Κοσμος

Ο κουρέας στο στενάκι με το περουκίνι

Make America and Russia great again

Κυριάκος Αθανασιάδης
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Ουκρανία, η Ρωσία και η Αμερική, ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί, ο Τραμπ και οι Ρεπουμπλικανοί — κι ένας μικρός ρωσόφιλος κουρέας

Στο στενό δεξιά, δίπλα στο μαγαζί με τα νυφικά και τις μπομπονιέρες, έχουμε έναν κουρέα. Το μάτι του γυαλίζει, φοράει στραβά και το αιώνιο πορτοκαλί περουκίνι του, κι εγώ έχω μάθει να κρατιέμαι μακριά από ανθρώπους που γυαλίζει το μάτι τους και κρατάνε ψαλίδια, με ή χωρίς περουκίνι. Έτσι, περνώ από απέναντι με τα σκυλάκια μας όταν πηγαίνουμε βόλτα. Από μακριά κι αγαπημένοι.

Αλλά ψέματα λέω. Ο βασικός λόγος που δεν περνάμε από μπροστά του δεν είναι ούτε τα ψαλίδια του ούτε τα παραδοσιακά σπαστά ξυράφια του, που τα κρατάει στο τσεπάκι της ποδιάς του. Είναι εκείνη η σημαία της Ρωσίας που έχει κοτσάρει στον τοίχο στο βάθος του μαγαζιού του. Μά τον καλό Θεό, δεν αντέχω ανθρώπους με ρωσικές σημαίες, σβάστικες κλπ., όσο μικρές και αν είναι. Κι αυτή εκεί πέρα είναι μικρή, όχι μεγαλύτερη από μια κόλλα τετραδίου, και μισοκρύβεται ανάμεσα σε κάτι φωτογραφίες και καλημέρες. Απεχθείς, τέλος πάντων, ανεξαρτήτως μεγέθους, όλες τους. Σε πιάνει μια αηδία. Από απέναντι λοιπόν.

Τώρα, ο κουρέας τις τελευταίες εβδομάδες, από τότε που οι Ρεπουμπλικανοί, που ελέγχουν τη Βουλή των Αντιπροσώπων, απορρίπτουν το κοινό πακέτο βοήθειας που πρότεινε ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προς Ουκρανία και Ισραήλ (συν σύνορα με το Μεξικό), πόσο δε μάλλον τώρα που πλέον λένε ότι θα μπλοκάρουν οποιαδήποτε αμερικανική βοήθεια προς την Ουκρανία —καθώς τάχα ανησυχούν, μόνοι αυτοί, για την ασφάλεια των συνόρων των ΗΠΑ με το Μεξικό αποκλειστικά, το πρόβλημα της Αμερικής δεν είναι η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και το Ιράν, αλλά το… Μεξικό!—, τώρα λοιπόν ο κουρέας ξετρύπωσε, ποιος ξέρει από ποιο σεντούκι, μια πιο μεγάλη ρώσικη σημαία. Αυτή τη φορά, και με ένα σφυροδρέπανο σταμπαρισμένο στη μέση. Γιατί, βέβαια, ο κουρέας είναι κομουνιστής, παλιός, καλός, σκληροπυρηνικός κομουνιστής, όχι του καναπέ. Και το κουρείο του είναι αυθεντικό μπαρμπέρικο, δεν είναι τίποτα σαλόν. Κομουνιστής που σέβεται τον εαυτό του, που απεχθάνεται μετά βδελυγμίας τη Δύση και τις ιμιτασιόν ελευθερίες της, που έχει κόνισμα τον μόνο-εναντίον-όλων ηγέτη Πούτιν — όλο το πακέτο.

Κομμένη η αμερικανική βοήθεια λοιπόν, που είναι μακράν η πιο σημαντική: οι Αμερικανοί έχουν δώσει μέχρι σήμερα περίπου 42 δισ. ευρώ σε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, ήτοι το 0,2% τού ΑΕΠ τους, ενώ οι Γερμανοί έχουν συνεισφέρει περίπου 17 δισ. ευρώ και οι Άγγλοι περίπου 7 δισ. ευρώ. Άρα; Ε, τι άρα! Αν σταματήσουν να στηρίζουν στρατιωτικά οι Αμερικανοί την Ουκρανία, η Ουκρανία βέβαια θα πέσει. Όχι άμεσα, αλλά θα πέσει. Και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της (το πιο πλούσιο σε πρώτες ύλες και πιο εύφορο) θα προσαρτηθεί στη ρωσική δικτατορία, όπως η Κριμαία.

Αυτά ακούει λοιπόν ο κουρέας στο στενάκι, καθώς έχει και ανοιχτή γραμμή με Μόσχα και κάτι περίεργους τηλευαγγελιστές αλλά Λιακόπουλος, και αναγαλλιάζει η καρδιά του. Γιατί δεν είναι μόνο κομουνιστής και ρωσόφιλος: πλέον είναι και ακραιφνής Ρεπουμπλικανός, σιχαίνεται τους προδότες Δημοκρατικούς όσο και τους λιγδιάρηδες Μεξικάνους, τιμά το κόμμα της τάξεως και της ηθικής που ο κραταιός του ελέφαντας θα τσαλαπατήσει τον κωμικό με τα τακούνια, τους ναζί, τους κουνιστούς, τους woke και τους ΛΟΑΤΚΙ — ε, και έχει και ίδιο χρώμα περουκίνι με τον μεγάλο, τον ανυπέρβλητο, τον ένα και μοναδικό πρώην και μέλλοντα Πρόεδρο των ΗΠΑ, τον κύριο Ντόναλντ. Που τελικά είναι μεγάλος πατριώτης, και παρεξηγημένος, αν το καλοσκεφτείς.

Αυτά με τον κουρέα στο στενάκι. Κι απ’ ό,τι μαθαίνω δεν είναι ο μόνος που έβγαλε την Καΐρ από το ντουλάπι με τα μακαρόνια, τις κονσέρβες και το ροΐ, και την έβαλε στο ψυγείο να δροσίσει. Τόσο οι ομοϊδεάτες του, όσο βέβαια και οι αντίπαλοί τους στο άλλο άκρο του φάσματος, φοράνε το ίδιο χρώμα περουκίνι κι έχουνε τον ίδιο αναβρασμό στην κοιλιά, πεταλουδίτσες σαν τους ερωτευμένους. Και όλοι μαζί αναφωνούν, «Make America and Russia great again!»