Γεια σας, είμαι ο Φοίβος Παπαδόπουλος και θα σας πω δυο μαλακίες για το surf. Κυματολίσθηση νομίζω είναι ο δόκιμος όρος για το surfing.
Στις 5.30 το πρωί έφυγα από Αθήνα, πήρα ένα πλοίο για Τήνο και γύρω στη 1 με 1.30 ήμουνα στην Κολυμπήθρα. Είχε γύρω στα 8 ΒΔ (βορειοδυτικούς) μποφόρ, που σημαίνει ότι το μέρος «δούλευε».
Ε, εντάξει, απλά έτρεξα στη θάλασσα σαν αμολημένο σκυλί. Είχα ένα πολύ ωραίο 4ωρο session με 2 μέτρα κτηνάκια στην πλάτη μου. Εεεμμμ! Ξέρεις τι γίνεται; Δεν ξέρω αν είναι η θάλασσα, αλλά κάπως αλλάζεις μέσα από αυτή τη διαδικασία. Σαν να γίνεσαι λίγο σοφότερος, συνεργάζεσαι με το φυσικό στοιχείο, αρχίζεις και καταλαβαίνεις ότι είσαι πολύ μικρός, πολύ, πολύ μικρούλης. Μαθαίνεις ή ξαναθυμάσαι τι σημαίνει σεβασμός, γιατί με το που “get a little cocky”, έχεις να φας ξύλο, λίγο ή πολύ. Είναι απλά απίστευτη εμπειρία με ένα σανιδάκι να παίζεις με ένα μεταβλητό όγκο νερού ο οποίος κλείνει είτε από τα δεξιά, οπότε πηγαίνεις προς τα αριστερά, είτε από τα αριστερά, οπότε εσύ πηγαίνεις δεξιά. Δεν έχει σημασία άμα καβαλάς shortboard, longboard, fun board, fish, άμα είσαι big wave rider, ripper, long boarder, το μόνο σίγουρο είναι ότι περνάς καλά. Τσουλάς.
Τέλος πάντων, άμα το πάρεις από μια άλλη οπτική, με τη γυμναστική εκκρίνονται ενδορφίνες στον οργανισμό. Οk; Το νερό έχει την ιδιότητα –π.χ. ένα ζεστό μπανάκι, γαμώ τις φάσεις ε;– να σε φτιάχνει. Σκέψου λοιπόν ένα τύπου ακροβατικό, με το στόμα αδέσμευτο στο νερό και με άκρως πειραματική πορεία κάθε φορά. Είναι και το άλλο, πόσες φορές θα περπατήσεις στο νερό;
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το surf είναι ο βασιλιάς αδιαμφισβήτητα – αν όχι του θεάματος, σίγουρα των αισθήσεων και της καθαρότητας του πνεύματος, ένα βήμα ακόμα για την ισορροπία μας, την υγεία μας, το χαβαλέ μας. Δεν είναι και λίγο να μπεις με το φιλαράκι σου στο ίδιο κύμα και να χώσετε high-five ενώ σερφάρετε, χεχ! Αυτά, παιδιά, τα λέμε στο νερό!
18°
