Η Διεθνής Επιτροπή Διάσωσης παρουσιάζει πέντε γυναίκες πρόσφυγες που έχουν γράψει ιστορία με την πορεία της ζωής τους. Αφορμή φυσικά είναι η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Πέντε γυναίκες πολύ διαφορετικές αναμεταξύ τους αλλά με κοινό στοιχείο τον ξεριζωμό από την πατρίδα τους και την καταξίωση σε μια νέα.
Madeleine Albright
Η Μάντλιν Όλμπραϊτ είναι η πρώτη γυναίκα υπουργός Εξωτερικών στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Γεννήθηκε στην Πράγα, κόρη Τσέχου διπλωμάτη. Η οικογένειά της απέδρασε προς το Λονδίνο όταν ο Χίτλερ εισέβαλε στην Τσεχοσλοβακία κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Η οικογένεια της Όλμπραϊτ επέστρεψε μετά την ήττα των ναζιστικών δυνάμεων, αλλά έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες όταν οι κομμουνιστές ανέλαβαν τον έλεγχο της χώρας τους το 1948. Η Μαντλίν ήταν 11 ετών όταν έφτασε μαζί με την οικογένειά της στη νήσο Έλις.
Η Όλμπραϊτ τιμήθηκε το 1998 με το βραβείο Ελευθερίας του IRC για τη «σημαντική προσφορά της στην ανθρωπότητα, την ελευθερία και τον των προσφύγων».
Marlene Dietrich
Ηθοποιός, τραγουδίστρια και πολιτικός πρόσφυγας. Η γεννημένη στη Γερμανία Μάρλεν Ντίντριχ μιλούσε ανοιχτά κατά του ναζιστικού καθεστώτος του Αδόλφου Χίτλερ και κυνηγήθηκε. Βρήκε καταφύγιο στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήδη το 1939 είχε αποκτήσει την αμερικανική υπηκοότητα.
Η ενασχόλησή της με τον Οργανισμό Ηνωμένων Υπηρεσιών (USO) κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου της έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στην Αλάσκα, τη Γροιλανδία, τη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη ως η διασκεδάστρια των αμερικανών στρατιωτών. Παράλληλα, η Μάρλεν έκανε συχνά ραδιοφωνικές παραγωγές και βοηθούσε ως νοσηλεύτρια σε νοσοκομεία.
Η αδελφή της είχε συλληφθεί από τους Ναζί και είχε σταλεί στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλσεν. Η Ντίντριχ και η αδελφή της επανασυνδέθηκαν μετά τον πόλεμο.
Στην αυτοβιογραφία της έχει γράψει: «Γεννήθηκα Γερμανίδα και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες με αγκάλιασαν όταν πια δεν είχα μια πατρίδα που να αξίζει να αποκαλείται έτσι».
Warsan Shire
H Warsan Shire, η οποία εμφανίζεται στο 'Lemonade' της Beyonce γεννήθηκε στην Κένυα από σομαλούς γονείς. Μεγάλωσε στο Λονδίνο.
Θεωρείται η πιο «δυνατή φωνή για τον γυναικείο πληθυσμό των μαύρων γυναικών στον κόσμο και της αφρικανικής διασποράς». Ως έφηβη ξεκίνησε να γράφει ποίηση. Ένα από τα ποιήματά της, το «Home» έγινε πηγή έμπνευσης για όλους τους πρόσφυγες στον κόσμο.
Η Warsan Shire γράφει:
no one leaves home unless
home is the mouth of a shark
you only run for the border
when you see the whole city running as well.
Το 2014 τιμήθηκε με το πρώτο λογοτεχνικό βραβείο για νέους ποιητές στο Λονδίνο.
Η M.I.A. (Mathangi Arulpragasam) είναι το πρώτο άτομο ασιατικής καταγωγής που έχει προταθεί για Όσκαρ και Grammy την ίδια χρονιά. Η ράπερ και ακτιβίστρια ήταν 9 ετών όταν άφησε την εμπόλεμη Σρι Λάνκα για την Αγγλία.
Η ζωή της ως πρόσφυγας αποτυπώνεται στους στίχους της που μιλούν για τους αγώνες επιβίωσης των προσφύγων και των μεταναστών. Το 2015 απασχόλησε τα ΜΜΕ με το βιντεοκλίπ του “Borders'. Ένα βιντεοκλίπ σαν ντοκιμαντέρ που ακολουθεί το ταξίδι των προσφύγων προς την ασφάλεια.
Είναι η Αμερικανίδα σομαλικής καταγωγής που εκλέχτηκε στο Κογκρέσο. Γεννημένη στο Μογκαντίσου, η lhan έφτασε ως πρόσφυγας στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ηλικία 12 ετών. Ήταν η μικρότερη από τα επτά αδέλφιά της.
Έχασε τη μητέρα της σε ηλικία δύο ετών. Ήταν οκτώ έτους όταν ξέσπασε ο εμφύλιος στην πατρίδα της τη Σομαλία. Η οικογένειά της απέδρασε στην Κένυα, όπου έζησαν για τέσσερα χρόνια σε καταυλισμό προσφύγων.
Λίγο πριν από την ορκωμοσία της ο Ομάρ έγραψε στο Twitter: «Πριν από 23 χρόνια, από έναν καταυλισμό προσφύγων στην Κένυα, ο πατέρας μου κι εγώ φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Ουάσινγκτον. Σήμερα επιστρέφουμε στο ίδιο αεροδρόμιο λίγο πριν από την ορκωμοσία μου στο Κογκρέσο ως η πρώτη αμερικανίδα σομαλικής καταγωγής γερουσιαστής».
10°
