Από τα γυαλιά του Bono, σε εισιτήριο των Beatles - Το Μικρό Μουσείο του Δουβλίνου, ένα παράθυρο στην ιστορία της πόλης

Το Little Museum of Dublin, ένα μικρό μουσείο στην καρδιά της ιρλανδικής πρωτεύουσας, το Δουβλίνο, έχει καταφέρει να μετατραπεί σε μια μοναδική «χρονοκάψουλα» της ιστορίας της πόλης. Στεγάζεται σε ένα κομψό γεωργιανό κτίριο τεσσάρων ορόφων στην πλατεία St Stephen’s Green και από τη στιγμή που ο επισκέπτης ανεβαίνει τα πρώτα σκαλιά, νιώθει να μεταφέρεται σε μιαν άλλη εποχή. Το μουσείο δημιουργήθηκε το 2011 ύστερα από πρωτοβουλία του Δουβλινέζου Trevor White, ο οποίος —χωρίς καμία συλλογή στα χέρια του— κάλεσε μέσω της δημόσιας ραδιοφωνίας τους κατοίκους να συνεισφέρουν προσωπικά τους αντικείμενα με ιστορική ή συναισθηματική αξία για την πόλη.

Η ανταπόκριση του κοινού ήταν εντυπωσιακή, με περισσότερα από 1.000 εκθέματα να φτάνουν στις προθήκες του μουσείου, μεταξύ των οποίων τα εμβληματικά γυαλιά του Bono, ένα εισιτήριο από τη μοναδική εμφάνιση των Beatles στο Δουβλίνο το 1963, η νεκρική μάσκα του James Joyce και μια πρώτη έκδοση του Ulysses. Υπήρχαν επίσης απρόσμενα ευρήματα, όπως ένα μπουκάλι λεμονάδας από βυθισμένο πλοίο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και ένα άθικτο βαζάκι Sudocrem από το 1931. Όλα τα εκθέματα ταξινομήθηκαν χρονολογικά και εκτίθενται ανάλογα στους χώρους του μουσείου.

 Το Μικρό Μουσείο του Δουβλίνου, ένα παράθυρο στην ιστορία της πόλης - Πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες στις ξεναγήσεις τα τελευταία 14 χρόνια

Το μουσείο αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή, με περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες να συμμετέχουν στις 29λεπτες ξεναγήσεις τα τελευταία 14 χρόνια. Βρίσκεται στις κορυφαίες θέσεις της λίστας του Tripadvisor για την Ιρλανδία και την Ευρώπη. Ανάμεσα στις πιο ιδιαίτερες εμπειρίες του χώρου είναι το αναπαλαιωμένο γραφείο του δημοσιογράφου Bertie Smyllie, απ’ όπου μπορεί κανείς να δει ως τα βουνά του Δουβλίνου. Στον διπλανό χώρο αφιερωμένο στους U2, οι επισκέπτες μπορούν να δουν φωτογραφίες των μελών της μπάντας από τα σχολικά τους χρόνια.

Με αυξανόμενη επισκεψιμότητα, το μουσείο εξασφάλισε χρηματοδότηση 4,3 εκατομμυρίων ευρώ για την επέκτασή του, προσθέτοντας αρχεία, βιβλιοθήκη, αίθουσα προβολών και μια νέα έκθεση αφιερωμένη σε θαρραλέες Ιρλανδές γυναίκες. Το έργο είναι εμπνευσμένο από τη φράση της Προέδρου Mary Robinson: «Με εξέλεξαν οι γυναίκες της Ιρλανδίας, που αντί να κουνήσουν την κούνια, κούνησαν το σύστημα».

Ανάμεσα στα νέα εκθέματα ξεχωρίζει το Tara’s Palace, ένα εξαιρετικά λεπτομερές κουκλόσπιτο βασισμένο στο Leinster House, το κτίριο του Κοινοβουλίου. Η επανέναρξη του μουσείου συνοδεύτηκε από νέες δωρεές, όπως το κομποσκοίνι της πρώην Προέδρου Mary McAleese, ένα μοντέλο του γλυπτού του τραγουδιστή Luke Kelly και μια συλλογή από ταριχευμένα ζώα με ιστορικούς δεσμούς με την πόλη.

Το 1988, έτος που το Δουβλίνο γιόρτασε τα 1.000 χρόνια ιστορίας του, αποτέλεσε καθοριστική στιγμή για την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης. Εκείνη την περίοδο, ο Trevor White ανακάλυψε την αγάπη του για το Δουβλίνο, την οποία έκτοτε καλλιεργεί μέσω του μουσείου, μαζί με την αφοσιωμένη του ομάδα, προσπαθώντας να εμπνεύσει στους επισκέπτες την ίδια εκτίμηση για αυτή τη «μικρή πόλη που τα καταφέρνει».