«Μου ασκήθηκε ψυχολογική βία πριν τον αγώνα του μεταλλίου. Είναι απαράδεκτο να μου ασκείται ψυχολογική βία μετά από 20 χρόνια πορείας, λίγο πριν το αγώνισμα. Ζητάω την απομάκρυνση αυτού του ανθρώπου. Δεν γίνεται να κατακτώ μετάλλια και να γυρίζω πίσω, να μην μπορώ να το χαρώ, να μην μπορώ να χαρώ την οικογένειά μου. Τις νύχτες δεν κοιμόμουν. Σκεφτόμουν τι έχει γίνει και τι μπορεί να γίνει στην συνέχεια», είπε αρχικά στον ANT1 ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης.
«Κι αυτό που έκανα, όσο κι αν ακούγεται αστείο ίσως, αλλά αυτή είναι η αλήθεια τραγουδούσα από μέσα μου το αγαπημένο τραγουδάκι της κόρης μου. Το "πλάθω κουλουράκια", για να μπορώ να ησυχάζω, γιατί σκεφτόμουν το χαμόγελό της. Ευτυχώς που ήμασταν με τη σύζυγό μου. Όταν έχεις τον άνθρωπό σου δίπλα σε μια τόσο δύσκολη στιγμή και σε μια στιγμή που πρέπει να μπεις και να παλέψεις, τον έχεις απόλυτη ανάγκη», συμπλήρωσε.
«Δεν μπορώ αυτό να αφήσω πίσω μου ό,τι έγινε, όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά και για τους επόμενους. Εγώ αυτή την στιγμή δεν φοβάμαι κανέναν, έχω το δίκιο με το μέρος μου. Νομίζω ότι μου αξίζει μετά από όσα έχω κάνει στην αθλητική μου πορεία να πηγαίνω σε διοργανώσεις και να χαίρομαι την επιτυχία μου. Κι όχι να φοβάμαι για το τι θα γίνει στην διοργάνωση», ανέφερε μεταξύ άλλων.
«Τι άλλο πρέπει να γίνει; Πρέπει να φάω και ξύλο; Δεν μπορώ να βασανίζομαι άλλο, δεν το αξίζω. Ζητάω να επιλυθεί ο εφιάλτης που περνάω. Εγώ δε μασάω, δεν θα σταματήσω, παίζω για το εθνόσημο, για τη χώρα μου, για την οικογένειά μου», πρόσθεσε επίσης ο Γρηγόρης Πολυχρονίδης.
25°
