Μόλις χθες ο Αντόνιο Μοχάμεντ εκπλήρωσε την επιθυμία του παιδιού του που χάθηκε πολύ νωρίς.
Ο Αντόνιο Μοχάμεντ είναι ο Αργεντινός προπονητής της Μοντερέι από το Μεξικό, με ρίζες από Λίβανο, Συρία, Κροατία, αλλά με το παρατσούκλι ο «Τούρκος».
Αγωνίστηκε από το 1988 ως το 2003 σε διάφορες ομάδες της Λατινικής Αμερικής, αλλά μόλις γεννήθηκε ο γιος του ο Φαρίντ, αυτός αγωνιζόταν στην Μοντερέι. Από πολύ μικρός ο Φαρίντ έβλεπε τον πατέρα του να αλλάζει ομάδες και σαν παιδάκι του είχε πει πως αυτός θα υποστηρίζει την Μοντερέι, προτρέποντας μάλιστα τον Αντόνιο να γυρίσει μια μέρα εκεί και να κατακτήσει ένα πρωτάθλημα.
Ο Αντόνιο Μοχάμεντ σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 33 ετών, ενώ ο γιος του που ήταν έξι άκουσε τον μπαμπά του να του λέει, «κάποτε θα πάω στη Μοντερέι για να πανηγυρίσουμε το πρωτάθλημα, αλλά σαν προπονητής πια».
Το καλοκαίρι του 2006, όταν ο μπαμπάς είχε ξεκινήσει ήδη την καριέρα του, εκπλήρωσε το πρώτο μεγάλο όνειρο του γιου του: Να δει από κοντά αγώνες του Μουντιάλ. Μαζί με άλλη παρέα, ξεκίνησαν ένα road trip από την Ισπανία και έφτασαν στη Γερμανία που γινόταν η διοργάνωση. Παρακολούθησαν μπόλικα ματς, ανάμεσά τους και το 4-0 των οικοδεσποτών απέναντι στη δική τους εθνική ομάδα. Φεύγοντας από πια από τη Λειψία και οδεύοντας προς τη Φρανκφούρτη για το φινάλε της μεγάλης αυτής εκδρομής, ένα άλλο αυτοκίνητο τους χτύπησε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Άπαντες χτύπησαν στο αμάξι των Μοχάμεντ. Οι φίλοι τους, ο πατέρας που χρειάστηκε να νοσηλευτεί δύο μήνες για να μην χάσει το πόδι του. Όμως, ο εννιάχρονος Φαρίντ δεν άντεξε τα χτυπήματα που είχε στο κεφάλι και έφυγε από τη ζωή…
Ο πόνος ποτέ δεν έσβησε, ούτε πρόκειται να σβήσει για τον 49χρονο σήμερα Αντόνιο Μοχάμεντ. Άλλαξε πολλές ομάδες σε Αργεντινή, Χιλή, Μεξικό κι Ευρώπη και το 2015 ανέλαβε επιτέλους τη Μοντερέι. Έμεινε τρία χρόνια εκεί, πάλεψε να πάρει το πρωτάθλημα μα δεν τα κατάφερε. Πριν από μερικούς μήνες –κι έπειτα από μία σύντομη θητεία στη Θέλτα- επέστρεψε στη Μοντερέι αποφασισμένος να εκπληρώσει την επιθυμία του αδικοχαμένου Φαρίντ. Τα ξημερώματα τα κατάφερε, αφού η ομάδα μπόρεσε να πάρει το πρωτάθλημα, με τον Αντόνιο Μοχάμεντ στο τιμόνι της.
Μετά το τελευταίο εύστοχο πέναλτι στον τελικό με την Αμέρικα, όλοι έφυγαν για να πανηγυρίσουν έξαλλα. Μόνο το προπονητικό τιμ έμεινε να αγκαλιάσει τον καθισμένο Μοχάμεντ, ο οποίος έμεινε μόνος να κλάψει γοερά, σε μια μίξη συγκίνησης, δικαίωσης και αυτής της στεναχώριας που δεν θα φύγει ποτέ…
9°
