Αθλητισμος

Εκεί που έμαθε μπάλα και… ζωή ο Κριστιάνο Ρονάλντο

Η ακαδημία της Σπόρτινγκ Λισαβόνας αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο για παίκτες και ανθρώπους

Αργύρης Ευθυμιάδης
3’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Η Σπόρτινγκ Λισαβόνας είναι η τρίτη ομάδα της Πορτογαλίας σε όλα. Έχει 18 πρωταθλήματα, έναντι 36 της Μπενφίκα και 27 της Πόρτο. Μόλις ένα ευρωπαϊκό (Κυπελλούχων) το μακρινό 1964 αντί δύο της Μπενφίκα και τεσσάρων της Πόρτο.

Και σαφέστατα υπολείπεται σε δημοτικότητα κυρίως από τη συμπολίτισσά της στην πορτογαλική πρωτεύουσα.

Όμως, οι άνθρωποί της έχουν λόγους να περηφανεύονται και δεν διστάζουν να το κρύψουν. Διαθέτουν ένα πρότυπο ακαδημίας, απ’ όπου έχουν αναδειχθεί δεκάδες αστέρια του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Κάπως έτσι, η Σπόρτινγκ είναι ο μοναδικός σύλλογος στη χώρα της που έχει βγάλει από τα «σπλάχνα» της δύο κατόχους Χρυσής Μπάλας: Τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον Λουίς Φίγκο.

Και σε αντίθεση με τις δύο παραδοσιακές αντιπάλους της, δεν προτιμά να αγοράζει φτηνά και να πουλάει ακριβά, αλλά να παράγει. Η λίστα είναι ατελείωτη με τους πασίγνωστους παίκτες που γαλουχήθηκαν στα «λιοντάρια» της Λισαβόνας. Κουαρέσμα, Φούτρε, Νάνι, Μουτίνιο, Σιμάο είναι μόνο μερικοί που έχουν αποτελέσει μέλη της αφρόκρεμας του παγκοσμίου futebol.

Τι συμβαίνει, όμως, μέσα από τις πύλες αυτής της ποδοσφαιρικής ακαδημίας; Όλοι οι πιτσιρικάδες που ανήκουν σε αυτή, μαθαίνουν πρώτα τέσσερις λέξεις: Προσπάθεια, Προσήλωση, Ευλάβεια, Δόξα.

Αυτό είναι το «μότο» του συλλόγου, που υπάρχει γραμμένο σε μια μεγάλη ταμπέλα των κτιρίων που ζουν οι μικροί ποδοσφαιριστές και το βλέπει ο οποιοσδήποτε είτε μπαίνοντας είτε βγαίνοντας.

Εκεί στα προάστια της Λισαβόνας «χτίζονται» τρία διαφορετικά μοντέλα: Του αθλητή, του ποδοσφαιριστή και κυρίως του ανθρώπου.

«Δεν μας νοιάζει ένα παιδί να αγωνίζεται σαν επαγγελματίας στα 14 του. Μας νοιάζει να είναι έτοιμος στα 18, στα 19, στα 20 του χρόνια» λένε οι υπεύθυνοι της ακαδημίας, που έχουν ως πιο λαμπρό παράδειγμα τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Όχι τόσο επειδή έφτασε στην κορυφή, αλλά περισσότερο λόγω της διαδρομής που διανύθηκε ως εκεί.

Ο Κριστιάνο πήγε εκεί σε ηλικία 12 ετών. Ένα ξερακιανό παιδί από την επαρχία, το νησί της Μαδέιρα, με πολύ επιθετική και άσχημη συμπεριφορά. Αυτή τη στιγμή αναφέρεται ως παράδειγμα στους επίδοξους διαδόχους του, καθώς ήταν ο καλύτερος στις ασκήσεις του γυμναστηρίου, ενώ με τον καιρό έγινε ο πιο ήσυχος των αποδυτηρίων, αφού πρώτα είχε περάσει μπόλικες ώρες με ψυχολόγους. Όσο για την ποδοσφαιρική του αξία, αυτή φάνηκε από νωρίς.

Επίσης, στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας προτιμούν «άγουρους» ποδοσφαιριστές, ώστε οι προπονητές να τους πλάθουν όπως ξέρουν αυτοί. Δεν είναι λίγες οι φορές που ένα υποσχόμενο ταλέντο έφυγε από την ομάδα σε ηλικία 15-16 χρόνων, αν δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στη φιλοσοφία του συλλόγου και παράλληλα σταματούσε να αναπτύσσεται σωματικά.

Όλα τα παιδιά περνούν από τεστ φυσικής και σωματικής κατάστασης κάθε τρεις μήνες. Και δεν… επιβιώνουν όλα.

Ρίχνοντας μια ματιά λίγο παραπάνω στα πολύ μεγάλα ονόματα που ανέδειξε η Σπόρτινγκ, θα διαπιστώσει ότι οι περισσότεροι παίκτες είναι εξτρέμ. Υπάρχει εξήγηση γι αυτό, δεν είναι σύμπτωση. Όλες οι ομάδες από τα πιτσιρικάκια των 7-8 ετών ως και την αντρική, παίζουν με σύστημα 4-3-3. Και το πρώτο που μαθαίνουν άπαντες εντός γηπέδου είναι πώς να τροφοδοτούν τους ακραίους επιθετικούς.

Βέβαια η Σπόρτινγκ έβγαλε καλούς ποδοσφαιριστές όλων των θέσεων, κάτι που φάνηκε στο EURO 2016. Από την 23άδα της πρωταθλήτριας Ευρώπης, Πορτογαλίας, οι δέκα παίκτες ξεκίνησαν την καριέρα τους στους «πράσινους» της Λισαβόνας. Οι οκτώ εξ αυτών ήταν στην αρχική ενδεκάδα του τελικού με τη Γαλλία.

Η ακαδημία της Σπόρτινγκ έχει κι άλλον λόγο να περηφανεύεται. Είναι αυτή που ανέδειξε τον Έρικ Ντάιερ, τον αμυντικό μέσο της Τότεναμ, ο οποίος στα 23 του είναι βασικός στέλεχος και της εθνικής Αγγλίας.

Ο Ντάιερ μετακόμισε στην Πορτογαλία το 2001, όταν η μητέρα του προσελήφθη στην οργανωτική επιτροπή του EURO 2004. Από το 2003 ανήκει στη Σπόρτινγκ και στα 16 του έμεινε μόνος του στα καταλύματα της ακαδημίας, αφού η οικογένειά του αποφάσισε να επαναπατριστεί.

Στα 18 έκανε ντεμπούτο στην ανδρική ομάδα και δύο χρόνια αργότερα (2014) πουλήθηκε στην Τότεναμ έναντι 5.000.000 ευρώ. Σήμερα κοστίζει τα δεκαπλάσια…

«Πάνω απ’ όλα στη Λισαβόνα έμαθα πώς να είμαι μετρημένος άνθρωπος, αλλά και την έννοια του σεβασμού» είπε πρόσφατα ο Ντάιερ και εξήγησε: «Στη Σπόρτινγκ κανείς προπονητής δεν θα σου φωνάξει αν κάνεις λάθος μέσα στο γήπεδο. Θα σε επιπλήξει όμως αν επιδείξεις άσχημη συμπεριφορά. Στην Αγγλία, οι προπονητές σου κάνουν συνεχώς παρατηρήσεις την ώρα του ματς, ουρλιάζοντας πολλές φορές. Στην Πορτογαλία κάθονται στη θέση τους και στο τέλος θα σου πουν αν έχουν κάποιο παράπονο, πάντα με ήρεμο τρόπο».

Φεύγοντας κάποιος από το κτίριο της ακαδημίας της Σπόρτινγκ, πριν φτάσει στην περίφημη επιγραφή «Προσπάθεια, Προσήλωση, Ευλάβεια, Δόξα», θα συναντήσει μία σειρά από φανέλες των πιο φτασμένων παικτών που αναδείχθηκαν εκεί. Σε πλέον περίοπτη θέση είναι αυτή του Κριστιάνο Ρονάλντο.

Όχι μόνο γιατί είναι ο πλέον γνωστός και καλύτερος παίκτης, αλλά γιατί η ομάδα βοήθησε ώστε το 14χρονο παιδί που αποβλήθηκε από το γυμνάσιο επειδή πέταξε καρέκλα στον καθηγητή του, μετατράπηκε σε έναν άντρα που ασχολείται εδώ και 15 χρόνια με φιλανθρωπίες και που –ενώ έβγαλε με το ζόρι το σχολείο- σήμερα εκτός από τη μητρική του γλώσσα, αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, γαλλικά και ρώσικα!