Οι παράτολμες ζωές 4 Ιταλίδων που αντιστάθηκαν στον Χίτλερ και τον Μουσολίνι αποκαλύπτονται - Αγωνίστηκαν γενναία για έναν πιο ελεύθερο κόσμο
Η πρώτη παράδοση της Anita Malavasi ήταν αλάτι. Το φθινόπωρο του 1943, έφερε ένα πακέτο με αυτό στα βουνά έξω από την πόλη Ρέτζιο Εμίλια, στη βόρεια Ιταλία, για να προμηθεύσει μια ομάδα στρατιωτών που στερούνταν βασικά είδη διατροφής. Αυτοί οι μαχητές ήταν οι αντιστασιακοί - άνδρες που είχαν εγκαταλείψει τους στρατούς του Αδόλφου Χίτλερ και του Μπενίτο Μουσολίνι και ετοιμάζονταν να πολεμήσουν κατά του φασισμού για την ελευθερία.
Παρόλο που ο Μουσολίνι είχε καταψηφιστεί από την εξουσία εκείνον τον Ιούλιο, η Ιταλία βρισκόταν ακόμη σταθερά υπό γερμανικό έλεγχο και οι Ναζί σκότωναν ή απέλαυναν όποιον αντιφρονούντα έβρισκαν μπροστά τους. Μόλις η 22χρονη Malavasi αισθάνθηκε ότι μπορούσε με ασφάλεια να περνάει κρυφά αλάτι από τα γερμανικά σημεία ελέγχου με το ποδήλατό της, άρχισε να μεταφέρει παράνομες εκδόσεις στα βουνά, καθώς και ρούχα και τρόφιμα. Φορούσε εφαρμοστά φορέματα και φλέρταρε για να αφοπλίσει τους αξιωματικούς του Άξονα. Έκανε λαθρεμπόριο όπλων δένοντάς τα στο σώμα της, κάτω από τα ρούχα της. Μια μέρα, πέρασε με ποδήλατο από ένα σημείο ελέγχου με δύο βαριές τσάντες κρεμασμένες από το τιμόνι της - η καθεμία περιείχε κρυμμένες βόμβες.
Η προηγούμενη συμμετοχή της Malavasi στην Ιταλική Αντίσταση -βοηθώντας στρατιώτες του Άξονα να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους- είχε ως κίνητρο μόνο «ανθρωπιστικές αρχές», είπε: «Ως γυναίκα, έσωσες το γιο μιας άλλης γυναίκας». Αλλά ως παράνομη αγγελιοφόρος, η Malavasi άρχισε να βλέπει τις προσπάθειές της ως «κάτι συνειδητό», μέρος ενός ανώτερου στόχου -μια Ιταλία απαλλαγμένη από τον φασισμό.
Η Malavasi, η ιστορία της οποίας είναι ελάχιστα γνωστή εκτός του Reggio Emilia, είναι μία από τις τέσσερις γενναίες ηρωίδες που παρουσιάζονται στο νέο βιβλίο της ιστορικού Suzanne Cope, Women of War: The Italian Assassins, Spies and Couriers Who Fought the Nazis.
Η Cope εστιάζει στις ζωές της Malavasi και τριών άλλων Ιταλίδων που συνέβαλαν σημαντικά στην αντίσταση της Ιταλίας κατά του φασισμού. Είναι η Bianca Guidetti Serra, η οποία απέφυγε τις σφαίρες ενώ παρέδιδε εφημερίδες σε αντιφασίστες στις Άλπεις. Η Carla Capponi, η οποία βομβάρδισε γερμανικά οχήματα έξω από την όπερα της Ρώμης και γλίτωσε πυροβολώντας έναν Γερμανό συνταγματάρχη σε έναν πολυσύχναστο δρόμο. Και η Teresa Mattei, η οποία παρέδιδε μυστικά μηνύματα για την Αντίσταση και αργότερα έγραψε το Σύνταγμα της Ιταλίας.
Ενώ αυτές οι γυναίκες ήταν απαραίτητες για την ιταλική Αντίσταση, βρήκαν επίσης νέα όρια προσωπικής ελευθερίας, καθώς οι ευθύνες τους τις εξέθεσαν σε δυνατότητες ισότητας των φύλων που δεν είχαν γνωρίσει ποτέ. Όπως είπε η Malavasi μετά τον πόλεμο, «δεν ήθελα να ακούω τα αδέλφια μου ή τον πατέρα μου να μου λένε τι να κάνω». Ο ιταλικός λαός είχε αποτινάξει τον φασισμό και εκείνη είχε απελευθερωθεί από τις συμβάσεις: «Δεν σκόπευα να την ανοικοδομήσω».
8°
