Τι συμβαίνει στο Λος Άντζελες: Η μεταναστευτική πολιτική του Ντόναλντ Τραμπ, οι διαδηλώσεις και τι συνέβη το 1996
Ήταν Φεβρουάριος του 1996 στο Σιάτλ. Η δεκαπενταμελής ομάδα δημοσιογράφων, ακολουθώντας πιστά το πρόγραμμα, βρισκόταν στα κεντρικά γραφεία ενός φημισμένου δικηγορικού γραφείου. Θα ακολουθούσε μια άτυπη, πλην όμως άκρως ενδιαφέρουσα ενημέρωση. Η κατάσταση στον Ειρηνικό, η διακίνηση γκρίζου χρήματος από το οργανωμένο έγκλημα σε όλο τον πλανήτη, το ενδεχόμενο ενός ενεργειακού blackout κ.λπ. Θέματα μείζονος γεωπολιτικής και γεωοικονομικής σημασίας. Η συνάντηση, επίσημα προγραμματισμένη, διεξήχθη σε ανύποπτο χρόνο (ή μήπως όχι;).
Αίφνης, ο επικεφαλής του δικηγορικού γραφείου, παραμένοντας στο θέμα της γεωπολιτικής κατάστασης στον Ειρηνικό, άλλαξε ταχύτητα και επίπεδο. «Η Καλιφόρνια, ξέρετε, είναι η 5η οικονομία στον κόσμο, σύμφωνα με τα τωρινά δεδομένα, κι όλα δείχνουν πως η θέση της θα ενισχύεται συνεχώς στις επόμενες δεκαετίες», είπε. Οι καλεσμένοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. «Υπάρχουν πολλά σενάρια για τις εξελίξεις στον Ειρηνικό. Σε ένα απ’ αυτά εξετάζεται και το ενδεχόμενο η Καλιφόρνια με την Πολιτεία της Ουάσινγκτον και τη Βρετανική Κολομβία του Καναδά να συναποτελέσουν μια ανεξάρτητη κρατική και οικονομική οντότητα, η οποία θα εκτείνεται στις ακτές του Ειρηνικού από το Μεξικό μέχρι και την Αλάσκα. Αυτή η οικονομία θα είναι πιθανότατα τότε κάτι περισσότερο από 5η ισχυρότερη στον πλανήτη».
Τα άτομα που παρακολουθούσαν τη συζήτηση ήταν αρκετά έμπειρα ώστε να μην παρασυρθούν σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Ο «εισηγητής» προφανώς και αναφερόταν σε ένα υποθετικό σχήμα, όπου, για αντικειμενικούς λόγους, η συμβίωση της Δυτικής Ακτής με την κεντρική εξουσία της Ουάσινγκτον θα ήταν αδύνατη. Άλλωστε όλοι όσοι βρίσκονταν στον χώρο υποδοχής του δικηγορικού γραφείου στο Σιάτλ ήξεραν ότι κανένα διαζύγιο, ακόμη και το απολύτως συναινετικό, δεν επιτυγχάνεται χωρίς θυσίες εκατέρωθεν.
Ο Τομ Χόμαν, σύμβουλος του Τραμπ για θέματα μετανάστευσης, έφτασε στο σημείο να απειλήσει ότι θα συλλάβει τον κυβερνήτη, αν παρεμποδίσει την εφαρμογή της ομοσπονδιακής πολιτικής. Τη Δευτέρα, ο Αμερικανός πρόεδρος επικρότησε την ιδέα. «Θα το έκανα αν ήμουν ο Τομ», είπε, πριν χαρακτηρίσει τον Νιούσομ «διαβόητα ανίκανο» αξιωματούχο.
Η πολιτεία της Καλιφόρνιας κατέθεσε αγωγή κατά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για «παραβίαση κρατικής κυριαρχίας». Ο γενικός εισαγγελέας, Rob Bonta, υποστήριξε ότι η κυβέρνηση Τραμπ χρησιμοποίησε ένα άρθρο του ποινικού κώδικα των Ηνωμένων Πολιτειών (12406) που μπορεί να επικληθεί μόνο σε περίπτωση εισβολής, εξέγερσης ή αδυναμίας των τακτικών δυνάμεων να επιβάλουν τον νόμο. «Η κόκκινη γραμμή έχει ξεπεραστεί», δήλωσε ο κυβερνήτης Γκάβιν Νιούσομ.
Στην ευρύτερη περιοχή του Λος Άντζελες ζουν 3,8 εκατομμύρια παράνομοι μετανάστες. Όσο μεγαλύτερη η παρανομία, τόσο φθηνότερα τα εργατικά. Απλά μαθηματικά. Το σύνολο της αγροτικής παραγωγής της πολιτείας, καθώς και της εστίασης σε όλη την Καλιφόρνια, λειτουργεί παραγωγικά και ανταγωνιστικά, διότι σ’ αυτούς τους τομείς εργάζονται οι παράνομοι μετανάστες. Αυτοί εξασφαλίζουν τα απαραίτητα εργατικά χέρια για την 4η οικονομία του πλανήτη. Στην Καλιφόρνια και την πολιτεία της Ουάσινγκτον ανθούν κοινότητες μεταναστών οι οποίες συν τω χρόνω έχουν ανέλθει τα σκαλοπάτια της κοινωνικής και πολιτικής ιεραρχίας. Με έκδηλη υπερηφάνεια, ο ονομαστός δικηγόρος του Σιάτλ είχε επισημάνει το 1996 σ’ αυτή τη γεμάτη γρίφους συνάντηση πως, στην πολιτεία του, κυβερνήτης ήταν ένας Αφροαμερικανός και δήμαρχος ένας Κινέζος. Οι «ιδιαιτερότητες» αυτές κάνουν τον Λευκό Οίκο στην Ουάσινγκτον με τη σημερινή του σύνθεση να… «αφρίζει».
Σκεφτείτε πως σ’ αυτό το τμήμα της ακτογραμμής του Ειρηνικού εδρεύουν οι ισχυρότερες παγκοσμίως εταιρείες υπηρεσιών και τεχνολογίας. Πως η Google και η Microsoft, από τις παλιές, και όλες εκείνες που διαπραγματεύονται το μέλλον μας με την Τεχνητή Νοημοσύνη βρίσκονται σ’ αυτή την πλευρά της Αμερικής. Σκεφτείτε πως το real estate της Καλιφόρνιας ξεπερνά όλη την αντίστοιχη δραστηριότητα της Μεσογείου. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες η Καλιφόρνια είναι το «διαμάντι του στέμματος». Το ανάλογο ίσχυε και για τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία τελικά απώλεσε το δικό της «διαμάντι» όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου.
Τριάντα χρόνια μετά από κείνη τη συνάντηση στο Σιάτλ γίνεται αντιληπτό πως η κουβέντα για το πιθανό σενάριο αποσκίρτησης ενός οικονομικά και τεχνολογικά δυναμικού τμήματος από τους εθνικούς κορμούς των ΗΠΑ και του Καναδά δεν έγινε τότε τυχαία. Είναι σαφές πως όσοι ασχολούνται με τη διαχείριση πλούτου, μεγάλου πλούτου, δεν περιμένουν να τους προλάβουν οι εξελίξεις.
34°
