Η πολιτική που ακολουθεί ο αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατά τις χειραψίες του με άλλους ηγέτες είναι γνωστή και το ίδιο επιχείρησε να κάνει και στη συνάντηση με τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Ο Τραμπ προσπαθεί όντως μέσω της χειραψίας του, να δείξει ποιος είναι το αφεντικό σε μια συνάντηση ή πρόκειται για μια ανούσια σύμπτωση; Η μεγάλη διάρκεια της χειραψίας του, που μόνο ο Τζάστιν Τριντό αντιμετώπισε ως όφειλε, έχει κάποιο σκοπό ή όχι; Σε αυτά και σε άλλα ερωτήματα απαντά ο Πολ Μπόρος, αναλυτής της γλώσσας του σώματος και ο Άντονι Ζακβίν, γνωστός υπνοθεραπευτής, περιγράφοντας τη χειραψία του Αμερικανού ηγέτη.
«Ο Τραμπ ξεκινά τη χειραψία του υιοθετώντας μια ισχυρή θέση για το χέρι που χρησιμοποιεί. Έτσι δίνει την εντύπωση ότι έχει την εξουσία», εξηγεί ο Ζακβίν. «Αν και κάποτε η χειραψία χρησιμοποιούνταν, για να δείξει την ισότητα ανάμεσα στις δύο μεριές, σήμερα, αποτελεί μέσο για να δείξει κάποιος, ότι έχει το πάνω χέρι. Μετά από τη μέθοδο αυτή, που έγινε γνωστή από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, έρευνες έχουν δείξει ότι μεγάλο μέρος των CEO του πλανήτη, έχουν αντιγράψει τον Τραμπ».
Ο Ζακβίν συνεχίζει λέγοντας ότι: «Έπειτα, ξαφνικά, κρατά γερά το χέρι του συνομιλητή του, τόσο που δεν τον αφήνει να το βγάλει. Σαν παιδιά, ο καθένας μας έμαθε πώς να κάνει σωστή χειραψία, ωστόσο η μέθοδος του Τραμπ δεν είναι και η πλέον διαδεδομένη. Η άβολη αυτή στιγμή για τους συνομιλητές του Τραμπ, του δίνει την ευκαιρία, να τους προτείνει κάτι, υπό τη θέση του οδηγού της συνάντησης. Ωστόσο, μπορεί κάποιος να ξεπεράσει αυτήν την κατάσταση. Πώς; Αντιγράφοντας τον Τζαστίν Τριντό. Ο Καναδός αντιμετώπισε τη χειραψία Τραμπ, τοποθετώντας το αριστερό χέρι του, στον ώμο του συνομιλητή του και έτσι δεν έδωσε την ευκαιρία στον Πλανητάρχη να μπει σε θέση ισχύος.
Όσον αφορά τη χειραψία του Τραμπ με τον Κιμ Γιονγκ Ουν, τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά, όπως αναφέρει ο ειδικός επιστήμονας για την ανάλυση της γλώσσας του σώματος, Πολ Μπόρος.
«Το παιχνίδι που έπαιξαν οι ηγέτες των Η.Π.Α. και της Βορείου Κορέας, δεν ήταν ήταν μια μονομαχία για τους ίδιους, αλλά για το κοινό τους», ανέφερε αρχικά ο Μπόρος, για να συνεχίσει λέγοντας πως «ναι μεν ο Τραμπ ξεκίνησε, ώστε να παίξει πάλι το γνωστό παιχνίδι του, ωστόσο ο Κιμ είχε κάνει το homework του και δεν έδωσε δικαιώματα. Ο ηγέτης της Β. Κορέας δεν ήθελε να πάρει αυτός τη θέση ηγέτη, μέσω της χειραψίας του αλλά απλά ήθελε να μην δώσει στον Τραμπ αυτό το δικαίωμα. Έτσι, παρέμεινε αδιάφορος την κρίσιμη ώρα και απλά έκανε ένα βήμα προς τα μπρος, ώστε τα σώματά των δύο ηγετών να βρεθούν σε απόσταση τέτοια, όπου να μην μπορεί κάποιος να επιβληθεί».
Αντιλαμβάνεται κανείς, ότι πριν από συναντήσεις κορυφής ή οποιαδήποτε άλλη συνάντηση, δεν αρκεί πλέον κανείς να είναι διαβασμένος, μόνο όσον αφορά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και τα ιδεολογικά πλαίσια μιας συζήτησης. Κάθε συνάντηση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά και οι ηγέτες, όλων των ειδών οφείλουν να είναι προετοιμασμένοι για παν ενδεχόμενο. Ακόμη και για τη χειραψία τους…
17°
