Εμανουέλ Μακρόν: Σύλληψη μελών των Ερυθρών Ταξιαρχιών - Το τηλεφώνημα στον Μάριο Ντράγκι και η «προδοσία».
Ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, ανακοίνωσε τη σύλληψη πρώην μελών των Ερυθρών Ταξιαρχιών, που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη Γαλλία. Επτά μέλη έχουν συλληφθεί, ενώ άλλα τρία καταζητούνται. Όλοι τους είχαν καταδικαστεί στην Ιταλία για τρομοκρατικές ενέργειες τις δεκαετίες ‘70 και ‘80.
Όπως διευκρίνισε η γαλλική προεδρία, η απόφαση να προσαχθούν στη δικαιοσύνη αυτοί οι δέκα, «έπειτα από αιτήματα της Ιταλίας τα οποία αφορούσαν 200 άτομα, ελήφθη από τον πρόεδρο και εντάσσεται απολύτως στο ‘δόγμα Μιτεράν’» που χρονολογείται από το 1985 και το οποίο προβλέπει την παροχή ασύλου σε πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών, με εξαίρεση όσους έχουν διαπράξει εγκλήματα αίματος, διευκρίνισε η γαλλική προεδρία.
Η κατάρτιση αυτού του καταλόγου με δέκα ονόματα αποτελεί καρπό «σημαντικής, διμερούς προπαρασκευαστικής δουλειάς, πολλών μηνών, η οποία οδήγησε σε αυτούς που είχαν διαπράξει τα πιο σοβαρά εγκλήματα. Ο πρόεδρος επιθυμεί να διευθετήσει το θέμα, όπως ζητά η Ιταλία εδώ και χρόνια».
Ο Ιταλός υφυπουργός Εσωτερικών, Κάρλο Σιμπίλια, έκανε λόγο στο Twitter για «ένα ιστορικό αποτέλεσμα».
Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, η έκδοση των ακροαριστερών μαχητών που είχαν αναζητήσει καταφύγιο στη Γαλλία μετά τα «μολυβένια χρόνια» στην Ιταλία, μια περίοδο που σημαδεύτηκε από τις επιθέσεις και τη βία των Ερυθρών Ταξιαρχιών, κυρίως από το 1968 έως το 1982, αποτελεί αίτημα της Ιταλίας εδώ και χρόνια, στο οποίο η Γαλλία δεν είχε υποχωρήσει παρά εν μέρει. Από το 1982 το Παρίσι έχει υπογράψει δύο εντάλματα έκδοσης υπό την προεδρία του Ζακ Σιράκ: αυτό του Πάολο Περσιτσέτι το 1995, που εκδόθηκε στην Ιταλία το 2002, και αυτό του Τσεζάρε Μπατίστι το 2004, του πλέον καταζητούμενου ακροαριστερού μαχητή ο οποίος ζούσε στη Γαλλία από το 1990. Το 2004 κατέφυγε στο εξωτερικό και τελικά συνελήφθη στη Βολιβία.
Ερυθρές Ταξιαρχίες: Το χρονικό μέχρι την έκδοση των μελών του
Το 2008 ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας, Νικολά Σαρκοζί, αποφάσισε να μην εκδώσει το πρώην μέλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών, Μαρίνα Πετρέλα, η οποία έχει καταδικαστεί σε ισόβια στην Ιταλία, λόγω της κατάστασης της υγείας της. Η Πετρέλα είναι μία από τους ακτιβιστές που συνελήφθησαν σήμερα το πρωί, σύμφωνα με την ιταλική αστυνομία.
Η Ιταλίδα υπουργός Δικαιοσύνης, Μάρτα Καρτάμπια, είχε αποστείλει επισήμως στις 8 Απριλίου στον Γάλλο ομόλογό της, Ερίκ Ντιπόν- Μορετί, «το έκτακτο αίτημα των ιταλικών αρχών να μην μείνουν ατιμώρητες οι επιθέσεις των Ερυθρών Ταξιαρχιών». Σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, τα εγκλήματα κάποιων μελών της οργάνωσης κινδυνεύουν να παραγραφούν.
Όπως ανέφεραν πολλά ιταλικά μέσα ενημέρωσης, ο Μακρόν συνομίλησε τηλεφωνικά με τον Ιταλό πρωθυπουργό, Μάριο Ντράγκι, ο οποίος του τόνισε τη σημασία της υπόθεσης για τη Ρώμη.
Τα πρώην μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών θα πρέπει να παρουσιαστούν ενώπιον δικαστηρίου στο Παρίσι ώστε να αποφασιστεί αν θα παραμείνουν υπό κράτηση ή θα αφεθούν ελεύθεροι υπό όρους μέχρι να εξεταστεί το ένταλμα για την έκδοσή τους στην Ιταλία, όπως έγινε γνωστό από δικαστική πηγή.
Ερυθρές Ταξιαρχίες: Πώς ήρθε στο προσκήνιο η υπόθεση
Η υπόθεση αυτή ήρθε ξανά στη δημοσιότητα το 2019, όταν επέστρεψε στην Ιταλία ο Τσεζάρε Μπατίστι, ο οποίος συνελήφθη στη Βολιβία, έπειτα από 40 χρόνια που κρυβόταν στη Γαλλία και στη συνέχεια στη Βραζιλία. Ο τότε υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας, Ματέο Σαλβίνι, είχε δηλώσει ότι η Γαλλία προσφέρει καταφύγιο επί δεκαετίες «σε δολοφόνους που σκότωσαν αθώους» και ζήτησε να επιστρέψουν στην Ιταλία «καμία 15αριά Ιταλοί τρομοκράτες που έχουν καταδικαστεί αλλά ζουν ωραία ζωή στη Γαλλία».
Οι άλλοι συλληφθέντες είναι ο Τζόρτζιο Πιετροστέφανι, ο Ναρτσίζο Μανέντι, η Ρομπέρτα Καπέλι, ο Έντσο Καλβίτι, ο Τζοβάνι Αλιμόντι και ο Σέρτζιο Τορνάγκι. Οι τρεις που καταζητούνται ακόμη είναι οι Μαουρίτσιο Ντι Μάρτσιο, Λουίτζι Μπεργκαμίν και Ραφαέλε Βεντούρα. «Πρόκειται για μια ανείπωτη προδοσία από τη Γαλλία. Είμαι αγανακτισμένη και δεν έχω λόγια για να περιγράψω αυτή την επιχείρηση», κατήγγειλε η Ιρέν Τερέλ δικηγόρος πέντε από τους επτά συλληφθέντες και προσέθεσε: «Από τη δεκαετία του 1980 οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται υπό την προστασία της Γαλλίας, ξανάφτιαξαν τη ζωή τους εδώ πριν από 30 χρόνια και εγκαταστάθηκαν υπό τα βλέμματα όλων με τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους (…) και τα ξημερώματα ήρθαν να τους αναζητήσουν, 40 χρόνια μετά τα γεγονότα; Είναι ανείπωτο και απαράδεκτο νομικά».
8°
