Γιατί η πολυγαμία οδηγεί τους αρσενικούς θαλάσσιους ελέφαντες σε πρόωρο θάνατο

Η ακραία πολυγαμία μπορεί να οδηγεί τις αρσενικές φώκιες σε πρόωρο θάνατο, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Μια μελέτη 14.000 νότιων θαλάσσιων ελεφάντων (Mirounga leonina) στο νησί Macquarie του νοτιοδυτικού Ειρηνικού, διαπίστωσε ότι ενώ τα ποσοστά επιβίωσης των αρσενικών και θηλυκών είναι περίπου συγκρίσιμα για τα νεαρά άτομα, η επιβίωση των αρσενικών μειώθηκε ραγδαία μετά την ηλικία των οκτώ ετών, πέφτοντας σε ποσοστό επιβίωσης περίπου 50%, ενώ η επιβίωση των θηλυκών παρέμεινε σταθερή στο 80%.

Οι θαλάσσιοι ελέφαντες διαφέρουν σημαντικά ως προς το μέγεθος: τα ενήλικα αρσενικά μπορεί να ζυγίζουν σχεδόν πέντε φορές περισσότερο από τα ενήλικα θηλυκά. Οι διαφορές μεγέθους αρχίζουν συνήθως να εμφανίζονται μεταξύ τριών και έξι ετών, όταν τα ζώα υφίστανται ωρίμανση.

Η Sophia Volzke, συγγραφέας της μελέτης και υποψήφια διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο της Τασμανίας, δήλωσε ότι οι μεγαλύτερες και παχύτερες αρσενικές φώκιες είχαν αναπαραγωγικό πλεονέκτημα.

«Μπορούν να πάρουν τροφή μόνο από τον ωκεανό», δήλωσε η ίδια. «Όταν βγαίνουν στη στεριά [για να αναπαραχθούν] ανταγωνίζονται με άλλα αρσενικά για την πρόσβαση στα θηλυκά.

»Πρέπει να έχουν αποθηκευμένους πόρους λίπους για να είναι σε θέση να πολεμήσουν άλλα αρσενικά και να επιβιώσουν στη στεριά χωρίς να τρώνε τίποτα για εβδομάδες ή μήνες κάθε φορά».

Σχετικό Άρθρο

Κοσμος Πούτιν και Σι συμφωνούν στο πακέτο προτάσεων της Κίνας την επίλυση του Ουκρανικού

Newsroom 21.03.2023, 20:41

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ανταγωνιστικές πιέσεις στα αρσενικά που ωριμάζουν τα ωθούν να πάρουν βάρος όσο το δυνατόν γρηγορότερα, με αποτέλεσμα χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης, επειδή τα αρσενικά αναζητούν τροφή στη θάλασσα σε περιοχές που μπορεί να τα θέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο θήρευσης. «Τα ενήλικα αρσενικά συγκεντρώνουν την προσπάθειά τους για αναζήτηση τροφής σε ρηχότερα νερά. Σε αυτές τις ιδιαίτερα παραγωγικές τοποθεσίες συχνάζουν άλλα θαλάσσια αρπακτικά, όπως οι όρκες και καρχαρίες», έγραψαν.

Αν και οι αρσενικές φώκιες γίνονται βιολογικά ικανές να αναπαραχθούν σε ηλικία περίπου έξι ετών, σπάνια είναι κοινωνικά αρκετά ανταγωνιστικές ώστε να αναπαραχθούν με θηλυκά μέχρι την ηλικία των εννέα έως 12 ετών, δήλωσε ο Volzke.