O Ντιντιέ Ντεσάμπ μπαίνει στην αίθουσα συνεντεύξεων του σταδίου Λουζνίκι για να απαντήσει στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων μετά τη νίκη στο παγκόσμιο κύπελλο. Πίσω του ακούει φωνές, γυρνάει και βλέπει σύσσωμη την ομάδα του να πανηγυρίζει. Ο Μπεντζαμί Μεντί γυμνός από τη μέση και πάνω πηδάει πάνω στο τραπέζι μπροστά από τον Ντεσάμπ. Λίγο αργότερα ακολουθεί ο Φλοριάν Τοβίν. Από την άλλη, ο Ζιρούτ μαζί με καμιά δωδεκαριά ακόμα άτομα αρχίζουν να πανηγυρίζουν έξαλλα για τον προπονητή τους τραγουδώντας «Είμαστε οι πρωταθλητές».
«Λοιπόν, στην πραγματικότητα δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου, αλλά είμαι αναγκασμένος να το κάνω, φυσικά», είπε ο Ντεσάμπ στη συνέντευξη Τύπου. «Είχα την τεράστια ευχαρίστηση και το μεγάλο προνόμιο να ζήσω αυτό ως παίχτης 20 χρόνια πριν, και στη Γαλλία, οπότε φυσικά θα είναι χαραγμένο στη μνήμη μου για πάντα. Αλλά αυτό που έκαναν οι παίχτες μου σήμερα είναι εξίσου όμορφο, εξίσου δυνατό».
Σχολιάζοντας τους τρελούς πανηγυρισμούς μετά τον αγώνα με την ομάδα του να τον σηκώνει και να τον πετάει στον αέρα, ο Ντεσάμπ σχολίασε: «Ήταν πάντα λόγο τρελοί οι παίχτες μου».
Ο Ντιντιέ Ντεσάμπ ανήκει πλέον στο «Πάνθεον» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Ο Γάλλος τεχνικός, που οδήγησε την εθνική ομάδα της πατρίδας του στην κατάκτηση του Μουντιάλ της Ρωσίας, είναι μαζί με τον Βραζιλιάνο, Μάριο Ζάγκαλο και τον Γερμανό, Φραντς Μπεκενμπάουερ, οι -μόλις- τρεις προπονητές, που έχουν «σηκώσει» το παγκόσμιο κύπελλο, τόσο ως παίκτες, όσο και ως προπονητές.
Ήταν 12 Ιουλίου 1998, όταν ο Ντιντιέ Ντεσάμπ, σήκωνε στον ουρανό των Παρισίων το τρόπαιο του Μουντιάλ. Ο αρχηγός εκείνης της εθνικής Γαλλίας, είχε οδηγήσει -μαζί με τον Ζινεντίν Ζιντάν- τους «πετεινούς», για πρώτη φορά στην Ιστορία τους, στην κατάκτηση του παγκοσμίου κυπέλλου, μετά τον εμφατικό θρίαμβο με 3-0 επί της Βραζιλίας του Ρονάλντο. Και το βραδάκι της 15ης Ιουλίου 2018, ήταν η σειρά του μοσχοβίτικου ουρανού να ...δεχθεί το παγκόσμιο κύπελλο από τα χέρια του κορυφαίου προπονητή.
Ο νυν Γάλλος εκλέκτορας, είναι ο άνθρωπος που συνδέει αυτές τις δύο κορυφαίες στιγμές του γαλλικού ποδοσφαίρου και δικαίως απέκτησε μία μοναδική θέση στην Ιστορία του δημοφιλέστερου παιχνιδιού. Όπως επίσης δικαίως, οι συμπατριώτες του, του έχουν αποδώσει το προσωνύμιο ο «πατέρας της νίκης». Άλλωστε, το επιβεβαιώνουν και οι αριθμοί, σύμφωνα με τους οποίους από το 2012 και σε 86 αγώνες υπό την καθοδήγηση του Ντεσάμπ, οι «πετεινοί» μετρούν 56 νίκες και από μόλις 15, ισοπαλίες και ήττες.
Ο Ντεσάμπ ήταν μέσος στη Ναντ, τη Μαρσέιγ, τη Μπορντό , τη Γιουβέντους, την Τσέλσι και την Βαλένθια από το 1995 έως το 2001 και κέρδισε το Τσάμπιονς Λίγκ με τη Γιουβέντους το 1996 και με τη Γαλλία το Μουντιάλ αλλά και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 2000. Εργάστηκε ως προπονητής στη Μονακό, τη Γιουβέντους και τη Μαρσέιγ πριν αναλάβει τη Γαλλία το 2012. Το 2014 ωστόσο η Εθνική Γαλλίας αποκλείστηκε στα προημιτελικά του Μουντιάλ από την νικήτρια, τελικά, Γερμανία, και το 2016 ηττήθηκε στον τελικό του Euro από την Πορτογαλία.
«Δύο χρόνια πριν, ήταν τόσο οδυνηρό να φτάσουμε την ευκαιρία να γίνουμε πρωταθλητές Ευρώπης», υπενθύμισε στη συνέντευξη Τύπου. «Αλλά, ίσως, αν γινόμασταν Ευρωπαίοι πρωταθλητές, να μην ήμασταν σήμερα παγκόσμιοι πρωταθλητές. Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου μέχρι αυτόν τον τελικό», συνέχισε.
Τέλος, μιλώντας για τους παίχτες του είπε: «Είμαι περήφανος για αυτούς, και είμαι επίσης περήφανος για τον εαυτό μου - με όλη την ταπεινοφροσύνη, φυσικά».
10°
