Ήδη, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν αποκλείουν η αναπόφευκτη (λόγω κυβερνητικών συσχετισμών) επιρροή που ασκούν οι ακροδεξιοί στη Στοκχόλμη, να αποτελέσει τροχοπέδη, καθιστώντας από αδιάφορη έως «άγχρωμη» τη σουηδική προεδρία.
Συνήθως όταν ένα κράτος-μέλος αναλαμβάνει την προεδρία έχει έναν «λόγο παραπάνω» στον καθορισμό της ευρωπαϊκής ατζέντας.
Η Σουηδία αναλαμβάνει την προεδρία σε μια κρίσιμη χρονική συγκυρία: Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, το μεταναστευτικό δυναμιτίζει τις σχέσεις Ιταλίας-Γαλλίας και η ενεργειακή κρίση επηρεάζει τις οικονομίες των κρατών-μελών.
Όπως αναφέρει και ο Ματς Έντγκστραμ, αναλυτής στο think tank του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με το μεταναστευτικό είναι εξαιρετικά δύσκολο η σουηδική προεδρία να «πιέσει για εκτεταμένη κατανομή προσπαθειών μεταξύ των κρατών-μελών όσον αφορά τα μεταναστευτικά κύματα».
Από τη μεριά της η Ιράτσε Γκαρθία Πέρεθ, επικεφαλής της ομάδας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έχει φροντίσει να στείλει το μήνυμα για τις δύσκολες ημέρες που έρχονται.
«Η υπεράσπιση του κράτους δικαίου σε όλη την Ευρώπη, η προώθηση της ισότητας και η προώθηση κοινής πολιτικής μετανάστευσης και ασύλου φαίνεται δύσκολο με μια σουηδική κυβέρνηση που επηρεάζεται από την ακροδεξιά» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Από το 2015 όταν αυξήθηκαν κατακόρυφα οι μεταναστευτικές ροές στη Σουηδία, αυξήθηκαν και οι «φωνές» στο εσωτερικό της –παραδοσιακά φιλόξενης απέναντι στους μετανάστες– χώρας για επιβολή περιορισμών. Κύριος εκφραστής αυτών των απόψεων, η ακροδεξιά.
Αυτή τη στιγμή οι ακροδεξιοί Σουηδοί Δημοκράτες είναι δεύτερη πολιτική δύναμη στη χώρα. Μπορεί να μην έχουν χαρτοφυλάκια στο Υπουργικό Συμβούλιο, ωστόσο μπορούν άμεσα να προκαλέσουν προβλήματα στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ουλφ Κρίστερσον, αποσύροντας απλώς τη στήριξή τους.
Επίσης, η παρουσία των ακροδεξιών στην κυβέρνηση της Σουηδίας δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε μια πιο ήπια στάση της ΕΕ απέναντι σε Πολωνία και Ουγγαρία, οι οποίες –εδώ και καιρό– διαφοροποιούν σημαντικά τη στάση τους από την κεντρική γραμμή των Βρυξελλών όσον αφορά στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και τον τρόπο λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών.
