Κοσμος

Το post της ημέρας: Χριστίνα Λουίζα Μαυρουδή

Η ATHENS VOICE διαλέγει κάθε μέρα τις αναρτήσεις που συζητήθηκαν περισσότερο στα social media

A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η ανάρτηση της Χριστίνας Λουίζας Μαυρουδή στα social media για το Τείχος του Βερολίνου

Το Τείχος του Βερολίνου έπεσε σαν σήμερα το 1989, όμως πολύ νωρίτερα είχε καταφέρει να πέσει κρυφά για ένα μόνο βράδυ. Και το είχε ρίξει ένα τραγούδι.

Ήταν το Heroes και οι δυο εραστές που τους χωρίζει η Ιστορία και που σήμερα οι στίχοι μπορεί να ακούγονται κάπως αισιόδοξα σπαρακτικοί, αλλά τότε η κυριολεξία τους δεν άφηνε κανένα άλλο περιθώριο από το να γίνει ένας ύμνος στην Ελευθερία.

Είναι Ιούνιος του 1987.

Σχεδόν 10 χρόνια μετά τα μυθικά Berlin Years του, ο David Bowie δίνει συναυλία στο Δυτικό Βερολίνο, μπροστά από το Reichstag και σε απόσταση αναπνοής από το Τείχος. Πριν παίξει το Heroes, ξεκιναει απευθυνόμενος σε όσους βρίσκονται πίσω από το παραπέτασμα. Λένε πως ο Bowie είχε ζητήσει να στρέψουν επίτηδες τις ηχητικές εγκαταστάσεις προς την πλευρά του Ανατολικού Βερολίνου. Κανείς δεν μπορούσε να εμποδίσει τη μουσική να φτάσει στους ανθρώπους και οι χιλιάδες ανατολικογερμανοί που είχαν συγκεντρωθεί για να τον ακούσουν λαθραία από την άλλη πλευρά φώναζαν συνθήματα ζητώντας να πέσει το Τείχος και να τους απεγκλωβίσει ο Γκορμπατσόφ. Ακολούθησαν συμπλοκές και συλλήψεις, όμως αυτή ήταν μία από τις πρώτες φορές που το κλίμα μάλλον έμοιαζε να αλλάζει. Μια εβδομάδα αργότερα θα ακολουθούσε η επίσκεψη του Reagan και η ιστορική ομιλία του στην Πύλη του Βρανδεμβούργου με το "Mr. Gorbachev, tear down this wall!".

The rest is history, αλλά πολλά χρόνια αργότερα σε συνέντευξή του ο Bowie θα πει πως αυτή ήταν η πιο συναισθηματικά φορτισμένη συναυλία που έχει δώσει

και πως έκλαιγε ακούγοντας από την άλλη πλευρά τους ανθρώπους να τραγουδάνε μαζί του και να ζητωκραυγάζουν σαν να μην τους χώριζε τίποτα πια. 

Το 2016, την ημέρα του θανάτου του Bowie, το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας τον αποχαιρέτησε ευχαριστώντας τον για τη συμβολή του στην πτώση του Τείχους, αποκαλώντας τον και αυτόν έναν ήρωα.

Κι ακόμα και αν με ιστορικά κριτήρια η συναυλία αυτή δεν φαίνεται να καθόρισε σε τίποτα τα γεγονότα που ακολούθησαν, ακόμα και αν στην πραγματικότητα το Heroes δεν έριξε ποτέ το Τείχος του Βερολίνου, για ένα βράδυ κατάφερε να ενώσει δυο τόσο μακρινούς κόσμους ακριβώς όπως είχαν προφητεύσει οι ίδιοι του οι στίχοι.

We can be heroes just for one day!