Η συγκινητική χριστουγεννιάτικη παράδοση της Ρεάλ Μπέτις

Η Ρέαλ Μπέτις κάνει μια μαγική χρονιά φέτος στην Ισπανία και τη Λα Λίγκα. Μετά από 17 αγωνιστικές η ομάδα από τη Σεβίλλη φιγουράρει στη  τρίτη θέση της βαθμολογίας. Με αφορμή αυτό, το τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι για το 2021 με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ ήταν ευκαιρία για ένα πάρτι στις κερκίδες. Παράλληλα ο κόσμος της ομάδας συνέχισε τη χριστουγεννιάτικη παράδοση που θέλει τους θεατές του Μπενίτο Βιγιαμαρίν να γεμίζουν το χορτάρι με παιδικά παιχνίδια λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Στόχος τους είναι να μη μείνει κανένα παιδί χωρίς δώρο τις φετινές γιορτές. 

Η παράδοση που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια στην ομάδα από τη Σεβίλλη, συνέπεσε φέτος με την εξαιρετική πορεία της ομάδας στο ισπανικό πρωτάθλημα. Το διάλειμμα των γιορτών βρίσκει τη Μπέτις στη τρίτη θέση του βαθμολογικού πίνακα και μόλις έναν πόντο μακριά από τη συμπολίτισσα και μισητή Σεβίλλη. Αυτό έχει να συμβεί από το 1935 και το γεγονός ότι η ομάδα είναι σε αυτή τη θέση, είναι κάτι το ασυνήθιστο ακόμα και για τους πιο αισιόδοξους οπαδούς της. Για τους παραπάνω λόγους, το τελευταίο εντός έδρας ματς για το 2021 απέκτησε χαρακτήρα πάρτι. Φίλαθλοι αγκαλιάζονταν, φιλιόντουσαν και χόρευαν σε όλο το 90λεπτο, την ώρα που οι γηπεδούχοι φιλοδώρησαν με 4 γκολ τη Ρεάλ Σοσιεδάδ. Στις εξέδρες επικράτησε πανικός και αποτέλεσε τον καλύτερο τρόπο να κλείσει η ομάδα τη τρέχουσα χρονιά. 

Η διοίκηση του συλλόγου είχε ενημερώσει ήδη από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τους φιλάθλους να φέρουν μαζί τους οποιοδήποτε λούτρινο παιχνίδι θέλουν και δεν ξεπερνάει τα 35 εκατοστά. Εκείνοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και στο ημίχρονο γέμισαν το γήπεδο με κάθε λογής χταπόδια, αρκουδάκια, σκυλάκια και δελφίνια σε μορφή λούτρινων παιχνιδιών. Το κλίμα ήταν συγκινητικό, καθώς όλη η διαδικασία συνδυάστηκε με μία μυστηριώδη μεταγραφή που ο σύλλογος κράταγε κρυφή την τελευταία εβδομάδα. Η όμαδα παρουσίασε το νέο της μεταγραφικό απόκτημα που δεν ήταν άλλο από τη μικρή Άλμπα. Εκείνη κατάφερε να νικήσει τη λευχαιμία και αποθεώθηκε από τους 50.000 παρευρισκόμενους. Παράλληλα οι φίλαθλοι κατάφεραν να μαζέψουν 19.000 παιχνίδια, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της αγαπημένης τους ομάδας και με το παραπάνω.

Το να είσαι οπαδός ή φίλαθλος της Ρεάλ Μπέτις δεν είναι μία απλή διαδικασία. Όσοι αγαπούν την ομάδα την έχουν δει να περνάει πραγματικά δύσκολες στιγμές στα 114 χρόνια ιστορίας της. Η επιτυχία της σαν ομάδα δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά και έχει βρεθεί μέχρι και στην τρίτη κατηγορία της Ισπανίας. Στα 50s όμως θεμελιώθηκε αυτός ο δυνατός δεσμός ανάμεσα στην ομάδα και τους φιλάθλους της περιοχής. Εκεί προέκυψε και το μότο της «¡Viva er Betis manquepierda!», που σημαίνει «Για πάντα Μπέτις ακόμα και όταν χάνει». 

Ο παίκτης σημαία του συλλόγου είναι ο 40χρονος Χοακίν, ο οποίος συνεχίζει ακόμα και σε αυτή την ηλικία να πρωταγωνιστεί. Έχει τις περισσότερες εμφανίσεις με τη Μπέτις έχοντας 466, ενώ παράλληλα είναι μέσα και στη λίστα των τοπ σκόρερς με 65 τέρματα. Μετά τον αγώνα με τη Ρεάλ Σοσιεδάδ οι παίκτες ήταν συγκινημένοι από την υποστήριξη των φιλάθλων. Ο αμυντικός Μαρκ Μπάτρα ανέφερε πως «Η σημερινή μέρα είναι μια μαγική μέρα για τον σύλλογο. Η υποστήριξη των φιλάθλων είναι συγκινητική και τους ευχαριστούμε θερμά». Την ίδια ώρα ο αγαπημένος της εξέδρας, Φεκίρ, πρόσθεσε πως «Είμαστε τυχεροί που έχουμε δίπλα μας αυτούς τους φιλάθλους».

Πίσω από τη δουλειά που πέφτει στο προπονητήριο της Μπέτις, είναι λογικό να κρύβεται και ένας καλός προπονητής. Ο Μανουέλ Πελεγκρινί, γνωστός στην Ισπανία για το ότι αναλαμβάνει συχνά αποστολές αυτοκτονίας, πήρε την όμαδα τη σεζόν 2019 - 2020. Η Μπέτις αντιμετώπιζε το φάσμα του υποβιβασμού για ακόμη μία φορά στην ιστορία της, όμως υπό τις οδηγίες του κόουτς τελείωσε στη 15η θέση σώζοντας την κατηγορία. Η διοίκηση έδειξε την εμπιστοσύνη της στο πρότζεκτ του και φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα. 

Η κίνηση των φιλάθλων της Μπέτις να μοιράσουν παιδικά παιχνίδια σε όσους το έχουν ανάγκη τη γιορτινή περίοδο, σίγουρα κέντρισε το ενδιαφέρον όλου του ποδοσφαιρικού κόσμου. Η ευχή είναι και άλλες ομάδες να αναλάβουν ανάλογες πρωτοβουλίες στο μέλλον και γιατί όχι στην Ελλάδα.