Η Γουχάν Ζαλ, η ομάδα που βρισκόταν στο επίκεντρο του κορωνοϊού, βρέθηκε σε καραντίνα για δύο μήνες.
Το τηλέφωνο του Γιάο έχει αρχίσει να παίρνει «φωτιά» από τα μηνύματα. Η κατάσταση πίσω στην πατρίδα του, την πόλη Γουχάν της Κίνας, βρίσκεται εκτός ελέγχου. Ο αριθμός των κρουσμάτων και των θυμάτων έχει αρχίσει να αυξάνεται ραγδαία. Οι 11 εκατ. κάτοικοί της κλείνονται στα σπίτια τους, ενώ οι αρχές καταστρέφουν την υπαίθρια αγορά της πόλης, εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν όλα. Ο κορωνοϊός δεν πρόκειται τελικά για μια απλή γρίπη.
22 Ιανουαρίου. Η Γουχάν Ζαλ βρίσκεται για προπονήσεις στην Κουανγκτσόου, μια πόλη περίπου 1000 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο 0 του ιού. Οι παίκτες, διαβάζοντας για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα ταράσσονται. Η επιθυμία τους είναι σαφής: να δουν τους οικείους τους λίγες μέρες πριν πετάξουν για την Ισπανία, όπου και θα πραγματοποιούσαν το τελευταίο κομμάτι της προετοιμασίας τους για την έναρξη του κινεζικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος που είχε οριστεί για τις αρχές Μαρτίου.
Το αίτημά τους γίνεται δεκτό από τη διοίκηση της ομάδας, όχι για όλους όμως. Οι 14 συνολικά παίκτες που κατάγονται από την Γουχάν δεν πρόκειται να πάνε πουθενά, καθώς υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος για την υγεία τους. Μόνη λύση, τα τηλέφωνα και οι βιντεοκλήσεις.
29 Ιανουαρίου. Η ομάδα αφήνει την Κίνα με προορισμό την Ανδαλουσία. Η υποδοχή από την ισπανική πλευρά δεν φαίνεται πως είναι και η πιο φιλική. Με το που αποβιβάζονται από το αεροπλάνο, γιατροί τους παραλαμβάνουν αυτόματα και τους εξετάζουν για το αν είναι μολυσμένοι από τον ιό. Τα αποτελέσματα είναι αρνητικά για όλους. Κανείς τους δεν είναι φορέας του κορωνοϊού.
Τα μέσα και οι φωτογράφοι τους ακολουθούν από την πρώτη στιγμή και, ενώ η ομάδα διαμηνύει στο κοινό πως είναι απόλυτα υγιής, οι ντόπιοι τούς κοιτούν ακόμη καχύποπτα. Το ξενοδοχείο ακυρώνει τις κρατήσεις τους, ενώ το προπονητικό κέντρο στο οποίο επρόκειτο να αθληθούν τις επόμενες μέρες τους «πετάει έξω», καθώς ποδοσφαιρικές ομάδες από την Σκανδιναβία και τη Ρωσία που θα μοιραζόντουσαν τον χώρο, ζητούν την απομάκρυνσή τους.
Καμιά ομάδα δεν δέχεται να δώσουν φιλικό, ενώ, όπως εξηγούν οι ποδοσφαιριστές της ομάδας στους New York Times, οι οποίοι τους ακολούθησαν για μερικές μέρες, δεν είναι λίγοι οι θαμώνες του ξενοδοχείου που τελικά κατέληξαν, οι οποίοι κυκλοφορούν με μάσκες και λευκές ρόμπες στο διάδρομο προς την πισίνα, υπό τον φόβο μην τους κολλήσουν.
Όπως εξηγεί ο προπονητής της ομάδας, Χοσέ Μανουέλ Γκονζάλες, στην εφημερίδα, πολλοί από τους παίκτες άρχιζαν να παίρνουν βαρέως αυτές τις συμπεριφορές, θεωρώντας τους εαυτούς τους αρρώστους χωρίς να είναι. «Το όνομα της πόλης τρομάζει αρκετούς. Σκεφτείτε να λέτε πως έρχεστε από μια περιοχή που λέγεται Έμπολα».
Πέραν, ωστόσο, της αντιμετώπισης από τους θαμώνες του ξενοδοχείου και του προπονητικού κέντρου, οι παίκτες έπρεπε να διαχειριστούν και την κατάσταση που επικρατούσε πίσω στην πατρίδα και την πόλη τους, η οποία θρηνούσε πια χιλιάδες θυμάτων. Ένας από αυτούς έχασε τη γιαγιά του.
«Μας λείπουν οι φίλοι μας και ειδικά οι οικογένειές μας, οι οποίες γνωρίζουμε πως περνούν πολύ δύσκολα. Ελπίζουμε να τα καταφέρουν».
«Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που συμβαίνει για κανένα από τους παίκτες της ομάδας» εξηγεί ο Γιάο Χανλίλ, ο αρχηγός της ομάδας και παίκτης σύμβολο για την πόλη, καθώς αγωνίζεται στην Γουχάν για περισσότερο από δέκα χρόνια. «Μας λείπουν οι φίλοι μας και ειδικά οι οικογένειές μας, οι οποίες γνωρίζουμε πως περνούν πολύ δύσκολα. Ελπίζουμε να τα καταφέρουν».
Ο Χοσέ Μανουέλ Γκονζάλες μπορεί να βρίσκεται στην ομάδα εδώ και μερικούς μήνες, ωστόσο, θεωρεί τους παίκτες δικούς του ανθρώπους πια. «Βρίσκονται περισσότερους από δυο μήνες μακριά από τα σπίτια τους. Δεν κατάφεραν να περάσουν τα (κινεζικά) Χριστούγεννα με τους δικούς τους. Μιλούν μαζί τους σε καθημερινή βάση, ωστόσο, είναι πολύ δύσκολο να ξέρουν πως ζουν κλειδωμένοι σ’ ένα σπίτι» εξηγεί ο ίδιος στον Independent.
Ο ίδιος προσπαθεί να χρησιμοποιεί το ποδόσφαιρο και τις προπονήσεις ως αποθεραπεία. «Επιδιώκω να τους μιλάω όσο το δυνατόν λιγότερο για τον ιό, επειδή γνωρίζω πως ήδη το συζητούν πολύ στα δωμάτιά τους, με τους δικούς τους στο τηλέφωνο. Σκέψου πως η δικιά σου οικογένεια βρίσκεται κλειδωμένη σ’ ένα σπίτι κάθε μέρα. Είναι πολύ δύσκολο για εκείνους. Οι ώρες που παίζουν ποδόσφαιρο τους επιτρέπουν να ξεχαστούν για λίγο από όλα αυτά. Τα μεγαλύτερά τους χαμόγελα τα έχω δει στο γήπεδο» σημειώνει.
Μέσα σε μερικές μέρες από την παραμονή τους στην Ανδαλουσία, η υπόθεση των «αποκλεισμένων» ποδοσφαιριστών έγινε γνωστή σ’ όλη την Ισπανία, με τη La Liga, την διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος της χώρας, να τους καλεί να παρακολουθήσουν από κοντά το El Classico, μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα.
Και ενώ είχαν αποφασίσει να παραμείνει στην Ισπανία μέχρι τα τέλη του Μαρτίου, η εξάπλωση του ιού στην Ευρώπη, τους ανάγκασε να αλλάξουν τα πλάνα για ακόμη μια φορά. Η Ισπανία αποτελεί σήμερα τη χώρα με τα δεύτερα πιο πολλά κρούσματα κορωνοϊού στην ηπειρο, μετρώντας ως το πρωί της 16ης Μαρτίου, 7.988 κρούσματα και 294 νεκρούς.
Προκειμένου να ανακόψει την γεωμετρική αύξηση των κρουσμάτων, ο πρωθυπουργός της χώρας, Πέδρο Σάντσεθ, κύρηξε την χώρα σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης και επέβαλε ολική καραντίνα, με τους Ισπανούς να μην μπορούν να βγουν από τα σπίτια τους παρά μόνο για να δουλέψουν ή να προμηθευτούν φαγητό.
«Ξεφύγαμε από μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην Κίνα και τώρα καλούμαστε να το ξανακάνουμε από την Ισπανία» παραδέχθηκε ο προπονητής της ομάδας στους New York Times.
Η ποδοσφαιρική ομάδα της Γουχάν βρισκόταν και πάλι σ’ ένα δίλημμα: να μείνει στην Ισπανία στην οποία έχει αρχίσει να εξαπλώνεται ο ιός ή να επιστρέψει πίσω στην Κίνα η οποία μετρά ακόμη νεκρούς εξαιτίας του κορωνοϊού, με την ισχύ του, όμως, να φθίνει δραστικά;
«Ξεφύγαμε από μια πολύ δύσκολη κατάσταση στην Κίνα και τώρα καλούμαστε να το ξανακάνουμε από την Ισπανία» παραδέχθηκε ο προπονητής της ομάδας στους New York Times.
Το περασμένο Σάββατο, τελικά, η Γουχάν Ζαλ, μετά από ενάμιση μήνα, έφυγε από την Ισπανία, με προορισμό όχι την πόλη της Γουχάν, η οποία βρίσκεται ακόμη σε μερική καραντίνα, αλλά τη Σενζέν, βορειοανατολικά της Κίνας. Εκεί επρόκειτο να συνεχίσουν τις προπονήσεις και κυρίως να περιμένουν να μάθουν πότε μπορούν να επιστρέψουν πίσω στην πόλη τους και να δουν τις οικογένειές τους μετά από 60 μέρες. Πριν από όλα, όμως, θα μπουν ξανά σε απομόνωση για δυο βδομάδες ελέω της παρουσίας τους στην Ισπανία.
Ο ισπανός προπονητής της ομάδας θεωρεί πως αυτές οι μέρες πρόκειται να αλλάξουν για πάντα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το ποδόσφαιρο. «Θα είναι πολύ δύσκολο για μένα όταν μπω και κοουτσάρω για πρώτη φορά την ομάδα στο γήπεδο. Θα σκέφτομαι συνέχεια πόσοι άνθρωποι υπέφεραν» εξηγεί.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, το κινεζικό πρωτάθλημα - το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα είχε ξεκινήσει ήδη - υπολογίζεται πως θα αρχίσει περί τα τέλη του Μαΐου, τότε που, σύμφωνα με τις αρχές, ο ιός θα έχει αρχίσει να εξαλείφεται στη χώρα. Τα πρώτα σημάδια φαίνεται πως είναι θετικά καθώς πριν από μερικές μέρες τα 17 προσωρινά νοσοκομεία που είχαν δημιουργηθεί για τους ασθενείς με κορωνοϊό στην Γουχάν, έκλεισαν οριστικά με τους νοσηλευτές ενός εκ των οποίων, μάλιστα, να ποστάρουν βίντεο πετώντας με χαρά τις μάσκες που δεν είχαν προλάβει να βγάλουν εδώ και μήνες. Η πόλη φαίνεται πως αρχίζει να μπαίνει σε κανονικούς ρυθμούς.
Για τον Γιάο, η επιστροφή στην Γουχάν θα σημαίνει κάτι παραπάνω, καθώς εκεί θα συναντήσει την μητέρα του, την γυναίκα του και κυρίως τον 5χρονο του γιο, στον οποίο επρόκειτο να δώσει όλες τις τσάντες με τα δώρα που του πήρε τόσο καιρό μακριά από το σπίτι. «Το πιο πιθανό είναι πως θα αγκαλιάσω την γυναίκα μου, θα πάρω στα χέρια μου τον γιο μου και θα φάμε noodles».
Με πληροφορίες από New York Times, Independent και Euronews.
11°
