι, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Τενεσί, θα εφαρμοστεί η θανατηφόρα ένεση ως προεπιλεγμένη μέθοδος, εκτός αν ο Νίκολς αλλάξει γνώμη εντός δύο εβδομάδων.

Το 2020 είχε επιλέξει την ηλεκτρική καρέκλα, αλλά η εκτέλεση αναβλήθηκε λόγω της πανδημίας COVID-19. Στο Τενεσί, οι κρατούμενοι που έχουν καταδικαστεί πριν τον Ιανουάριο του 1999 μπορούν να επιλέξουν την ηλεκτροπληξία αντί της θανατηφόρας ένεσης, η οποία είναι η τυπική μέθοδος του κράτους. Παρά το ότι μερικές πολιτείες εξακολουθούν να επιτρέπουν την ηλεκτρική καρέκλα, στο Τενεσί έχει χρησιμοποιηθεί μόλις πέντε φορές την τελευταία δεκαετία.

Σύμφωνα με τα δικαστικά αρχεία, ο κλινικός ψυχολόγος Δρ. Έρικ Ένγκουμ κατέθεσε ότι ο Νίκολς έχει «υψηλότερη του μέσου» νοημοσύνη και είναι αρκετά εκφραστικός. Μετά από πολλαπλές συναντήσεις, τον διέγνωσε με «διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή», μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από «ανεξέλεγκτη παρόρμηση για βίαιες και καταστροφικές πράξεις».

Ο ψυχολόγος εξήγησε ότι η διαταραχή αυτή μπορεί να οφείλεται σε οργανικούς ή αναπτυξιακούς παράγοντες, όπως ένα εχθρικό περιβάλλον, κακοποίηση ή εγκατάλειψη. Στην περίπτωση του Νίκολς, υπήρξε «παρουσία σκληρού και εχθρικού πατέρα» και εγκατάλειψη όταν τοποθετήθηκε σε ορφανοτροφείο μετά τον θάνατο της μητέρας του.

Ο Δρ. Ένγκουμ τόνισε ότι ο Νίκολς δεν είναι ψυχοπαθής και δεν είναι διαρκώς βίαιος ή κακόβουλος· αντιθέτως, η ομολογία του έδειξε «την καλή πλευρά του, που αναλαμβάνει την ευθύνη για τις πράξεις της κακής πλευράς του». Κατέληξε ότι ο Νίκολς «θα μπορούσε να λειτουργήσει καλά σε ένα θεσμοθετημένο περιβάλλον, αλλά θα επαναλάμβανε τις καταστροφικές συμπεριφορές αν αφεθεί ελεύθερος».

(Με πληροφορίες Ladbible)