Κοσμος

Και τώρα πορείες στη ρωσική πρεσβεία, σύντροφοι

Περιμένω συνθήματα στους τοίχους, περιμένω οργάνωση συναυλιών, συζητήσεων και εκδηλώσεων αφιερωμένων στον ουκρανικό λαό, που υφίσταται τόσα δεινά από τους ιμπεριαλιστές γείτονές του

Μάνος Βουλαρίνος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Οι εκδηλώσεις, οι πορείες και οι νηοπομπές για τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα και η στάση των ακτιβιστών για τον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας

Η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή μοιάζει να πηγαίνει πολύ καλά και, αν όντως πάει καλά μέχρι τέλους, αυτό θα είναι καλό για την ανθρωπότητα, αλλά κακό για την Πέτη την Πέρκα που, όπως δήλωσε, θέλει να ξαναταξιδέψει προς τη Γάζα. Φυσικά αστειεύομαι, αφού γενικώς οι συμπολίτες που εδώ και καιρό διαδηλώνουν υπέρ του παλαιστινιακού λαού, δεν πρόκειται να πάψουν να αγωνίζονται εναντίον οποιασδήποτε αδικίας οπουδήποτε στον κόσμο. Στο κάτω κάτω μιλάμε για ανθρώπους που το περίσσεμα της ψυχής τους δεν τους αφήνει να μείνουν άπραγοι.

Μπορεί λοιπόν στη σύγκρουση στη Μέση Ανατολή να μπαίνει μια τελεία (προφανώς δεν θα είναι και η τελευταία), αλλά ο ιμπεριαλισμός δεν έχει νικηθεί και άμαχοι υποφέρουν κι αλλού, και είμαι βέβαιος ότι οι ευαίσθητοι συμπολίτες θα τρέξουν να σταθούν στο πλευρό τους και να τα βάλουν για άλλη μια φορά με τη φονική μηχανή του πολέμου.

Ας πούμε στην Ουκρανία μια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη εισβάλει σε μια γειτονική χώρα χωρίς να έχει προκληθεί, παρά μόνο στο επίπεδο που ένας βιαστής προκαλείται από μια μίνι φούστα. Σκοτώνει αμάχους, βομβαρδίζει πόλεις και χωριά και γενικώς σπέρνει τον θάνατο σε όποιον βρίσκεται στον δρόμο της. Είμαι βέβαιος ότι οι συμπολίτες που στέκονται στο πλευρό του κάθε αδικημένου, οι ευαίσθητες ψυχές που δεν αντέχουν στην ιδέα των επιθέσεων σε αμάχους, οι ανυποχώρητοι αντιιμπεριαλιστές δεν μπορεί παρά να κάνουν το ιστορικό και ιδεολογικό τους χρέος και σ’ αυτή την περίπτωση, όπως ακριβώς συνέβη και με τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας.

Περιμένω δηλαδή με σιγουριά, τώρα που το Ισραήλ φεύγει από τη Γάζα, την οργάνωση διαδηλώσεων που θα καταλήγουν στη Ρωσική Πρεσβεία, με τις οποίες θα καταδικάζεται η ρωσική ιμπεριαλιστική πολιτική. Περιμένω συνθήματα στους τοίχους που θα γράφουν για Ρώσους δολοφόνους, περιμένω οργάνωση συναυλιών, συζητήσεων και γενικώς εκδηλώσεων αφιερωμένων στον ουκρανικό λαό, που υφίσταται τόσα δεινά από τους ιμπεριαλιστές γείτονές του.

Και θεωρώ σχεδόν δεδομένο ότι η συντρόφισσα Πέτη Πέρκα και οι υπόλοιποι θαλασσόλυκοι της ειρήνης και του ανθρωπισμού να διοργανώσουν μια νηοπομπή, μια φλοτίλα, αν προτιμάτε, που θα κατευθυνθεί προς την Οδησσό, προκειμένου να περάσουν ένα ακόμα μήνυμα ειρήνης και ανθρωπισμού. Από τη στιγμή που δεν φοβήθηκαν το δολοφονικό, αυταρχικό και φασιστικό καθεστώς του Ισραήλ, δεν φαντάζομαι ότι είναι δυνατόν να φοβούνται μια ποτισμένη χώρα όπως η Ρωσία.

Η συνέχιση του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα είναι, νομίζω, μονόδρομος για κάθε ευαίσθητο και προοδευτικό πολίτη, όχι μόνο για όλους τους προφανείς ιδεολογικούς και ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά και για να βουλώσουν τα στόματα όσων ισχυρίζονται ότι το δήθεν ενδιαφέρον για τους Παλαιστίνιους δεν είναι τίποτα περισσότερο από αντιδυτική και αντισημιτική υστερία χρηματοδοτούμενη από την Τουρκία, το Κατάρ, τη Ρωσία και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις. Και μπράβο τους.