Πέθανε ο εμβληματικός ηθοποιός και σκηνοθέτης Ρόμπερτ Ρέντφορντ

Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο εμβληματικός ηθοποιός Ρόμπερτ Ρέντφορντ αφήνοντας πίσω του μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη στην έβδομη τέχνη.

Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός πέθανε στον ύπνο του την Τρίτη, στο σπίτι του στη Γιούτα, κοντά στο Πρόβο. Τον θάνατό του ανακοίνωσε η Σίντι Μπέργκερ, διευθύνουσα σύμβουλος του γραφείου δημοσίων σχέσεων Rogers & Cowan PMK, όπως αναφέρουν οι New York Times.

Η ανακοίνωση του θανάτου του

«Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ έφυγε από τη ζωή στις 16 Σεπτεμβρίου 2025, στο σπίτι του στο Sundance, στα βουνά της Γιούτα – στο μέρος που αγαπούσε, περιστοιχισμένος από αυτούς που αγαπούσε. Θα μας λείψει πολύ», ανέφερε η Μπέργκερ σε δήλωσή της. «Η οικογένεια ζητά ιδιωτικότητα».

Ο Ρέντφορντ έχει κερδίσει δύο βραβεία Όσκαρ: το πρώτο (1980) για τη σκηνοθεσία της ταινίας Συνηθισμένοι άνθρωποι (Ordinary People) και το δεύτερο (2002) για τη συνολική του προσφορά στο χώρο του κινηματογράφου.

Ως ηθοποιός, πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως το «Butch Cassidy and the Sundance Kid» (1969), το «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου» (1976), το «Three Days of the Condor» (1975) και το «The Sting» (1973), που του χάρισε την πρώτη και μοναδική του υποψηφιότητα για Όσκαρ ερμηνείας.

Περισσότερο από ένας σταρ, ο Ρέντφορντ υπήρξε πρωτοπόρος. Ίδρυσε το Φεστιβάλ Sundance, δίνοντας φωνή στον ανεξάρτητο κινηματογράφο και καθιερώνοντας μια νέα γενιά δημιουργών. Παράλληλα, υπήρξε ακτιβιστής για το περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ποιος ήταν ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ 

Ο Ρέντφορντ γεννήθηκε στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας, στις 18 Αυγούστου του 1936. Ο πατέρας του ήταν, αρχικά, γαλατάς και, στη συνέχεια, λογιστής, ενώ η μητέρα του ήταν νοικοκυρά. Η καταγωγή των προγόνων του είναι βρετανική (Αγγλία και Σκωτία) και ιρλανδική, κάτι που εξηγεί, τα πυρόξανθα μαλλιά του, τα οποία είναι και το κύριο γνώρισμά του. Κατά τα σχολικά του χρόνια, ήταν συμμαθητής με το διάσημο παίκτη του μπέιζμπολ Ντον Ντιρσντέιλ. Λέγεται πως, όταν γύριζε από το σχολείο του στο σπίτι, σταματούσε έξω από τα στούντιο της Fox, για να παρακολουθήσει τους διάσημους ηθοποιούς της εποχής. Στην εφηβεία του, συνήθιζε να κάνει μικροκλοπές (τάσια αυτοκινήτων), ενώ κατανάλωνε πολύ αλκοόλ. Η συμπεριφορά του αυτή τον εμπόδισε να κερδίσει κάποια υποτροφία, ώστε να μπορέσει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο.

Μόλις αποφοίτησε από το σχολείο, κέρδισε, τελικά, υποτροφία για το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, χάρις στην ικανότητά του στον αθλητισμό και -κυρίως- στο μπέιζμπολ. Εκείνο το χρονικό διάστημα δούλευε ως σερβιτόρος σε ένα εστιατόριο-μπαρ. Έπειτα, ξεκίνησε να δουλεύει στις πετρελαιοπηγές της Καλιφόρνιας, ώστε να μαζέψει χρήματα, για να μπορέσει να κάνει ένα ταξίδι στην Ευρώπη. Κατάφερε να μείνει στη Γηραιά Ήπειρο για ένα -περίπου- χρόνο. Τον περισσότερό του καιρό τον πέρασε στο Παρίσι, ενώ γράφτηκε και στη Σχολή Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας.

Όμως, οι κακές κριτικές των καθηγητών του, τον οδήγησαν στην επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αργότερα, μετέβη στο Μπρούκλιν, για να κάνει μαθήματα ζωγραφικής στο Ινστιτούτο Πρατ, κάτι που επηρέασε αρκετά τη ζωή του και τον ίδιο, αφού για μια περίοδο είχε αποκτήσει ένα αρκετά μποέμικο στυλ.

Στη συνέχεια, πήγε στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών της Νέας Υόρκης, μετά από παρότρυνση ενός φίλου του. Στην ακρόασή του, κατάφερε να εκπλήξει τους κριτές, οι οποίοι ανέφεραν πως: «διαθέτει μια φυσική άνεση στην έκφραση, ζωηρή φαντασία, ένα χάρισμα». Η επαφή του αυτή με την υποκριτική τον κέρδισε και τον έκανε να ασχοληθεί σοβαρά με το αντικείμενο.