Shutdown στις ΗΠΑ: Οι 4 τρόποι με τους οποίους μπορεί να λήξει

Το βράδυ της Τρίτης, η Γερουσία των ΗΠΑ δεν κατάφερε να εγκρίνει ένα νομοσχέδιο χρηματοδότησης που θα διατηρούσε τη λειτουργία της κυβέρνησης, και για πρώτη φορά μετά από σχεδόν επτά χρόνια, οι ομοσπονδιακές δραστηριότητες περιορίστηκαν δραστικά.

Κάποια στιγμή, αυτό το shutdown – όπως όλα τα προηγούμενα – θα τελειώσει. Μπορεί να πάρει μέρες· μπορεί να πάρει εβδομάδες, αλλά τελικά, καθώς αυξάνεται η πίεση της κοινής γνώμης και το πολιτικό κόστος στις ΗΠΑ, η μία ή η άλλη πλευρά θα υποχωρήσει.

Ορίστε τέσσερα σενάρια για το πώς μπορεί να συμβεί αυτό.

Οι Δημοκρατικοί σπάνε γρήγορα τις γραμμές

Οι Δημοκρατικοί στη Γερουσία καταψήφισαν το Ρεπουμπλικανικό νομοσχέδιο χρηματοδότησης που θα κρατούσε την κυβέρνηση σε λειτουργία έως τον Νοέμβριο, αλλά αυτή η ψηφοφορία μπορεί να περιείχε και τον σπόρο της ήττας τους.

Ενώ σαράντα τέσσερις Δημοκρατικοί (και ο Ρεπουμπλικανός αντικομφορμιστής Ραντ Πολ) ψήφισαν «όχι», δύο Δημοκρατικοί και ένας ανεξάρτητος που στηρίζει τους Δημοκρατικούς συντάχθηκαν με τη Ρεπουμπλικανική πλειοψηφία.

Ο ανεξάρτητος Άνγκους Κινγκ από το Μέιν είναι πάντα ένας απρόβλεπτος παράγοντας. Ο Τζον Φέτερμαν από την Πενσυλβάνια χαράσσει τη δική του πορεία εδώ και σχεδόν έναν χρόνο. Όμως η Κάθριν Κορτέζ Μάστο από τη Νεβάδα, παρότι δεν είναι φιλελεύθερη «φωτιά και λάβρα», δεν ανήκει και στους συνηθισμένους πολιτικούς αντιρρησίες.

Ωστόσο, είναι υποψήφια για επανεκλογή την επόμενη χρονιά σε μια πολιτεία που ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε το 2024 και η οποία τα τελευταία χρόνια τείνει σταθερά προς τους Ρεπουμπλικανούς.

Στην ανακοίνωσή της εξηγώντας την ψήφο της, εξέφρασε ανησυχία για τις οικονομικές συνέπειες που θα είχε το κλείσιμο της κυβέρνησης στη Νεβάδα. Μπορεί, επίσης, να ανησυχεί για τις επιπτώσεις που θα είχε αυτό στις πολιτικές της προοπτικές, ως εν ενεργεία γερουσιαστής που θα βρεθεί στην κάλπη με θυμωμένους ψηφοφόρους.

Και δεν είναι η μόνη από το κόμμα της που προέρχεται από αμφίρροπη πολιτεία και θα είναι στο ψηφοδέλτιο το 2026. Δημοκρατικοί στη Τζόρτζια, τη Βιρτζίνια και το Κολοράντο θα μπορούσαν επίσης να αρχίσουν να αισθάνονται την πίεση.

Ενώ γερουσιαστές από τη Μινεσότα, το Μίσιγκαν και το Νιου Χάμσαϊρ έχουν επιλέξει να αποσυρθούν αντί να θέσουν εκ νέου υποψηφιότητα, μπορεί να ανησυχούν ότι το shutdown θέτει σε κίνδυνο τον έλεγχο των Δημοκρατικών στις έδρες τους.

Ο Ρεπουμπλικανός ηγέτης της Γερουσίας, Τζον Θιούν, λέει ήδη ότι ακούει από ορισμένους Δημοκρατικούς πως δεν είναι άνετοι με τον τρόπο που εξελίσσεται το shutdown. Σχεδιάζει μια σειρά ψηφοφοριών για τη χρηματοδότηση τις επόμενες μέρες ώστε να κρατήσει την πίεση.

Δεν υπήρξαν νέες διαρροές στην ψηφοφορία της Τετάρτης, αλλά αν πέντε ακόμη Δημοκρατικοί σπάσουν τις γραμμές, το shutdown θα τελειώσει – είτε το θέλει το υπόλοιπο κόμμα είτε όχι.

Οι Δημοκρατικοί υποχωρούν

Ακόμα κι αν οι Δημοκρατικοί παραμείνουν (σχετικά) ενωμένοι, η πίεση να εγκαταλείψουν τη μάχη είναι πιθανό να αυξηθεί όσο το shutdown παρατείνεται.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν βασικό εκλογικό σώμα του κόμματος, και αυτοί θα είναι οι πρώτοι που θα υποστούν τις συνέπειες από τις καθυστερημένες πληρωμές και από την πιθανότητα η κυβέρνηση Τραμπ να χρησιμοποιήσει το shutdown για να μειώσει περαιτέρω προγράμματα και να μετατρέψει τις άδειες άνευ αποδοχών σε μόνιμες απολύσεις.

Ο αμερικανικός λαός συνολικά θα αρχίσει επίσης να νιώθει το τσίμπημα μέσω του περιορισμού των κρατικών υπηρεσιών και της οικονομικής αναστάτωσης.

Συνήθως, το κόμμα που προκαλεί ένα shutdown και προβάλλει τις πολιτικές απαιτήσεις – σε αυτή την περίπτωση, οι Δημοκρατικοί – είναι εκείνο που δέχεται την ευθύνη από το κοινό. Αν έτσι εξελιχθεί η κατάσταση, το κόμμα μπορεί να συμπεράνει ότι έκανε την επίδειξη που μπορούσε και να περιορίσει τις απώλειες.

Ακόμη και χωρίς απτά οφέλη, μπορεί να παρηγορηθεί από το γεγονός ότι έριξε φως στις λήγουσες επιδοτήσεις υγείας και στις περικοπές στην υγειονομική περίθαλψη των φτωχών, που ενέκριναν οι Ρεπουμπλικανοί και οι οποίες θα αρχίσουν να ισχύουν για δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανούς τους επόμενους μήνες.

Όταν αρχίσει το παιχνίδι της απόδοσης ευθυνών, αυτή η στρατηγική σκέψη λέει ότι μπορεί να βρεθούν σε καλύτερη θέση για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη.

Η βάση των Δημοκρατικών που απαιτεί από το κόμμα να δώσει μάχη με την κυβέρνηση Τραμπ δεν θα είναι πλήρως ικανοποιημένη, αλλά είναι ένα είδος «εξόδου κινδύνου» με το οποίο η ηγεσία του κόμματος θα μπορούσε να ζήσει.

Οι Ρεπουμπλικανοί κάνουν παραχωρήσεις

Αυτή τη στιγμή, οι Ρεπουμπλικανοί αισθάνονται ότι βρίσκονται σε θέση ισχύος – και σκέφτονται νέους τρόπους να αυξήσουν τον πόνο που αισθάνονται οι Δημοκρατικοί. Όμως είναι πιθανό να υπολογίζουν λάθος και τελικά να είναι εκείνοι που θα κάνουν πίσω.

Ήταν πίσω από τα περισσότερα shutdowns στο παρελθόν, και το κοινό θα μπορούσε να τους θεωρήσει υπεύθυνους και αυτή τη φορά. Ίσως από συνήθεια ή επειδή, στη ζέση τους να περικόψουν υπηρεσίες και εργαζόμενους του δημοσίου, το παρακάνουν.

Σε αυτό το σενάριο, οι Ρεπουμπλικανοί δίνουν κάποια επαρκή εγγύηση στους Δημοκρατικούς ότι θα βοηθήσουν να παραταθούν οι επιδοτήσεις υγείας.

Δεν είναι καθόλου αδιανόητο, δεδομένου ότι οι ίδιοι οι Ρεπουμπλικανοί είναι διχασμένοι ως προς το αν αυτές οι επιδοτήσεις – που βοηθούν τόσο τους χαμηλού εισοδήματος ψηφοφόρους τους όσο και τους Δημοκρατικούς – θα πρέπει να συνεχιστούν. Μια τέτοια παραχώρηση θα μπορούσε, τελικά, να ενισχύσει τις δικές τους εκλογικές προοπτικές και να αφοπλίσει μια προφανή γραμμή επίθεσης των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές του επόμενου έτους.

Οι Ρεπουμπλικανοί έχουν δηλώσει ότι δεν θα διαπραγματευτούν με «πολιτικούς ομήρους», αλλά είναι δυνατόν να βρεθεί πεδίο συμβιβασμού κάτω από τη φλογερή ρητορική και την αντιπαλότητα.

Το shutdown συνεχίζεται (και οι δύο πλευρές χάνουν)

Αυτή τη στιγμή, βέβαια, η φλογερή ρητορική και η αντιπαλότητα είναι σχεδόν το μόνο που υπάρχει. Ο Τραμπ μοιράζεται χλευαστικά, γεμάτα ύβρεις βίντεο παραγόμενα από AI για τους αντιπάλους του. Οι Δημοκρατικοί απαντούν με φωτογραφίες Τραμπ-Έπσταϊν και υποσχέσεις ότι θα δώσουν αυτή τη μάχη μέχρι τέλους.

Το τελευταίο shutdown κράτησε 35 ημέρες – ρεκόρ – και τελείωσε μόνο όταν η αεροπορική κίνηση στις ΗΠΑ βρισκόταν στο χείλος μαζικής αναστάτωσης. Και αυτό ήταν μόνο μερικό shutdown, αφού είχε εγκριθεί ένα μέρος της χρηματοδότησης. Αυτή τη φορά, οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι πιο σοβαρές.

Αν αυτό τραβήξει αρκετά, ίσως να μην έχει σημασία ποιος «νίκησε» εξαναγκάζοντας τον άλλο να υποχωρήσει. Θα υπάρχει αρκετή ευθύνη για όλους.

Σε ένα τέτοιο σενάριο «να καεί και το δικό σας σπίτι και το δικό μας», οι εν ενεργεία πολιτικοί και των δύο κομμάτων υφίστανται τις συνέπειες στην κάλπη του επόμενου έτους και το κοινό γίνεται ακόμα πιο δυσαρεστημένο με την κατάσταση. Αυτό με τη σειρά του ανοίγει τον δρόμο για την επόμενη γενιά πολιτικών που θα υπόσχονται να φέρουν μια μπουλντόζα για να γκρεμίσουν το κατεστημένο.

Πηγή: BBC