Αθλητισμος

European SuperLeague: Οι αντιδράσεις για το σχίσμα στο ποδόσφαιρο

Ο ποδοσφαιρικός και όχι μόνο κόσμος εμφανίζεται ενωμένος κόντρα στην European Super League

Γιάννης Μπελεσιώτης
5’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

European Super League: Οπαδοί, παίκτες και προπονητές αλλά ακόμα και πολιτικοί τα βάζουν με το δημιούργημα των 12 ισχυρών του ποδοσφαίρου.

Η «βόμβα» που έριξαν τα ξημερώματα της Δευτέρας τα 12 μεγαθήρια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, έχει ταράξει πέρα από τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες, ακόμη και το σύνολο των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Η κυβερνήσεις Μπόρις Τζόνσον και Εμάνουελ Μακρόν έχουν ταχθεί επίσημα και μάλιστα με σκληρό τρόπο απέναντι στη δημιουργία της European SuperLeague, ενώ και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Μαργαρίτης Σχοινάς σήμερα πήραν ξεκάθαρη θέση απέναντι στη νέα λίγκα. Φυσικά, ο λόγος έχει περάσει και στους απόλυτους πρωταγωνιστές, που δεν είναι άλλοι από τους ίδιους τους αθλητές, οι οποίοι παίρνουν αποστάσεις από τις αποφάσεις των ομάδων τους. 

Η πλειοψηφία των συνομοσπονδιών και των οπαδών αντέδρασε έντονα σε αυτή την ανακοίνωση. Πολλοί απείλησαν με αποβολή από τα εθνικά πρωταθλήματα τις ομάδες και τους παίκτες που θα συμμετέχουν σε αυτή την κλειστή λίγκα, ενώ θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως όσοι θα θελήσουν να κλωτσήσουν μπάλα στην συγκεκριμένη διοργάνωση δεν θα συμμετέχουν και στο Euro που ακολουθεί. Αντιδράσεις που βασικά φαίνονται λογικές, διότι αυτό το πράγμα που δημιουργείται απέχει πολύ από τις παραδοσιακές αξίες του ποδοσφαίρου. 

Είναι εκείνο το άθλημα που έχει καταφέρει όσο κανένα άλλο να εκφράσει, να εμπνεύσει και να διασκεδάσει τα λαϊκά στρώματα και τώρα φαίνεται να αφήνεται στα χέρια των (πολύ) μεγάλων. Είναι η απλότητα του που το μετέτρεψε σε «βασιλιά των σπορ» μέχρι και σήμερα. Η αίσθηση ότι και το αουτσάιντερ μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ε, λοιπόν αυτό χάνεται. Πολλές φορές μέσα στο πάθος μας για μία ομάδα, ξεχνάμε τις αρχές του αθλήματος αυτού καθ΄ αυτού. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο ο Μέσι, ο Ρονάλντο, ο Εμπαπέ και ο Νεϊμάρ. Είναι και τα παιδιά που ξυπνάνε σε κάθε άκρη της γης και έχουν σαν όνειρο να κάνουν το βήμα παραπάνω στην καριέρα τους. Όλοι εκείνοι που χαλάνε πολλά σαββατοκύριακα για να ασχολούνται με την μεγάλη τους αγάπη ή πηγαίνουν στις προπονήσεις μετά το σχολείο και την δουλειά τους. Ένας, ένας οι ποδοσφαιριστές που μεγάλωσαν με αυτές τις αξίες, φαίνεται να παίρνουν θέση απέναντι στην European SuperLeague, ενώ το ίδιο παράδειγμα ακολουθούν και οι οπαδοί των ιδρυτικών ομάδων. Στο νησί ήδη οι φίλοι των Λίβερπουλ, Σίτι, Γιουνάιτεντ εναντιώθηκαν στην απόφαση των ομάδων τους. 

Φοβούμενοι ότι αυτή η απειλή είναι πλέον πάρα πολύ κοντά, πολλοί άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, αντέδρασαν ανοιχτά στο σχίσμα που έρχεται. Ήδη από χτες ο Γκάρι Νέβιλ μίλησε στο Sky Sports και προσπάθησε να ταρακουνήσει πολλούς. «Είμαι οπαδός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εδώ και 40 χρόνια, αλλά είμαι αηδιασμένος. Είμαι αηδιασμένος περισσότερο και με τη Λίβερπουλ που έχει μότο το You 'll never walk alone και πως είναι ο σύλλογος των οπαδών. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που “γεννήθηκε” από εργάτες πριν από 100 χρόνια και τώρα φεύγουν σε μια Λίγκα δίχως ανταγωνισμό όπου δεν υπάρχει υποβιβασμός; Είναι ντροπή, πρέπει να το πολεμήσουμε αυτό που πάει να γίνει. Είναι ξεκάθαρη απληστία αυτό που πάει να γίνει. Στόχος τους είναι η απληστία. Και μπορεί η αντίδρασή μου να είναι γεμάτη συναίσθημα, αλλά λέω να αφαιρέσουν βαθμούς απ' όλες αυτές τις ομάδες, να τις ρίξουν στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας και να τους πάρουν και τα χρήματα! Είναι εγκληματικό απέναντι στους οπαδούς κα το μεγαλύτερο άθλημα στον πλανήτη. Τιμωρήστε τους! Οι ιδιοκτήτες των συλλόγων δεν μιλούν ποτέ! Δεν ακούει ποτέ κανείς τη φωνή τους. Θα κρυφτούν για μερικές εβδομάδες και θα λένε ότι δεν έχουν καμία σχέση με αυτό! Εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης με ομάδες στην LeagueOne και την LeagueTwo να είναι στα όριά τους και παίκτες να είναι σε αναστολή εργασίες, αυτά τα κλαμπ συζητούν σε διαδικτυακά meetings να φύγουν και να γίνει ακόμα μεγαλύτερη η απληστία»!

Παράλληλα αρκετοί ποδοσφαιριστές σε όλο τον πλανήτη πήραν θέση κατά την δημιουργία της European SuperLeague και δεν δίστασαν να το δημοσιεύσουν στα Social Media. Πρώτος παίκτης που μίλησε ανοιχτά κατά του εγχειρήματος ήταν ο αμυντικός χαφ της Παρί Σεν Ζερμέν, Αντέρ Ερέρα. «Ερωτεύτηκα το ποδόσφαιρο των φιλάθλων, με το όνειρο να δω την ομάδα της καρδιάς μου να παίζει κόντρα στους καλύτερους. Αν η European Super League πραγματοποιηθεί, τότε τα όνειρα αυτά θα τελειώσουν, όπως και οι σκέψεις των φιλάθλων να δουν την ομάδα τους κόντρα στους “γίγαντες”. Αγαπώ το ποδόσφαιρο, δεν μπορώ να μείνω στην σιωπή. Πιστεύω σε ένα βελτιωμένο Champions League, αλλά όχι στους πλούσιους που κλέβουν όσα έφτιαξαν οι άνθρωποι και αφορούν το πιο όμορφο άθλημα του πλανήτη».

 


Επίσης στη χθεσινή αναμέτρηση για την 32η αγωνιστική της Πρέμιερ Λιγκ ανάμεσα σε Λίντς και Λίβερπουλ, όλοι όσοι συμμετείχαν στον αγώνα εξέφρασαν την αντίθεση τους στο νέο πρότζεκτ που ετοιμάζεται. Πιο αξιοσημείωτες ήταν εκείνες του προπονητή των «Κόκκινων» και του επιθετικού της Λιντς Πάτρικ Μπάμφορντ. 

Ο Γιούργκεν Κλοπ σχολίασε σχετικά ότι «άκουσα σήμερα ότι θα παραιτηθώ, όμως αισθάνομαι υπεύθυνος για την ομάδα, τον σύλλογο και τη σχέση που έχουμε χτίσει με τους οπαδούς μας. Θα προσπαθήσω να λύσω το θέμα με κάποιον τρόπο».

Με τη σειρά του ο πρώτος σκόρερ της Λιντς ανέφερε πως «είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει από τη στιγμή που έγινε γνωστή η ESL και τι διαστάσεις παίρνει ένα ζήτημα όταν... πειράζει τις τσέπες. Είναι κρίμα που δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο και με άλλα θέματα, όπως ο ρατσισμός που παραμένει στον αθλητισμό...».

Στο ίδιο μήκος κύματος εμφανίστηκε και ο πιο αγαπητός εκπρόσωπος της βρετανικής προπονητικής, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον όταν ρωτήθηκε σχετικά: «Με την δημιουργία της Super League μιλάμε για απόδραση από τα Κύπελλα Ευρώπης όπως τα γνωρίζουμε επί 70 χρόνια. Στην εποχή μου στην Γιουνάιτεντ, παίξαμε σε τέσσερις τελικούς του Champions League και ήταν πάντα οι πιο ξεχωριστές βραδιές. Η Έβερτον ξοδεύει 500 εκατομμύρια λίρες για να χτίσει ένα νέο γήπεδο με τη φιλοδοξία να παίξει στο Champions League. Οι οπαδοί λατρεύουν τον ανταγωνισμό ως έχει, Όταν ήμουν παίκτης της Ντανφέρμλιν στη δεκαετία του '60 αλλά και προπονητής της Αμπερντίν για να φτάσεις στην κορυφή της Ευρώπης ήταν σαν να ανεβαίνεις το Έβερεστ».

Ακόμα και παλιός μας γνώριμός από την θητεία του στον Ολυμπιακό, Ντανιέλ Ποντένσε, εξέφρασε την δυσαρέσκεια του με μία πολύ χαρακτηριστική ανάρτηση. Τα γραφόμενα του εξέφρασαν και τον συμπατριώτη του και αστέρα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Μπρούνο Φερνάντεζ, ο οποίος κοινοποίησε αυτούσια την δημοσίευση. Ο Ποντένσε ανέβασε φωτογραφία στο Instagram με φανέλα του Ολυμπιακού από αγώνα στο Champions League και έγραψε: «Η μπάλα. Ο ύμνος. Το όνειρο. Το βόλεϊ του Ζιντάν. Το σόλο του Κακά. Η Λίβερπουλ στην Αθήνα. Ο Κριστιάνο και ο Ζέεντορφ. Είναι κάποια πράγματα για τα οποία δεν μπορούμε πραγματικά να πληρώσουμε».

Ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο εκείνο στο οποίο πέφτουν πάνω τα λαμπερά φώτα και φωτίζουν αστέρες εκατομμυρίων ή ομάδες με εκατομμύρια οπαδούς. Ποδόσφαιρο παίζεται όχι μόνο στις αλάνες αλλά και στις μικρές κατηγορίες. Με ομάδες οι οποίες περιμένουν μια κλήρωση κυπέλλου με ένα μεγαθήριο, ώστε να μπορέσουν να σχεδιάσουν το μπάτζετ της σεζόν και να έχουν την ασφάλεια πως μπορούν να πληρώσουν τους μισθούς από τον τεχνικό διευθυντή μέχρι και τον κύριο που κλειδώνει το γήπεδο τα βράδια. 

Φοβούμενοι πως το σχίσμα ενδέχεται να επηρεάσει το άθλημα στα χαμηλότερα στρώματα και κατηγορίες, πάρα πολλοί οπαδοί γέμισαν με χιλιάδες σχόλια τις αναρτήσεις των ομάδων που συμμετέχουν. Κάποιοι δεν λογάριασαν τίποτα και πήγαν οι ίδιοι να διαδηλώσουν έξω από τα γήπεδα των συλλόγων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι φίλοι της Άρσεναλ.

Η δημιουργία της λίγκας είναι δεδομένο πως θα αποδυναμώσει το Champions League και ακολούθως τα εθνικά πρωταθλήματα. Η οικονομία του ποδοσφαίρου, λειτουργεί με το σχήμα της πυραμίδας με τα λεφτά να κινούνται από τα πάνω προς τα κάτω. Το αποτέλεσμα της παρακμής αυτής δεν θα αργήσει να φανεί, με πολλές ομάδες να έχουν μηδενικά έσοδα. Με αυτό τον τρόπο πολλές μικρές ομάδες, κοιτάζουν με απαισιοδοξία την επόμενη μέρα που κανείς δεν ξέρει πως θα τους βρει.

Σε μια περίοδο που άπειροι σύλλογοι ανά την υφήλιο ταλαιπωρούνται από οικονομικά προβλήματα και δεν ξέρουν αν θα είναι σε θέση να βγάλουν την επόμενη μέρα, η εικόνα των 12 ισχυρών να κανονίζουν νέους τρόπους για να βγάλουν όλο και περισσότερα χρήματα, ξενίζει. Οι μεγάλοι έχουν μάθει να αγοράζουν κοψοχρονιά νέα ταλέντα τα οποία θα μοσχοπουλήσουν σε μία πενταετία αλλά δεν ξέρω αν έχουν κάτσει να αναρωτηθούν, πως θα συνεχίσουν αυτή την διαδικασία αν οι ίδιοι δεν στηρίζουν το εγχώριο προϊόν τους. Με κίνητρο, καλές ομάδες, έσοδα που θα κάνει τις προπονήσεις και την παραγωγή νέων παικτών άκρως πιο ποιοτική.

Από την άλλη το Champions League μπορεί φυσικά να έχει και αυτό τα αρνητικά του στοιχεία αλλά άφηνε ανοιχτό το δικαίωμα στο όνειρο. Χώρες που δεν διαθέτουν παραδοσιακά ένα ισχυρό ποδόσφαιρο, είχαν την ευκαιρία να διακριθούν και να παίξουν στην Ευρώπη. Εκεί είχαν την ευκαιρία έστω και για μία σεζόν, να αντιμετωπίσουν τους καλύτερους, να μεγαλώσουν το πρεστίζ τους και κυρίως να το διασκεδάσουν.

Αυτό δεν είναι το ποδόσφαιρο που αγαπήθηκε. Μένει το σχίσμα που δημιουργήθηκε στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο μείνει ως τέτοιο μόνο στα χαρτιά.