Τεντ Μπάντι: Ο σίριαλ κίλερ του 20ού αιώνα - Β' Μέρος
Σκότωνε κοπέλες που είχαν μακριά μαλλιά με χωρίστρα στη μέση, όπως η αγαπημένη του που τον απέρριψε. Άλλαζε τόσο εύκολα εμφάνιση, που οι αυτόπτες μάρτυρες αδυνατούσαν να τον αναγνωρίσουν ως δράστη
Το 1975, ο Μπάντι μετατόπισε μεγάλο μέρος της εγκληματικής του δραστηριότητας προς τα ανατολικά, από τη βάση του στη Γιούτα στο Κολοράντο. Στις 12 Ιανουαρίου, μια 23χρονη νοσοκόμα εξαφανίστηκε ενώ περπατούσε σε έναν καλά φωτισμένο διάδρομο ξενοδοχείου κοντά στο Σολτ Λέικ Σίτι. Το σώμα της βρέθηκε γυμνό ένα μήνα αργότερα δίπλα σε έναν χωματόδρομο. Είχε σκοτωθεί από χτυπήματα στο κεφάλι με αμβλύ όργανο. Το σώμα της έφερε βαθιά κοψίματα από αιχμηρό όπλο. Στις 15 Μαρτίου μια 25χρονη δασκάλα του σκι εξαφανίστηκε ενώ περπατούσε κοντά στο διαμέρισμά της. Ο Μπάντι είπε αργότερα στους ανακριτές του Κολοράντο ότι την πλησίασε με πατερίτσες και της ζήτησε να τον βοηθήσει να μεταφέρει τις μπότες του σκι στο αυτοκίνητό του, όπου τη χτύπησε με ρόπαλο και της φόρεσε χειροπέδες, τη βίασε και τη στραγγάλισε - βδομάδες αργότερα, περπάτησε έξι ώρες από το Σολτ Λέικ Σίτι για να επισκεφθεί ξανά τα λείψανά της. Τον Απρίλιο εξαφανίστηκε μια 25χρονη στα σύνορα Γιούτας-Κολοράντο, ενώ οδηγούσε το ποδήλατό της προς το σπίτι των γονιών της. Στις 6 Μαΐου ο Μπάντι παρέσυρε μια 12χρονη στο Άινταχο, την έπνιξε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του και πέταξε το πτώμα σε ένα ποτάμι.
Στις 16 Αυγούστου 1975 ο Μπάντι συνελήφθη από έναν αξιωματικό της περιπολίας της Γιούτα που τον είδε να τριγυρίζει σε κατοικημένη περιοχή με το Volkswagen του και να τρέπεται σε φυγή μόλις είδε το περιπολικό. Παρατήρησε ότι το κάθισμα του συνοδηγού του είχε αφαιρεθεί και έψαξε το αυτοκίνητο. Βρήκε μια μάσκα του σκι, έναν λοστό, χειροπέδες, σακούλες σκουπιδιών, σκοινί και άλλα αντικείμενα που αρχικά υπέθεσε ότι ήταν εργαλεία διάρρηξης. Δυστυχώς η αστυνομία δεν είχε επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για να συλλάβει τον Μπάντι κι έτσι αφέθηκε ελεύθερος, αλλά υπό 24ωρη αστυνομική παρακολούθηση. Η Κάρολ Νταρόντς ενημερώθηκε από την αστυνομία και τον αναγνώρισε ως τον άνθρωπο που παρέστησε τον αστυνομικό και επιχείρησε να την απαγάγει. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1976 ο Μπάντι δικάστηκε για την απαγωγή και επίθεση και κρίθηκε ένοχος. Τον Ιούνιο καταδικάστηκε σε 15 χρόνια φυλάκισης στη Γιούτα. Τον Οκτώβριο αποπειράθηκε να δραπετεύσει και πέρασε αρκετές εβδομάδες στην απομόνωση. Τον ίδιο μήνα, οι αρχές του Κολοράντο τον κατηγόρησαν για μια δολοφονία εκεί και μεταφέρθηκε στο Άσπεν τον Ιανουάριο του 1977.
Επέλεξε να είναι ο ίδιος πληρεξούσιος δικηγόρος του (χαρακτηριστικό των σίριαλ κίλερ, όταν οδηγούνται σε δίκη, να γίνονται συνήγοροι υπεράσπισης του εαυτού τους), έτσι μπορούσε να μη φοράει χειροπέδες. Στη διάρκεια ενός διαλείμματος, ζήτησε να επισκεφτεί τη νομική βιβλιοθήκη του δικαστηρίου για να ερευνήσει την υπόθεσή του. Εκεί, άνοιξε ένα παράθυρο και πήδηξε από τον δεύτερο όροφο. Αφού περιπλανήθηκε και πέρασε τρεις νύχτες σε δάση, η αστυνομία τον συνέλαβε. Στα τέλη του ‘77 έκανε μια ακόμη θεαματική απόδραση -έγινε αντιληπτή μετά 17 ώρες- αφού κατάφερε να χάσει 15 κιλά, ώστε να γλιστρήσει ανάμεσα στις χαλύβδινες ράβδους ενίσχυσης στην οροφή του κελιού του. Έκλεψε ένα αυτοκίνητο που σύντομα χάλασε, έκανε οτοστόπ, πήρε μια πτήση για Σικάγο, πήρε μετά το τρένο, πέντε μέρες αργότερα έκλεψε άλλο αυτοκίνητο και έφτασε στο Ταλαχάσι της Φλόριντα τον Ιανουάριο του ‘78.
Μια βδομάδα αργότερα, στις 15 Ιανουαρίου 1978 μπήκε χαράματα στον κοιτώνα γυναικών της αδελφότητας «ΧΩ» του πολιτειακού Πανεπιστημίου και εξαπολύθηκε σε ένα φονικό αμοκ. Χτύπησε μια 21χρονη με ένα χοντρό κλαδί και τη στραγγάλισε με νάιλον κάλτσα. Ξυλοκόπησε μια 20χρονη, τη στραγγάλισε, τη δάγκωσε βαθιά στον αριστερό γλουτό και στη θηλή και τη βίασε με το μπουκάλι από σπρέι μαλλιών. Η επίθεση με το μπουκάλι ήταν τόσο βίαιη που διέλυσε τα εσωτερικά της όργανα. Επιτέθηκε πολύ βίαια σε άλλες δυο κοπέλες, οι οποίες όμως επέζησαν. Μια φοιτήτρια πρόλαβε να τον δει ενώ το έσκαγε από τον κοιτώνα. Οι αστυνομικοί του Ταλαχάσι διαπίστωσαν ότι οι τέσσερις επιθέσεις έγιναν μέσα σε λιγότερο από 15 λεπτά και τριάντα άτομα δεν άκουσαν τίποτα. Τις επόμενες μέρες συνέχισε τη φονική του δράση και τελικά συνελήφθη. Αν και τελικά ομολόγησε 30 φόνους, ορισμένοι υπολόγισαν ότι ευθυνόταν για εκατοντάδες θανάτους.
Συνολικά τα θύματά του μεταξύ 1974 και 1978 ήταν: Στην πολιτεία Ουάσιγκτον 11 (3 αγνώστων στοιχείων), στη Γιούτα, 8 (3 αγνώστων στοιχείων), στο Κολοράντο 3, στη Φλόριντα 3, στο Όρεγκον, 2 (άγνωστα και τα δύο), στο Αϊντάχο 2 (1 αγνώστων στοιχείων), στην Καλιφόρνια, 1 (αγνώστων στοιχείων).
Πώς κατάφερε ο Μπάντι να σκοτώνει τόσες κοπέλες, σε τόσες διαφορετικές πολιτείες και να παραμένει ασύλληπτος; Μερικοί παράγοντες είναι:
Δεν υπήρχε ακόμη η γνώση DNA (που να τον ταυτοποιεί ως μοναδικό δράστη όλων αυτών των δολοφονιών) Τα δακτυλικά του αποτυπώματα δεν βρέθηκαν ποτέ σε κανέναν τόπο εγκλήματος, ούτε κάποια άλλη αδιαμφισβήτητη απόδειξη της ενοχής του (γεγονός που επαναλάμβανε συχνά υπερασπιζόμενος την αθωότητά του). Είχε νωρίς κατακτήσει τις απαραίτητες δεξιότητες ώστε να αφήνει ελάχιστα ενοχοποιητικά ιατροδικαστικά στοιχεία στους τόπους εγκλημάτων.
Τα αστυνομικά Τμήματα των ΗΠΑ, τη δεκαετία του ‘70, δεν επικοινωνούσαν μεταξύ τους (δεν διασταύρωναν τις πληροφορίες τους), δεν υπήρχε το Διαδίκτυο.
Οι συγκοινωνίες, μετά τη δόμηση μεγάλων οδικών κόμβων, διευκόλυναν τη μετακίνησή του.
Η απίστευτη ικανότητά του να αλλάζει την εμφάνισή του. Ήταν μαιτρ των μεταμορφώσεων, ένας χαμαιλέοντας που εναρμονιζόταν με το περιβάλλον και δεν ξεχώριζε.
Ο τρόπος που λειτουργούσε ο Μπάντι, το modus operandi του, εξελίχθηκε σε οργάνωση και πολυπλοκότητα με την πάροδο του χρόνου, όπως είναι χαρακτηριστικό των κατά συρροή δολοφόνων, σύμφωνα με ειδικούς του FBI. Χτυπούσε τις γυναίκες με αμβλύ αντικείμενο και τις μετέφερε αναίσθητες στον δευτερεύοντα τόπο εγκλήματος, ή, χρησιμοποιούσε τεχνάσματα (π.χ. φορούσε γύψο στο χέρι και ζητούσε να τον βοηθήσουν), τους περνούσε χειροπέδες και τις απήγαγε. Όλα τα γνωστά θύματα του Μπάντι ήταν λευκές γυναίκες, από τη μεσαία τάξη. Σχεδόν όλες ήταν μεταξύ 15 και 25 ετών και οι περισσότερες φοιτήτριες. Ο Μπάντι υποβλήθηκε σε πολλαπλές ψυχιατρικές εξετάσεις. Τα συμπεράσματα των ειδικών διέφεραν, αν και όλοι διέκριναν διαταραχές προσωπικότητας -διπολική, αντικοινωνική, ναρκισσιστική προσωπικότητα. Ο δικηγόρος του δήλωσε: «Ήταν ο απόλυτος μισογυνισμός των εγκλημάτων του που με κατέπληξε, η έκδηλη οργή του εναντίον των γυναικών. Δεν είχε καθόλου συμπόνια... ήταν εντελώς απορροφημένος στις λεπτομέρειες. Οι φόνοι ήταν τα κατορθώματα της ζωής του».
Στη δίκη για τις δολοφονίες στη Φλόριντα η κρίσιμη μαρτυρία ήρθε από τα μέλη της αδελφότητας «ΧΩ». Ενοχοποιητικά στοιχεία περιελάμβαναν τα τραύματα από το δάγκωμα που είχε προκαλέσει ο Μπάντι στον αριστερό γλουτό της μιας φοιτήτριας, τα οποία είχαν φωτογραφηθεί και μετρηθεί κατά τη νεκροψία. Η οδοντοστοιχία του Μπάντι φωτογραφήθηκε, ενώ αναγκάστηκε να συνεργαστεί ώστε να κατασκευαστεί το πιστό αντίγραφό της από δύο Δικαστικούς Οδοντολόγους. Κάποιες ιδιαιτερότητες στη διάταξη των δοντιών του στην κάτω σιαγόνα, που ταίριαζαν ακριβώς με το δάγκωμα στο θύμα, έπεισαν το δικαστήριο ότι ήταν ένοχος. Καταδικάστηκε σε θάνατο για τους φόνους των φοιτητριών στη Φλόριντα στις 24 Ιουλίου 1979. Ο δικαστής έκφρασε την οδύνη του: «Είναι τραγικό που ένας τόσο έξυπνος νέος, ενώ μπορούσε να γίνει ένας λαμπρός δικηγόρος που θα χαιρόμουν να έχω στο δικαστήριό μου, διάλεξε άλλον δρόμο».
Ο Μπάντι μίλησε σε ανακριτές στις πολιτείες Γιούτα, Ουάσιγκτον, Κολοράντο, Άιανταχο. Το σημαντικό ήταν ότι μίλησε και με πολλούς προφάιλερ του FBI που άντλησαν εξαιρετικά διαφωτιστικό υλικό για το προφίλ των σίριαλ κίλερ. Λέγεται ότι προσπαθούσε να τους χειραγωγήσει, αποκρύπτοντας στοιχεία και αποκαλύπτοντάς τα σιγά σιγά, ώστε να καθυστερεί την εκτέλεσή του.
Στη διάρκεια της δίκης ήταν παρούσες πολλές ερωτευμένες μαζί του γυναίκες (groupies),ενώ ο Μπάντι έκανε πρόταση γάμου στην Κάρολ Μπουν, που είχαν από χρόνια σχέση. Παντρεύτηκαν, και η Μπουν σε ένα χρόνο γέννησε την κόρη τους, ενώ ο Μπάντι ήταν στο κελί των μελλοθανάτων.
Το απόγευμα πριν εκτελεστεί, ο Μπάντι παραχώρησε συνέντευξη σε ψυχολόγο και ιδρυτή χριστιανικής ένωσης. Χρησιμοποίησε την ευκαιρία για νέους ισχυρισμούς σχετικά με τη βία στα μέσα ενημέρωσης και την πορνογραφία, που θεωρούσε πηγή των εγκλημάτων του. «Η εμπειρία μου με... την πορνογραφία που ασχολείται σε βίαιο επίπεδο με τη σεξουαλικότητα, είναι ότι αν εθιστείς σε αυτήν... φτάνεις σε ένα σημείο όπου η πορνογραφία δεν φτάνει... όπου αρχίζεις να αναρωτιέσαι αν το κάνεις στην πραγματικότητα θα σου πρόσφερε κάτι παραπάνω. Η βία στα μέσα ενημέρωσης, ιδιαίτερα η σεξουαλική βία, οδήγησε τα αγόρια στο δρόμο για να γίνουν σαν τον Τεντ Μπάντι. Θα με σκοτώσετε και αυτό θα προστατεύσει την κοινωνία από εμένα. Αλλά υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που είναι εθισμένοι στην πορνογραφία και δεν κάνετε τίποτα γι' αυτό».
Η ζωή και η εγκληματική δράση του Τεντ Μπάντι υπήρξε υλικό για 9 κινηματογραφικές ταινίες, δεκάδες βιβλία -με το βιογραφικό «The Stranger Beside Me», της Ανν Ρουλ που υπήρξε φίλη και συνάδελφός του, να ξεχωρίζει- 4 τραγούδια και 5 τηλεταινίες.
