Γιατί δολοφονούνται οι μαθητές στα σχολεία των ΗΠΑ;

Η απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι πολύ απλή και μάλλον αναμενόμενη: γιατί είναι ok μ' αυτό η πλειονότητα τον κατοίκων τους. Δεν είναι ότι τους ευχαριστεί να μετρούν κάθε λίγο και λιγάκι τα θύματα των ψυχοπαθών οπλοφόρων − κάθε άλλο. Αλλά φαίνεται να το προτιμούν από το να στερηθούν τη μεγάλη τους αγάπη: τα όπλα. Ένας βλαμμένος που πάει με 200χλμ. στην παραλιακή και περνάει κάθε κόκκινο που συναντάει, δεν το κάνει για να σκοτώσει αλλά παίρνει το ρίσκο προκειμένου να απολαύσει την ταχύτητα. Αντιστοίχως και η πλειονότητα των Αμερικάνων, αφού κλάψει και προσευχηθεί και κάνει οτιδήποτε είναι εντελώς άχρηστο για τα θύματα (και αυτά του μέλλοντος), ανάμεσα στο δικαίωμα στη ζωή και το δικαίωμα στα όπλα θα διαλέξει το δεύτερο.

Το ποσοστό των Αμερικάνων που ΔΕΝ θα ήθελε η οπλοφορία να είναι αποκλειστικό δικαίωμα της αστυνομίας και εξουσιοδοτημένων πολιτών, δηλαδή το ποσοστό των Αμερικάνων που θα ήθελε η οπλοφορία να παραμείνει νόμιμη για όλους, είναι 80%. Πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί Αμερικάνοι, παρότι δεν έχουν όπλα (42% δηλώνουν ότι ζουν σε σπίτι που υπάρχει όπλο και 31% ότι έχουν δικό τους όπλο), αισθάνονται ωραία να ξέρουν ότι ο γείτονας, ο περαστικός, ο συνεπιβάτης στο λεωφορείο, ο διπλανός στο σινεμά, έχει. Ακόμα κι όταν ερωτούνται αν θα ήθελαν να υπάρξει νόμος που να απαγορεύει την κατασκευή, πώληση και κατοχή ημιαυτόματων όπλων (αυτά που συνήθως χρησιμοποιούν οι μαζικοί εκτελεστές) το 51% λέει όχι. 

Μπορεί να σας φανεί παλαβό (εμένα μου φαίνεται), αλλά τα αυξανόμενα περιστατικά μαζικών εκτελέσεων καθόλου δεν κάνουν τους Αμερικάνους να απαιτούν αυστηρότερη νομοθεσία στην πώληση όπλων. Αντιθέτως, ενώ το 1991 οι αμερικάνοι που ήθελαν αυστηρότερη νομοθεσία για την πώληση όπλων ήταν το 78%, το 2021 ήταν το 52%. Ολο και λιγότεροι Αμερικάνοι θέλουν αυστηρότερους περιορισμούς στην πώληση των όπλων (για την κατοχή τα είπαμε) πράγμα που σημαίνει ότι μαζί με τα περιστατικά μαζικών εκτελέσεων αυξάνεται η επιθυμία για ελευθερία στις πωλήσεις όπλων.

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι οι Αμερικάνοι απλώς δεν βλέπουν τη σχέση της οπλοκατοχής με τις μαζικές εκτελέσεις, αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Το 69% καταλαβαίνει ότι η εύκολη πρόσβαση σε όπλα ευθύνεται σε μεγάλο ή σε κάποιο βαθμό για τα περιστατικά μαζικών εκτελέσεων (79% ρίχνουν ευθύνη στη διάδοση εξτρεμιστικών αντιλήψεων στο ίντερνετ,  83% στην αποτυχία του συστήματος υγείας να εντοπίσει τα σημάδια ψυχικής ασθένειας και ευτυχώς λιγότεροι (το 48%) θεωρούν συνυπεύθυνα τα βιντεοπαιχνίδια, τα τραγούδια και τις ταινίες – μην αρχίσετε τις προσθέσεις, είναι ερώτηση με πολλαπλές απαντήσεις). Κάποιος άλλος θα μπορούσε να πει ότι τους Αμερικάνους απλώς δεν τους ανησυχεί μήπως είναι τα επόμενα θύματα μια μαζικής εκτέλεσης, αλλά ούτε αυτό ισχύει. Σε ποσοστό 48% τους ανησυχεί πολύ ή κάπως, 27% ανησυχούν λίγο και μόνο το 25% δεν ανησυχεί καθόλου.

Με λίγα λόγια οι περισσότεροι Αμερικάνοι φοβούνται λίγο ή πολύ ότι μπορεί να εκτελεστούν από κάποιον παλαβό, πιστεύουν ότι αυτό έχει να κάνει και με την ελευθερία στην οπλοκατοχή, αλλά δεν θέλουν να χάσουν το δικαίωμα στην οπλοφορία.

Καταλαβαίνω ότι η επίρριψη ευθυνών σε κάποιους ακραίους πολιτικούς ή σε ένα σκοτεινό lobby οπλολάγνων και οπλεμπόρων είναι πολύ καθησυχαστική. Είναι πάντα πολύ βολικό να φταίνε κάποιοι λίγοι κακοί. Μόνο που η πραγματικότητα συχνά δεν είναι ούτε βολική ούτε καθησυχαστική. Και η πραγματικότητα είναι πως τα παιδάκια σκοτώνονται στα σχολεία των ΗΠΑ γιατί οι περισσότεροι Αμερικάνοι δεν μπορούν να φανταστούν τη χώρα τους και τη ζωή τους χωρίς το δικαίωμα να κουβαλούν όπλο. Καλή τύχη στους υπόλοιπους που προτιμούν οι ίδιοι και οι γύρω τους να είναι άοπλοι και τα παιδάκια ζωντανά. Και μπράβο τους.

Όλα τα στοιχεία (και πολύ περισσότερα κάποια από τα οποία μπορεί να τα βρείτε περισσότερο ενδιαφέροντα από αυτά που μου φάνηκαν ενδιαφέροντα εμένα) μπορείτε να τα βρείτε στο σάιτ της Gallup (ναι, από τον ιδρυτή της τα λέμε γκάλοπ)