Η άποψη του Αμστερνταμικού ορίζοντα εμπνέει ένα αίσθημα αρμονίας και καθολικής γαλήνης, ειδικά για τον προνομιούχο παρατηρητή που απολαμβάνει την πανοραμική επισκόπηση της πόλης κατά την διάρκεια μιας ατάραχης, ξάστερης βραδιάς. Και αν προσθέσουμε ως μουσική υπόκρουση εξαίσιες τζαζ μελωδίες από μεγάλους ερμηνευτές, η θαμπή εικόνα σιγά-σιγά αποκρυσταλλώνεται με επίκεντρο ένα από τα κύρια μουσικά κέντρα της ολλανδικής πρωτεύουσας.
Το Bimhuis θεωρείται από πολλούς ως ο κυρίοτερος χώρος στην Ολλανδία για συναυλίες τζαζ και αυτοσχεδιαστικής μουσικής γενικότερα. Μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως ο Charles Mingus και ο Sun Ra, αναφέρθηκαν κατά καιρούς στο Bimhuis με κολακευτικά λόγια χαρακτηρίζοντάς το ως ένα από τα αγαπημένα τους μέρη για ζωντανές εμφανίσεις. Πέρα όμως από βαρύγδουπα ονόματα και καταξιωμένους καλλιτέχνες, πολλοί είναι οι ερασιτέχνες, επίδοξοι επαγγελματίες ή και σπουδαστές ακόμα μουσικοί που βρίσκουν εδώ ένα ιδανικό σημείο για συνάντηση, ανταλλαγή ιδεών και –φυσικά– δυνατότητα για τζαμάρισμα.
Κάθε Τρίτη, ειδικότερα, διοργανώνονται μουσικά ‘‘εργαστήρια’’ όπου οποιοσδήποτε φέρελπις μουσικός μπορεί να συμμετάσχει χωρίς καμία απολύτως ειδική προετοιμασία ή αίτηση. Με τον τρόπο αυτό, πολλοί και ετερόκλητοι οργανοπαίκτες αλλά και τραγουδιστές καλούνται να συμπράξουν και να συμμετάσχουν σε έναν ανοικτό μουσικό διάλογο, όπου ο αυτοσχεδιασμός και η στιγμιαία έμπνευση έχουν τον πρώτο λόγο. Η μεγάλη ποικιλομορφία άλλωστε που χαρακτηρίζει το πλήθος μουσικών ειδών και κατευθύνσεων που συνευρίσκονται και διασταυρώνονται κάτω από την στέγη του Bimhuis αποτελεί και το κύριο χαρακτηριστικό της γοητείας του. Προσωπικά έχει τύχει να δω εκεί ερμηνευτές που τζαζ μόνο ως προς την γενικότερη στάση ή καλλιτεχνική ιδιοσυγκρασία τους μπορούν να χαρατηριστούν, εκπροσωπόντας ένα ευρύτατο φάσμα μουσικών αποχρώσεων: ο ‘‘Ιταλός Tom Waits’’ Vinicio Capossela, οι υπέροχοι Taksim Trio με τους οικείους στο ελληνικό αυτί ανατολίτικους αυτοσχεδιαμούς τους, o τραγουδιστής/κιθαρωδός της βραζιλιάνικης μπόσα νόβα Vinicius Cantuária, και πολλοί άλλοι ακόμα.
Από το 2005, το Bimhuis απολαμβάνει μια πλήρως αναδιαμορφωμένη και άκρως εντυπωσιακή εξωτερική πρόσοψη, κλασσικό δείγμα μιας μοντέρνας βόρειας αρχιτεκτονικής (παρόμοιας με κτίρια όπως της νέας όπερας στο Όσλο ή της βασιλικής βιβλιοθήκης στην Κοπεγχάγη). Αλλά και ο εσωτερικός χώρος έχει κατά καιρούς αναβαθμιστεί με αποτέλεσμα την δημιουργία μιας μουσικής αίθουσας θεσπέσιας από πλευράς τόσο ακουστικής όσο και αισθητικής. Η συμμετοχή ή και απλά παρακολούθηση μιας ζωντανής εμφάνισης στον χώρο αυτό προσφέρει μια απόλαυση αισθησιακή - πραγματικό χάρμα οφθαλμών τε και ώτων, καθώς οι αέρινες μελωδίες που χάνονται μέσα στην νύχτα συνοδεύονται από την θέα των σκοτεινών νερών και της μαγικής πόλης...
Σύμφωνα με μια λιγότερο γνωστή εκδοχή του αρχαίου μύθου, οι Μούσες αντί για εννιά ήταν τρεις (Μνήμη, Μελέτη και Αοιδή). Λέγεται μάλιστα πως η μία γεννήθηκε από την κίνηση του νερού, η άλλη δημιουργούσε ήχους δαμάζοντας τον άνεμο, ενώ η τρίτη φανερωνόταν μέσα από την εκφραστικότητα της ανθρώπινης φωνής. Θάλλασα, αέρας, και τραγούδι, στοιχεία αλληλένδετα σε μια δημιουργική και κατεξοχήν μουσική πρόσμιξη.
Η ίδια εκείνη μυστική τελετή, δηλαδή, που λαμβάνει χώρα κάθε βράδυ στο μοντέρνο αυτό μουσείο ονόματι Bimhuis. Επιβλητικό, και συγχρόνως σεμνό, ορθώνεται αυτό ως άλλο τέμενος αφιερωμένο στην λατρεία της μουσικής και των τεχνών, φιλοξενώντας έτσι θερμά τις ταλαιπωρημένες αρχαίες Μούσες στο παγωμένο λιμάνι του μακρινού Βορρά...
