Αθλητισμος

Ολυμπιακός: Από την ταβέρνα του Μοίρα σε φάρο ένωσης εκατομμυρίων ανθρώπων

Μία ομάδα, μία πόλη, μία ταυτότητα ενός αιώνα

Newsroom
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ
UPD

100 χρόνια Ολυμπιακός - Από την ταβέρνα του Μοίρα σε φάρο ένωσης εκατομμυρίων ανθρώπων - Μία ομάδα, μία πόλη, μία ταυτότητα ενός αιώνα.

Το ημερολόγιο έγραφε 10 Μαρτίου 1925. Το λιμάνι του Πειραιά έβραζε από ζωή και η πόλη αναζητούσε τον δικό της αθλητικό θρύλο. Στις εργατικές γειτονιές οι λάτρεις του ποδοσφαίρου διψούσαν για μια μεγάλη ομάδα που θα τους εκπροσωπούσε επάξια απέναντι στους ισχυρούς συλλόγους της Αθήνας. Έτσι, δύο τοπικά σωματεία – ο «Πειραϊκός Ποδοσφαιρικός Όμιλος» και ο «Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» – αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Σε ένα καπηλειό του λιμανιού, την περίφημη ταβέρνα του Μοίρα, οι εκπρόσωποί τους έδωσαν τα χέρια, σφραγίζοντας με ενθουσιασμό τη γέννηση ενός νέου συλλόγου: του Ολυμπιακού.

Ανάμεσα στους πρωτεργάτες εκείνης της ιστορικής βραδιάς ξεχώρισε ο Νότης Καμπέρος, αξιωματικός του Ναυτικού και τολμηρός αεροπόρος. Ήταν εκείνος που πρότεινε το όνομα «Ολυμπιακός», θέλοντας να εμφυσήσει στο νέο σωματείο τη λάμψη και τις αξίες του ολυμπιακού ιδεώδους – τη δύναμη, την αθλητική ισχύ και την ευγενή άμιλλα που συνοδεύουν την ίδια τη λέξη. Το όνομα αυτό δεν έμοιαζε με κανένα από τα συνηθισμένα της εποχής, αφού δεν περιείχε τον όρο «Πειραϊκός». Οι ιδρυτές οραματίζονταν έναν σύλλογο που θα ξεπερνούσε τα στενά όρια της πόλης, έναν σύλλογο προορισμένο «να κατακτήσει όλη την Ελλάδα». Δίπλα στον Καμπέρο στάθηκε ο Μιχάλης Μανούσκος, επιφανής βιομήχανος και μετέπειτα δήμαρχος Πειραιά, ο οποίος συμπλήρωσε τον τίτλο δίνοντας στο σωματείο την πλήρη ονομασία «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» – μια ονομασία που ένωνε όλους τους φιλάθλους της πόλης κάτω από την ίδια σημαία.