Ευαγγελία Πλατανιώτη: «Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω στους Ολυμπιακούς, η πολιτεία δεν μας υποστηρίζει»

«Φέτος ήταν η χρονιά που ήθελα να τα παρατήσω, είχα πει στην προπονήτριά μου ότι η καλλιτεχνική κολύμβηση σταματάει για μένα» είναι τα πρώτα λόγια της 27χρονης Ευαγγελίας. Δώσαμε το ραντεβού μας στο Ολυμπιακό Κέντρο υγρού στίβου μια μέρα μετά την κατάκτηση ακόμη ενός στόχου, του χρυσού μεταλλίου στο ελεύθερο σόλο καλλιτεχνικής κολύμβησης ΟΠΕΝ κατηγορίας, που ολοκληρώθηκε την Κυριακή (17/7) το βράδυ στο κολυμβητήριο του Αλίμου. Απλή, με το πολύχρωμο μαγιό της, στο πρόσωπό της δεν υπάρχει ίχνος make-up – φρεσκάδα, λάμψη και γλυκύτητα συνοδευμένη από το χαμόγελο της επιτυχίας. Διασχίζουμε τις εγκαταστάσεις σιγά σιγά για να κατευθυνθούμε στο τελικό μας προορισμό, την πισίνα όπου προπονείται και περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας της κάνοντας αυτό που αγαπά. Σήμερα έχει day off, για να επιστρέψει αύριο κανονικά στις επάλξεις. Καθόμαστε αναπαυτικά σε απόσταση αναπνοής από την πισίνα, η μυρωδιά του χλωρίου είναι έντονη, κοιτάζω τριγύρω μου αθλητές και προπονητές κάτω από τη ζέστη να προπονούνται σκληρά για να σημειώσουν τις δικές τους επιτυχίες. Λέμε για τη ζωή στην Αθήνα, τις φιλίες, τους έρωτες και κυρίως τον πρωταθλητισμό, και κάπου εκεί ξεκινά να παίζει το Show Must Go On των Queens, κοιταζόμαστε στα μάτια, γελάμε αυτόματα και ξέρουμε πως δεν ήταν τυχαίο. Το τραγούδι της επιτυχίας είναι αυτό που την έκανε «χάλκινη» παγκόσμια πρωταθλήτρια στο ελεύθερο σόλο της καλλιτεχνικής κολύμβησης στο παγκόσμιο υγρού στίβου στη Βουδαπέστη.

Ξεκίνησε να κολυμπάει σε ηλικία πέντε ετών και στα εφτά της ασχολήθηκε ταυτόχρονα με το μπαλέτο και τη ρυθμική γυμναστική, οπότε η ενασχόλησή της με την καλλιτεχνική κολύμβηση ήταν λίγο πολύ μονόδρομος. Ζέσταμα, cardio, ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης, μπαλέτο, ευλυγισία, αρκετό κολύμπι, ασκήσεις τεχνικής, ατελείωτες φιγούρες και τέλος η πολυπόθητη χορογραφία γίνονται η καθημερινότητά της.

Μετά από μία δεκαετία στην παγκόσμια ελίτ της καλλιτεχνικής κολύμβησης, όντας μέλος της εθνικής ομάδας από το 2007, έχει «χάσει» σήμερα το μέτρημα των συμμετοχών της σε αγώνες. Το σίγουρο είναι ότι στις σπουδαίες στιγμές της ανήκει η συμμετοχή σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες, τα πέντε Παγκόσμια Πρωταθλήματα, ενώ σημαντική στάθηκε στην πορεία της η φράση «Μείνε, μη σταματήσεις, θα σε κάνω παγκόσμια της περσινής ισπανίδας προπονήτριας αλλά και το «μη σταματήσεις» της φετινής ομοσπονδιακής προπονήτριας, Αναστασίας Γκούτσεβα, που συνέβαλαν στο να κατακτήσει δύο μετάλλια στο Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης τον Ιούνιο του ’22 (στο τεχνικό πρόγραμμα του σόλο και στο ελεύθερο πρόγραμμα).

Από την «παραίτηση» στα δύο χάλκινα

Η Ευαγγελία, όπως μου λέει, δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη πλήρως την επιτυχία της φετινής χρονιάς «Η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο ελεύθερο σόλο καλλιτεχνικής κολύμβησης ΟΠΕΝ κατηγορίας με κάνει χαρούμενη, μου έδειξε σε τι φυσική και ψυχική κατάσταση βρίσκομαι για τους ερχόμενους αγώνες. Ωστόσο, η χάλκινη θέση στο παγκόσμιο του Ιουνίου ήταν ο στόχος μου για φέτος, το πίστευα μέσα μου, αν και φάνταζε απίθανο σε όλους μιας και η Ελλάδα δεν το είχε καταφέρει ποτέ. Είμαι περήφανη που το κατάφερα όλο αυτό, αυτά τα δύο μετάλλια ήταν σημαντικά για μένα. Νιώθω μεγάλη δικαίωση για όσα υπέμεινα τόσα χρόνια, για τις προσπάθειες, τους κόπους, τις θυσίες που έκανα, για τις αδικίες και τις ατυχίες του παρελθόντος. Είπα πως θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, απόλαυσα κάθε δευτερόλεπτο, κάθε κίνησή μου γινόταν με πάθος, έβγαινε φυσικά από μέσα μου. Πριν από ένα σημαντικό αγώνα δεν θέλω να μιλάω με κανέναν, μου αρέσει η απομόνωση από τα social για να είμαι focus σε μένα. Πάντα μαζί μου έχω το γούρι μου, τη μαξιλαροθήκη που μου πήρε η μαμά και η αδερφή μου στους πρώτους μου αγώνες του 2005. Και η προπονήτριά μου είναι σίγουρα γουρλού! Είχαμε κατορθώσει μαζί άλλη μια ιστορική διάκριση το 2009 στην κατηγορία “Κόμεν”, περνώντας μάλιστα στο σόλο τη Ρωσίδα, μια διακεκριμένη αθλήτρια, και τώρα καταφέραμε να φέρουμε στη χώρα δυο χάλκινα. Η χώρα που είναι τώρα πιο δύσκολη να ανταγωνιστείς είναι η Ουκρανία, ο λόγος γνωστός, σε τέτοιους αγώνες παίζουν μεγάλο ρόλο οι δημόσιες σχέσεις, είναι σαν να συμμετέχεις σε μια μίνι Eurovision θα έλεγα. Μου αρέσει όμως να στοχεύω στην κορυφή, έχω μάθει να πιστεύω στο ακατόρθωτο και ό,τι κάνω το υποστηρίζω μέχρι τελικής πτώσης».

Η Ανίτα Άλβαρες, τα όρια και οι δύσκολες στιγμές των αθλητών

Με αφορμή το περιστατικό στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου στη Βουδαπέστη, με την 25χρονη Αμερικανίδα αθλήτρια Ανίτα Άλβαρες η οποία έχασε τις αισθήσεις της ενώ βρισκόταν μέσα στο νερό, συζητάμε για το πώς το βίωσε εκεί αλλά και τις δύσκολες στιγμές των αθλητών. «Με την Ανίτα είμαστε φίλες. Εγώ διαγωνιζόμουν λίγες θέσεις μετά, έβλεπα ότι κάτι γινόταν τριγύρω μου, δεν καταλάβαινα πολλά γιατί έπρεπε να μείνω προσηλωμένη στον στόχο μου. Μόλις τελείωσα και πληροφορήθηκα τι είχε συμβεί επικοινώνησα αμέσως μαζί της. Βούρκωσα όταν είδα τις αναρτήσεις και κυρίως τις φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα. Κάθε αθλητής κάποιες φορές φτάνει τα όριά του, αυτό συνέβη και με την Ανίτα, το σώμα της τής έλεγε πως χρειάζεται ξεκούραση. Έφτασε στα όριά της. Πολλοί αθλητές λιποθυμούν στο τέλος από την υπερπροσπάθεια. Το γεγονός ότι έγινε μέσα στο νερό το κάνει πιο επικίνδυνο. Καλό είναι σε αυτές τις περιπτώσεις οι ναυαγοσώστες να βρίσκονται σε εγρήγορση. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε το ανάλογο και θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο. Μιλάμε με την Ανίτα, είναι μια χαρά τώρα και θα τη δείτε πολύ σύντομα στους επόμενους αγώνες. Εγώ έχω νιώσει πολλές φορές να ξεπερνάω τα όρια, αλλά το γεγονός ότι δεν έχω λιποθυμήσει ή δεν έχω κάνει εμετό, δείχνει ότι τελικά δεν τα έχω ξεπεράσει. Όταν φτάσουμε στο σημείο να ξεπεράσουμε τα πραγματικά μας όρια, τότε χτυπάει το καμπανάκι που μας προειδοποιεί».

Το νέο ντουέτο με τη Σοφία Μαλκογεώργου και οι πρώτες επιτυχίες

Η προπονήτριά της τη φετινή χρονιά αποφάσισε να δοκιμάσει έναν νέο συνδυασμό, ένα νέο ντουέτο με την Ευαγγελία, τη Σοφία Μαλκογεώργου αντί για το περσινό της δίδυμο Εβελίνα Παπάζογλου. Στον τελικό του ελεύθερου προγράμματος του ντουέτου καλλιτεχνικής κολύμβησης, στο πλαίσιο του παγκόσμιου πρωταθλήματος υγρού στίβου της Βουδαπέστης κατέλαβαν την έκτη θέση σημειώνοντας έτσι τις πρώτες σημαντικές επιτυχίες. «Με τη Σοφία είμαστε φίλες από μικρές, έχουμε τέλεια συνεργασία. Περνάμε πολύ χρόνο μαζί, γελάμε πολύ στις προπονήσεις, πειράζουμε η μία την άλλη, βγαίνουμε βόλτες, συζητάμε για όλα και όλους. Θαυμάζω πολύ τα καλλίγραμμα πόδια της, είναι ένα από τα δυνατά της χαρτιά θεωρώ, την κάνουν να ξεχωρίζει. Στην παρθενική μας εμφάνιση τα πήγαμε πολύ καλά και θα συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά μαζί. Στα νέα κορίτσια που μπαίνουν τώρα στην εθνική ομάδα έχω να πω πραγματικά να μην τα παρατάνε, όσο κοινότυπο και αν ακούγεται».

Τι συμβαίνει με τους Ολυμπιακούς στο Παρίσι;

Η Ευαγγελία είναι από τις γυναίκες που δεν επαναπαύονται, θέλουν να κατακτούν νέους στόχους και σκέφτονται το μέλλον τους συνεχώς. Έχει σπουδάσει Οργάνωση και Διοίκηση επιχειρήσεων ενώ τη φετινή χρονιά εργαζόταν για λίγο καιρό παράλληλα με τον πρωταθλητισμό σε μια συμβουλευτική εταιρία. «Η δουλειά αυτή ήταν τρομερή εμπειρία για μένα. Ο στόχος μου όμως για το πρωτάθλημα ήταν πολύ μεγάλος και με έβγαζε off, οπότε έπρεπε να επιλέξω. Δεν ξέρω τι θα κάνω μελλοντικά με σιγουριά στα επαγγελματικά μου. Παρόλο που έχω στην κατοχή μου ευρωπαϊκό, παγκόσμιο μετάλλιο και ολυμπιακή θέση δεν έχω καμία επαγγελματική αποκατάσταση, δυστυχώς λόγω των “προνομίων” που έχει κόψει παντελώς η πολιτεία(υπάρχουν προνόμια για τους 1-3 στους Ολυμπιακούς ενώ για τα ευρωπαικά και τα παγκόσμια δεν υπάρχει). Προσπαθούσα όλο τον χρόνο να βρω τον κύριο Αυγενάκη να το συζητήσω μαζί του αλλά δυστυχώς δεν βρέθηκε άκρη. Υπάρχουν αθλητές που δεν έχουν ούτε τις μισές διακρίσεις, οι οποίοι βρίσκονται κάπου και χαίρομαι για αυτούς, καλά κάνουν, δεν αγχώνονται για το αύριο, αλλά εγώ που είμαι στην εθνική ομάδα από το 2007 και έχω φέρει σημαντικές επιτυχίες για τη χώρα είμαι εκτός. Βλέπω επίσης, τους αντιπάλους μου στο εξωτερικό, οι οποίοι έχουν ήδη κάποια τιμητική θέση για όσα έχουν προσφέρει. Σκέφτομαι το αν θα πάω στο Παρίσι, διότι δεν έχω μια “ασφάλεια” για την επαγγελματική μου αποκατάσταση και θα έχω φτάσει 30 ετών. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω στους Ολυμπιακούς για αυτό το λόγο».

Επαγγελματική επιτυχία - Προσωπική ζωή 1-1

Μετά τη χθεσινή της επιτυχία πήγε για φαγητό στα Νότια –τα οποία δεν αλλάζει με τίποτα λόγω της αγάπης της για τη θάλασσα– με τον σύντροφο και τους φίλους της. Επιλέγει να είναι δίπλα στο νερό από το πρωί έως το βράδυ, μιας και αυτό την ηρεμεί, της δίνει ενέργεια και τη χαλαρώνει. Με αυτόν τον τρόπο άλλωστε της αρέσει να γιορτάζει τις νίκες της και να περνά τον ελεύθερό της χρόνο, δίπλα σε ανθρώπους που αγαπά και γελά. Στρατιωτάκι στη δουλειά της και ατίθαση στην προσωπική της ζωή, πεισματάρα, δημιουργική, θέλει να γυρίσει τον κόσμο, να πάει στο Μπαλί και τη Χαβάη, της αρέσει να περπατάει βράδυ στην Πλάκα, δεν κάθεται ποτέ σε ησυχία. «Στον κόσμο της» και πολύ πιστή στους δικούς της, έτσι την περιγράφουν όσοι τη γνωρίζουν καλύτερα. «Θεωρώ πως είμαι καλή φίλη γιατί βρίσκομαι πάντα εκεί για τους αγαπημένους μου τόσο στις δύσκολες όσο και τις καλές στιγμές παρά το φορτωμένο πρόγραμμα και την καθημερινότητά μου. Προσπαθώ να φέρω έτσι την ισορροπία στη ζωή μου. Είναι οι άνθρωποί μου που με στηρίζουν πάντα μέχρι το τέλος. Η οικογένειά μου, ο σύντροφος και οι φίλοι μου με ώθησαν να μην τα παρατήσω, πίστεψαν σε μένα και πιστεύουν καθημερινά. Ο σύντροφός μου με ηρεμεί ψυχικά και αυτό είναι ένα από τα πιο όμορφα συναισθήματα. Υπήρξαν άτομα και φίλοι που με πρόδωσαν, όμως τους ευχαριστώ γιατί πήρα ένα μεγάλο μάθημα από αυτούς».

Next stop Ρώμη

Επόμενος στόχος το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Ρώμη τον Αύγουστο. «Στη Ρώμη ο στόχος παραμένει υψηλός, θα δώσω ακόμη μια φορά τον καλύτερο μου εαυτό για τη χώρα μου και για μένα. Φυσικά θα έχω αυτή τη φορά και την καλύτερη κερκίδα, οι γονείς, οι φίλοι μου και ο σύντροφός μου θα είναι εκεί να με υποστηρίξουν. Θέλω για ακόμη μια φορά να τους κάνω όλους περήφανους και να σηκώσω το εθνόσημο».