Η πενικιλίνη του Αλέξανδρου Φλέμινγκ και η ιστορία της στο Λονδίνο του 21ου αιώνα
Το Λονδίνο φροντίζει να διατηρεί μια ιδιότυπη αστική μνήμη. Η πόλη δεν παύει να υπενθυμίζει με ειδική σήμανση έξω από κτίρια, σπίτια, γέφυρες και καπηλειά ποιός διάσημος/η έζησε, εργάστηκε ή ακόμη και απεβίωσε εκεί. Πρόκειται για τις χαρακτηριστικές Μπλε Πινακίδες Μνήμης, όπως τις ονομάζουν, όπου αναγράφονται συνοπτικά οι σχετικές πληροφορίες – μάλιστα ο κανονισμός υπαγορεύει να είναι ευκρινείς και ευανάγνωστες ακόμη και για τον επιβάτη ενός λεωφορείου.
Η κεντρική πύλη του νοσοκομείου St Mary στο Λονδίνο
Στον τοίχο ενός από τα παλαιότερα και μεγαλύτερα νοσοκομεία του Λονδίνου, το Saint Mary’s, υπάρχει μια παρόμοια μπλε πινακίδα για να θυμίζει ότι στον δεύτερο όροφο του κτιρίου - όπου και το εργαστήριό του- ο Αλέξανδρος Φλέμινγκ, στις 28 Σεπτεμβρίου 1928, ανακάλυψε το πρώτο αντιβιοτικό, την πενικιλίνη.
Η ανακάλυψη που έσωσε – και σώζει εκατομμύρια ανθρώπους είναι γνωστό ότι έγινε τυχαία: στα πεδία των μαχών και στα πρόχειρα νοσοκομεία όπου ο Φλέμινγκ υπηρέτησε σαν γιατρός στον Α΄Μεγάλο Πόλεμο είδε από κοντά εκατοντάδες τραυματίες στρατιώτες να χάνουν τη ζωή τους από μολύνσεις και διάφορες λοιμώξεις, πράγμα που τον επηρέασε τόσο βαθιά ώστε να στραφεί στην μικροβιολογία. Έτσι, τελειώνοντας ο Πόλεμος προσελήφθη σαν μικροβιολόγος στο νοσοκομείο Saint Mary’s στο κεντρικό Λονδίνο και εγκαταστάθηκε σε ένα μικρό γραφείο-εργαστήριο στο δεύτερο όροφο, εκεί όπου έγινε η μεγάλη ανακάλυψη.
Η Μπλε Πινακίδα Μνήμης- φόρος τιμής στον σπουδαίο ερευνητή που ανακάλυψε την πενικιλίνη
Γνωστός για την ευφυία του αλλά και την ακαταστασία του συχνά ξεχνούσε να καθαρίζει και να τακτοποιεί τα σύνεργα και τα δισκία των μικροβιολογικών καλλιεργειών. Επιστρέφοντας από τις διακοπές του και μπαίνοντας στο εργαστήριό του αντίκρισε την γνώριμη εικόνα του χάους στον πάγκο που χρησιμοποιούσε για τα πειράματά του αφού φεύγοντας πάλι δεν είχε φροντίσει να καθαρίσει σχολαστικά.
Το εργαστήριο του Φλέμινγκ στο νοσοκομείο St Mary
Όμως πρόσεξε ότι πολλά από τα δισκία που άφησε χωρίς να τα απολυμάνει είχαν πιάσει μούχλα – είχαν δηλαδή μολυνθεί από ένα μύκητα. Για να σώσει την κατάσταση, αποφάσισε να τα ρίξει έστω και καθυστερημένα σε ένα δοχείο με απορρυπαντικό για να τα καθαρίσει. Όταν στη συνέχεια χρειάστηκε να δείξει σε έναν επισκέπτη τι ερευνούσε, ανέσυρε κάποια από τα δισκία που δεν είχαν βυθισθεί στο απορρυπαντικό και τότε πρόσεξε ότι ένα σημείο ήταν ελεύθερο από βακτήρια. Συνειδητοποίησε έκπληκτος ότι η μούχλα παρήγαγε κάποια βακτηριοκτόνο ουσία, την οποία απομόνωσε και στη συνέχεια ταυτοποίησε ως μύκητα του γένους πενικίλλιο γι αυτό και ονόμασε την νέα ουσία που ανακάλυψε, πενικιλίνη.
Το διάσημο μουχλιασμένο δισκίο και ένα ιδιόχειρο σημείωμα του μεγάλου ερευνητή στο Μουσείο Αλεξάντερ Φλέμινγκ
Φυσικά ούτε που φανταζόταν εκείνες τις ώρες τι είχε συμβεί, όμως ο κόσμος δεν θα ήταν πια ο ίδιος μετά από αυτή την ανακάλυψη. Η πενικιλίνη και τα αντιβιοτικά έσωσαν και σώζουν εκατομμύρια ζωές μέχρι σήμερα και αυτό το οφείλει η ανθρωπότητα στην «Θαυματουργό Θεραπεία» του Αλέξανδρου Φλέμιγκ.
«Ο Φλέμινγκ παντρεύεται μια Ελληνίδα Καρυάτιδα» έγραφαν οι βρετανικές εφημερίδες για τον γάμο του με την Αμαλία
Αν και αυτές τις μέρες απαγορεύεται να κόβει κανείς βόλτες στο Λονδίνο χωρίς προφανή λόγο, θα ήταν χρήσιμο κάποιοι από εμάς να δώσουμε ραντεβού κάτω από τον φθαρμένο τοίχο του ιστορικού νοσοκομείου και ανασηκώνοντας τα μάτια εκεί που βρισκόταν το εργαστήριο του διάσημου ερευνητή, να ευχηθούμε ολόψυχα να βρεθεί ένας νέος Φλέμινγκ για να ανακαλύψει την νέα πενικιλίνη του 21ου αιώνα, το φάρμακο της πανδημίας και του κορωνοϊού. Ίσως αν μαζευτούμε πολλοί, έστω και νοητά, οι ευχές να πιάσουν τόπο.
Στις 9 Απριλίου 1953 ο Φλέμινγκ παντρεύεται την Ελληνίδα γιατρό Αμαλία Κουτσούρη
13°
«Ο Φλέμινγκ παντρεύεται μια Ελληνίδα Καρυάτιδα» έγραφαν οι βρετανικές εφημερίδες για τον γάμο του με την Αμαλία
