Mε ξανθιά βαμμένη χαίτη και ακροδεξιά επιχειρηματολογία, ο ηγέτης του «κόμματος για την ελευθερία» (Party for Freedom-PVV) Geert Wilders αρέσκεται να προκαλεί τόσο με τη στάση του όσο και με τις πολιτικές του κινήσεις. Φανατικός εχθρός του Ισλάμ και της μετανάστευσης, ο Wilders ζει απομονωμένος από τα φώτα της δημοσιότητας, μετά τις απειλές δολοφονίας που έχει δεχθεί, και αλλάζει σχεδόν καθημερινά τη τοποθεσία διαμονής του.
Παρ’ όλα αυτά, ο Wilders είναι αυτός που κινεί τα νήματα στα πολιτικά δρώμενα και έχει καταφέρει να προκαλέσει αλλεπάλληλους κλυδωνισμούς στο πολιτικό σκηνικό της Ολλανδίας.
Το τελευταίο του κατόρθωμα είναι η ανατροπή της κυβέρνησης συνασπισμού, στην οποία και συμμετείχε, που είχε σχηματιστεί μεταξύ του φιλελεύθερου κόμματος (People’s Party for Freedom and Democracy-VVD) και του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (Christian Democratic Appeal-CDA) με πρωθυπουργό τον επικεφαλή του VVD, Mark Rutte. Η διαμάχη μεταξύ του Wilders και του Rutte κορυφώθηκε στις συζητήσεις της κυβέρνησης για μια οικονομική πολιτική λιτότητας η οποία θα μείωνε το έλλειμμα από το 4.6% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος στο 3%. Ο Wilders δε δέχθηκε τη πρόταση αυτή και ήταν κατηγορηματικός τονίζοντας πως «δε θα δεχθεί τις υποδείξεις των δικτατόρων από τις Βρυξέλλες».
Στις 21 Απριλίου, ο Geert Wilders απέσυρε τη στήριξη του PVV στη κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία διήρκεσε μόλις 558 μέρες, υποστηρίζοντας πως οι περικοπές θα έχουν οδυνηρές επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών είναι γεγονός και ο λαός της Ολλανδίας καλείται να αναδείξει νέα κυβέρνηση το προσεχή Σεπτέμβριο και να αποφασίσει, σε μεγάλο βαθμό, για το οικονομικό και πολιτικό μέλλον της χώρας τους.
Πολλοί υποστηρίζουν πως η ακροδεξιά ρητορεία του Wilders κατά των μεταναστών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δε θα έχει απήχηση από τη στιγμή που ο κόσμος γνωρίζει την ανάγκη μείωσης του ελλείμματος για μια υγιή, αυτόνομη οικονομία όρους. Παρ’ όλα αυτά, αν κρίνουμε από την υπόλοιπη Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου και της Ελλάδας φυσικά, τα κόμματα που τάσσονται κατά των μεταναστών και της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής έχουν βγει από το περιθώριο και αποτελούν πλέον ισχυρές πολιτικές δυνάμεις που έχουν λόγο στο σχηματισμό κυβερνήσεων και στη λήψη αποφάσεων.
Ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις προσεχείς εκλογές στην Ολλανδία, το πρώτο κόμμα θα έχει πολύ δύσκολο έργο για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης συγγενών κομμάτων που θα συμφωνήσει σε νευραλγικά ζητήματα όπως το μεταναστευτικό, την οικονομική πολιτική και τη κατεύθυνση της χώρας σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ακυβερνησία και οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις και διαφωνίες στο πολιτικό χώρο της Ολλανδίας απειλούν τη σταθερότητα της χώρας και στέλνουν σήμα κινδύνου στις Βρυξέλλες όπου βλέπουν ένα από τα οικονομικά «διαμάντια» τους να χάνει τη λάμψη του και να κινδυνεύει να προστεθεί στη μακρά λίστα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες έχουν περιέλθει ή θα περιέλθουν σε μια δεινή οικονομική κατάσταση.
Η διεθνής κατάσταση, όπως διαμορφώνεται στο τέλος του τρέχοντος έτους, θυμίζει έντονα την τελευταία χρονιά πριν από την έκρηξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
17°
