Η Μισέλ Τόμσον από τη Σκοτία συγκλόνισε τη Βουλή των Αντιπροσώπων, όταν μίλησε για τον βιασμό της σε ηλικία 14 ετών από έναν γνωστό συνομήλικό της.
Η Τόμσον η οποία βρίσκεται στο βρετανικό κοινοβούλιο ως ανεξάρτητη βουλευτής, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για τη Διεθνή Ημέρα της Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών με απόλυτη ψυχραιμία περιέγραψε τι έζησε και κατέληξε: «Δεν είμαι θύμα, είμαι επιζήσασα!», προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους συναδέλφους της.
«Όταν ήμουν 14, βιάστηκα. Ως συνήθως, έγινε από κάποιον που μου ήταν γνωστός» είπε και πρόσθεσε: «Προσφέρθηκε να με συνοδεύσει σπίτι έπειτα από ένα νεανικό event κι εκείνα τα χρόνια όλοι κυκλοφορούσαν παντού, ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο να γίνεται. Μου είπε ότι ήθελε να μου δείξει κάτι σε μια δασώδη περιοχή και σε εκείνο το σημείο, πρέπει να παραδεχτώ ότι θορυβήθηκα. Είχα το προειδοποιητικό καμπανάκι, αλλά το παρέβλεψα επειδή τον ήξερα κι έτσι υπήρχε κάποια εμπιστοσύνη. Για να είμαι ειλικρινής, κοιτώντας πίσω σε αυτό το σημείο, δεν νομίζω ότι ήξερα τι ήταν βιασμός. Δεν ήταν κάτι για το οποίο συζητούσαμε τότε. Ευτυχώς, ήταν γρήγορο και θυμάμαι πρώτα από όλα ότι αισθάνθηκα έκπληξη, μετά φόβο και μετά τρόμο όταν συνειδητοποίησα ότι απλώς δεν μπορούσα να ξεφύγω».
Η Τόμσον θυμήθηκε ότι έκλαιγε όταν επέστρεφε μόνη πια στο σπίτι της, αλλά δεν είπε τίποτε σε κανέναν, ούτε στη μητέρα της, ούτε στον πατέρα της, ούτε στους φίλους της, ούτε βέβαια στην αστυνομία. «Το κράτησα μέσα μου» παραδέχθηκε και τόνισε πως μόνο όταν έφτασε στη μέση της δεκαετίας των 40 αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια. «Ντρεπόμουν πάρα πολύ. Ντρεπόμουν επειδή είχα επιτρέψει να μου συμβεί αυτό… Ένιωθα ότι ήμουν χαλασμένη και βρόμικη, και πραγματικά ένιωθα αποστροφή για τον εαυτό μου. Οι αισθήσεις μου ήταν εντελώς μουδιασμένες» τόνισε και επεσήμανε ότι ο βιασμός είχε «θανάσιμα υπονομεύσει» την αυτοπεποίθησή της και την αυτοεκτίμησή της.
Παράλληλα, ανέφερε ότι πριν προχωρήσει σε αυτή τη δημόσια εξομολόγηση το σκέφτηκε πάρα πολύ, επειδή ακόμα για τη δική της γενιά υπάρχει ακόμη ταμπού για τη δημοσιοποίηση τέτοιου είδους προσωπικών βιωμάτων.
Επίσης, μίλησε για τη σημασία του να μάθουμε ότι ο βιασμός δεν έχει με το σεξ, αλλά με τη δύναμη και τον έλεγχο. «Ο βιασμός συμβαίνει όταν ένας άνδρας αποφασίσει να βλάψει κάποιον τον οποίο θεωρεί ότι μπορεί να έχει υπό ον έλεγχό του. Οι βιασμοί γίνονται εξαιτίας των βιαστών κι όχι εξαιτίας του θύματος» τόνισε και κατέληξε: «Ένα πράγμα που συνειδητοποίησα τώρα είναι ότι δεν φοβάμαι όπως φοβόμουν. Δεν φοβάμαι, δεν είμαι θύμα, είμαι επιζήσασα!».
14°
