Φουκουγιάμα: Δίλημμα δημοκρατίας ποιος θα ρυθμίσει την τεχνητή νοημοσύνη

Την πεποίθηση ότι κατάλληλες να δημιουργήσουν ρυθμιστικό πλαίσιο για την τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες, εξέφρασε ο Φράνσις Φουκουγιάμα, ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας και ανώτερος συνεργάτης του Κέντρου για τη Δημοκρατία, την Ανάπτυξη και το Κράτος Δικαίου, Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, μιλώντας σήμερα στο 28th Annual Economist Government Roundtable.

Ο Φράνσις Φουκουγιάμα, στο πάνελ με θέμα «Ποιος είναι ο ρόλος της Τεχνητής Νοημοσύνης και της Τεχνολογίας; Φέρνει περισσότερη ή λιγότερη δημοκρατία στον κόσμο;» τόνισε ότι αυτό που συνέβη με τη μεταφορά μας στον διαδικτυακό κόσμο είναι ότι χάσαμε την εμπειρική διάσταση, οπότε γινόμαστε και πιο τρωτοί σε θεωρίες συνομωσίας και ψευδείς ειδήσεις.

Φουκουγιάμα: Τεχνητή νοημοσύνη και το δίλημμα δημοκρατίας

«Βλέποντας τους Ρεπουπλικάνους, το 70% αυτών να μην πιστεύουν ότι ο Μπάιντεν κέρδισε τις εκλογές. Πίστευαν πολλοί ότι τα εμβόλια για την Covid έκαναν περισσότερο κακό από ό,τι καλό ή υπήρχε ο μύθος ότι οι Δημοκρατικοί πίνουν το αίμα των παιδιών.

Αυτά έχουν να κάνουν βέβαια με θεωρίες συνομωσίας που διακινούνται εδώ και εκεί και υπάρχει και η άποψη ότι όλες οι κυβερνήσεις χειραγωγούνται από ανώτερες δυνάμεις που ορίζουν τον κόσμο.

Βλέπουμε επίσης διαδικτυακά κανάλια στα οποία εκφράζεται η άποψη του 35-40% των Αμερικανών που δεν πιστεύουν στη νομιμότητα των προέδρων. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα για την ίδια τη δημοκρατία», τόνισε ο αναλυτής.

Σε αυτήν την κατάσταση λοιπόν, καίριο ρόλο πρέπει να παίξει το ρυθμιστικό πλαίσιο, το οποίο όμως και αυτό καθεαυτό αποτελεί δίλημμα των δημοκρατιών, όπως είπε χαρακτηριστικά.

«Το πρόβλημα έρχεται όταν πολιτικά πρέπει να αποφασίσουμε ποιος θα ελέγξει και εδώ έρχεται το μεγάλο ζήτημα ποιος παίρνει την απόφαση και πόσο νομιμοποιημένος είναι να το κάνει. Και υπάρχει πόλωση στις ΗΠΑ γι’ αυτό το θέμα. Δεν θες να αποφασίζει η κυβέρνηση τι είναι πραγματική πληροφόρηση και τι όχι, αλλά δεν μπορεί και μια ιδιωτική πλατφόρμα που έχει σκοπό το κέρδος να αποφασίζει τι θα παρουσιάζει ως πληροφορία».

Ποιος μπορεί λοιπόν να το κάνει;

«Στο Stanford αναπτύσσουμε τη λύση του "ενδιάμεσου λογισμικού" (middleware), στην οποία οι πλατφόρμες θα ανοίγουν τα API τους σε τρίτες εταιρείες που θα προσφέρουν στους χρήστες τρόπους επιλογής του τρόπου με τον οποίο οι πληροφορίες στις πλατφόρμες θα φιλτράρονται γι' αυτούς. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βλέπω ένα επιχειρηματικό μοντέλο. Το middleware ίσως να είναι ο μόνος τρόπος για να μην μπορούν οι μεγάλες πλατφόρμες όπως το Χ του Έλον Μασκ, να ελέγχουν τα πολιτικά αποτελέσματα», τόνισε ο κ. Φουκουγιάμα.

Καταλήγοντας, ο αναλυτής επισήμανε ότι πρακτικά η Τεχνητή Νοημοσύνη γεννά τους ίδιους φόβους που γέννησε ο Έντισον όταν άναψε για πρώτη φορά τη λάμπα. «Αυτό συμβαίνει με όλες τις τεχνολογίες. Γι’ αυτό χρειάζεται ρύθμιση. Το θέμα όμως δεν είναι να γράψουμε πάρα πολλούς κανόνες. Πρέπει να είμαστε πολύ διακριτικοί για να επιτρέψουμε στην τεχνολογία να διαπρέψει αλλά χωρίς να είναι ασύδοτη».

Η ανθρωπότητα είναι προσαρμόσιμη και ανθεκτική

Από την πλευρά του, ο Χάρης Μπρουμίδης, διευθύνων σύμβουλος της Vodafone, στάθηκε στο αισιόδοξο μήνυμα ότι η ανθρωπότητα είναι εξαιρετικά ανθεκτική και προσαρμόσιμη στη νέα τεχνολογία, όπως και η αγορά εργασίας.

«Όταν μιλάμε για αξίες και δεοντολογία μιλάμε για την υπεύθυνη ανάπτυξη ΑΙ. Μέχρι σήμερα σε κάθε εφεύρεση του ανθρώπου υπήρχαν πάντα κίνδυνοι. Στην Τεχνητή Νοημοσύνη οι κίνδυνοι είναι πολύ περισσότεροι. Τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται σε αυτήν είναι ήδη μεροληπτικά. Πρέπει ο αλγόριθμος να λογοδοτεί και αυτός που τον αναπτύσσει να λογοδοτεί σε όλους εμάς για τον αλγόριθμο. Χρειαζόμαστε τη ρύθμιση, περιμένουμε το νομοθέτημα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η ανθρωπότητα είναι εξαιρετικά ανθεκτική και προσαρμόσιμη. Είμαι αρκετά αισιόδοξος για τον τομέα της εργασίας. Τους επόμενους 18 μήνες θα αναπτύξουμε επτά χιλιάδες ρόλους που δεν είχαμε πριν. Από ειδικούς στην κυβερνοαασφάλεια μέχρι εκπαιδευτές στην ΑΙ μέσω upskilling αλλά και νέες προσλήψεις. Και αυτές οι θέσεις εργασίας θα είναι καλύτερα πληρωμένες».

Σε ό,τι αφορά τους φόβους ότι η κούρσα θα οδηγείται από ΗΠΑ και Κίνα αλλά και από μεγάλες εταιρείες της Δύσης λόγω του γεγονότος ότι διαχειρίζονται τεράστιους όγκους δεδομένων, ο κ. Πλουμπίδης τόνισε ότι «τα δεδομένα είναι ανανεώσιμα άρα ακόμα και οι πιο μικρές εταιρίες μπορούν να αξιοποιήσουν αυτό το είδος του μοντέλου και να ανταγωνιστούν η μία την άλλη. Αν φτάσουμε σε σημείο που θα υπερισχύσει η οικονομία του ΑΙ τότε θα μιλήσουμε για την ανάγκη εκδημοκρατισμού».

Καταλήγοντας τόνισε ότι η μεγάλη παγίδα στο θέμα της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι ότι «ό,τι και να συζητούμε σήμερα, χθες, αύριο, μεθαύριο, μπορεί να είναι λάθος ή να μην έχει αξία σε λίγα χρόνια. Το καλό είναι ότι έχουμε καιρό να προσαρμοστούμε».