Σε είδα να καταστρέφεις τη Ζανζιβάρη

Σε είδα και με είδα. Ονειρεύτηκες ένα γαλάζιο νησί στον Ινδικό Ωκεανό, με δελφίνια, κοράλλια και τροπικά ψάρια, με εξωτικά φρούτα που μεγαλώνουν στα δέντρα κι όχι στα ψυγεία των εισαγωγέων, με μουσική που έρχεται από τα σπλάχνα και σπρώχνει τα πόδια για να χορέψουν και τα κορμιά για ν’ αφεθούν.

Βρήκες ένα νησί γεμάτο ξένους σαν κι εσένα, μαντρωμένους στα θλιβερά all inclusive resorts, με υπέροχες αμμουδιές (το μόνο που δεν άλλαξε), γεμάτες άντρες της πανέμορφης φυλής των Μαορί, που πουλούσαν το κορμί τους στις ώριμες πλούσιες χήρες. Βρήκες ντόπιους, που ζουν για να εξυπηρετούν τους τουρίστες για λίγα λεφτά, ξένους επενδυτές, που πληρώνουν και ξυρίζουν τα δάση για να χτιστούν κι άλλα θέρετρα, δηλαδή φέρετρα του κάποτε ονειρεμένου νησιού. Είδες δηλαδή τα νησιά του Αιγαίου σε πέντε χρόνια…