Ο Νίκος Ασημακόπουλος σχολιάζει τη μεταγραφή του Κώστα Τσιμίκα από τον Ολυμπιακό στη Λίβερπουλ
Ο Τσιμίκας είναι ό,τι πιο μοντέρνο κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή σε ακραίο μπακ στην Ευρώπη. Μπορεί να παίζει το ίδιο καλά και πίσω και μπροστά με δεδομένο ότι ξεκίνησε από αριστερός εξτρέμ. Δεν ξεχνά να γυρίσει όταν κατεβαίνει και πλαγιοκοπεί. Δεν παίρνουν τα μυαλά του αέρα σε στιγμές ενθουσιασμού της ομάδας. Διαθέτει ταχύτητα μαζί με τεχνική και δυναμισμό, ενώ βγάζει σέντρες ξυράφι.
Είναι ο τρόπος που ξέρουν να παίζουν, πλέον, οι μεγάλες ομάδες στον κόσμο. Κι αυτό προφανώς εκτίμησαν στη Λίβερπουλ ψάχνοντας ένα αξιόπιστο backup (μεταφραζεται και «αντίγραφο ασφαλείας» στα αγγλικά) του Ρόμπερτσον, που θεωρείται από τους κορυφαίους τον κόσμο στη θέση του.
Η Λίβερπουλ περνάει φάση μεγάλης ωριμότητας στα χρόνια του Κλοπ. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Ακόμη περισσότερο η επιλογή των παικτών. Πίσω από τον γερμανό τεχνικό διευθυντή - προπονητή λειτουργεί ένα άριστα οργανωμένο τμήμα έρευνας που αναλύει σχεδόν καθημερινά τις ανάγκες της ομάδας, βάζει σ ένα κομπιούτερ τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών που χρειάζονται και διαλέγει δύο - τρεις περιπτώσεις ώσπου να καταλήξει στον εκλεκτό. Ο Τσιμίκας μπήκε στο... ραντάρ και ξεχώρισε στα παιχνίδια του Ολυμπιακού με την Άρσεναλ και την Τότεναμ, αλλά κυρίως στο ματς κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου. Εκείνη τη βραδιά ήταν ο μοναδικός που αντιστάθηκε και στα 90 λεπτά εκείνου του αγώνα, όπου η ομάδα του έχασε με 3-2, χωρίς να καταφέρει να ακολουθήσει μόλις οι απέναντι πάτησαν το γκάζι. Σχεδόν μόνος απέναντι σε μια ποδοσφαιρική μηχανή δεν μπορούσε παρά να κάνει το τέλειο τεστ που σφράγισε και το διαβατήριό του.
Βέβαια, δεν θα είναι λογικά βασικός, δεν θα παίζει στα περισσότερα ματς και θα περιμένει τη σειρά του. Από την άλλη, όμως, θα αγωνίζεται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο και σε περιβάλλον πολιτισμού. Χρηματιστηριακά θα μπορεί να ανεβάσει πολύ περισσότερο το κασέ του σε σχέση π.χ. με τη Νάπολι, όπου ήταν έτοιμος να μεταπηδήσει τον περασμένο Ιανουάριο. Ναι μεν, λιγότερα τώρα τα λεφτά, αλλά πολύ μεγαλύτερη η προοπτική. Εδώ που τα λέμε, ευτυχώς που χάλασε εκείνη η μεταγραφή και βγήκε στην πορεία η τωρινή ευκαιρία.
Μπορούμε, φυσικά, να μιλάμε και για ένα ακόμη παράσημο στον Ολυμπιακό, ο οποίος έτσι που τάχει καταφέρει, αποτελεί σταθερό σημείο αναφοράς για κάθε σοβαρό ευρωπαϊκό κλαμπ που ψάχνει αξιόπιστες λύσεις.
Ας δούμε και τι γίνεται γύρω μας... Έπρεπε να φτάσει το 2020 για να καταφέρει να πουλήσει η ΑΕΚ παίκτη σε αξιοπρεπή ευρωπαϊκή ομάδα όπως η Σέλτικ. Το ίδιο και ο ΠΑΟΚ που προσπαθεί εδώ και καιρό να σπρώξει "κάπου καλά" τον Γιαννούλη, χωρίς να βλέπει προς το παρόν φως. Όσο για την Παναθηναϊκό, οι παίκτες που μαζεύει μόνο σε κάποιες αραβικές ομάδες μπορούν να κατευθυνθούν -και μάλιστα πάμφθηνα σε σχέση με τα ποσά που διακινούνται εκεί κάτω.
