Αθλητισμος

Ιαπωνία και Ολυμπιακοί Αγώνες: Η ιστορία από το 1912 μέχρι σήμερα

Οι ατυχίες και οι επιδόσεις στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός

A.V. Team
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ολυμπιακοί Αγώνες 2020 - Τόκιο: Η αθλητική προϊστορία της Ιαπωνίας και τα δεδομένα της διοργάνωσης που ξεπέρασε τρεις φορές τον αρχικό προϋπολογισμό της.

Η Ιαπωνία πήρε για πρώτη φορά μέρος τους Ολυμπιακούς το 1912, αλλά το 1948 η Ολυμπιακή Επιτροπή δεν την κάλεσε στους αγώνες του Λονδίνου. Οι Ιάπωνες αποκλείστηκαν επειδή στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν ταχθεί εναντίον των Συμμάχων και υπέρ των δυνάμεων του Άξονα. Δεν ήταν η μοναδική κακή στιγμή της Ιαπωνίας στον διεθνή αθλητικό θεσμό.

Η Ιαπωνία κέρδισε τα πρώτα της ασημένια και χάλκινα μετάλλια το 1920 στην Αμβέρσα και τα πρώτα χρυσά το 1928 στο Άμστερνταμ, αλλά μέχρι τον πόλεμο οι περισσότερες επιτυχίες της αφορούσαν το τζούντο, ενώ αργότερα επεκτάθηκαν στη γυμναστική, στην πάλη και στο κολύμπι. Το 1940 τόπος διεξαγωγής των αγώνων ήταν το Τόκιο: όμως, εξαιτίας του πολέμου που μόλις είχε ξεσπάσει, η ιαπωνική πρωτεύουσα αποκλείστηκε και οι Ολυμπιακοί μεταφέρθηκαν στο Ελσίνκι λίγες εβδομάδες προτού ακυρωθούν. Οι χειμερινοί του 1940 που ήταν προγραμματισμένοι να γίνουν στην ιαπωνική πόλη Σαππορό βορείως του Τόκιο μεταφέρθηκαν στο Σαν Μόριτς της ουδέτερης Ελβετίας όπου και πραγματοποιήθηκαν: οι Ιάπωνες ήταν τότε απασχολημένοι με την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ.

© Keystone/Getty Images/Ideal Image

Η Ιαπωνία φιλοξένησε τους θερινούς Ολυμπιακούς το 1964, όταν το Τόκιο είχε μπει για τα καλά στην εποχή της ευημερίας και της υψηλής τεχνολογίας, και δύο φορές τους χειμερινούς: το 1972 στο Σαππορό και το 1998 στο Ναγκάνο. Είχε θέσει υποψηφιότητα για του θερινούς του 1960 που έγιναν τελικά στη Ρώμη, για τους χειμερινούς του 1968 που έγιναν στην Γκρενόμπλ, για τους χειμερινούς του 1984 που έγιναν στο Σεράγεβο, για τους θερινούς του 1988 που έγιναν στη Σεούλ, για τους θερινούς του 2008 που έγιναν στο Πεκίνο και για τους θερινούς του 2016 που έγιναν στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Μερικές χρονιές ήταν χειρότερες από άλλες για τους Ιάπωνες αθλητές: το 1952 στο Ελσίνκι η ιαπωνική ομάδα απογοήτευσε, το 1976 στο Μόντρεαλ οι επιδόσεις της ήταν σκέτη καταστροφή με μηδέν μετάλλια, ενώ το 1988 στη Σεούλ ο Takeyuki Nakayama, φαβορί στον μαραθώνιο, τερμάτισε τέταρτος.

Αλλά όλα αυτά χλομιάζουν μπροστά στους Ολυμπιακούς του 2020 που διενεργούνται κουτσά-στραβά το 2021, παρότι η Ιαπωνία δαπάνησε σχεδόν 20 δισεκατομμύρια δολάρια για τη διεξαγωγή τους: το τριπλάσιο ποσό από τον αρχικό προϋπολογισμό. H παρηγοριά είναι ότι μέχρι σήμερα, η Ιαπωνία με τρία χρυσά μετάλλια και ένα αργυρό, έρχεται δεύτερη στην κατάταξη μετά την Κίνα και πριν από τις ΗΠΑ.