Το βίντεο είναι διαφωτιστικότατο. Οργανωμένοι οπαδοί του ΠΑΟΚ που βρέθηκαν στην Ομόνοια λίγες ώρες πριν από τον κυριακάτικο αγώνα της ομάδας τους με τον Πανιώνιο «την έπεσαν» χωρίς λόγο και αφορμή σε Πακιστανούς που έκαναν εκείνη την ώρα πορεία διαμαρτυρίας θρησκευτικού χαρακτήρα. Τους πλάκωσαν και τους κυνήγησαν απλά επειδή ήταν «σκούροι».
Το φαινόμενο το συναντάμε συχνά πυκνά μπροστά μας ακόμη κι όταν τα άτομα δεν φορούν κασκόλ, φανέλες και άλλα διακριτικά μιας ομάδας για να μπορέσουμε να τους δώσουμε ποδοσφαιρική ταυτότητα. Πρόκειται για μείγμα από χρυσαυγίτες, πρεζόνια, κλεφτρόνια, ντίλερς, συνδεσμίτες και άλλους τέτοιους, που μπερδεύονται σε κοινές δράσεις τρομοκρατώντας όποιους θεωρούν εχθρούς, ανάλογα με την περίσταση.
Τους ενώνει και το "no politica" που το χρησιμοποιούν μέσα κι έξω από τα γήπεδα επειδή τους βολεύει, τους «αποϊδεολογικοποιεί» και τους βοηθάει να πλασάρονται σαν υπεράνω.
Το "no politica" φυσικά είναι εφεύρεση. Σε μια κοινωνία η οποία ζει κάτω από καθεστώς που αποφασίζει χωρίς να σε ρωτάει κι όταν ψηφίζεις «όχι» σου βγάζει «ναι» επειδή έτσι γουστάρει, είναι αστείο να το παίζεις «αποστασιοποιημένος» από αυτό που λέγεται πολιτική, επειδή... το μόνο που σε νοιάζει είναι η ομάδα σου. Πάνω απ όλα υπάρχει η ζωή σου που την καθορίζουν άλλοι, και η συγκεκριμένη πραγματικότητα δεν γίνεται να μη σε αφορά με κάποιο τρόπο. Όμως ανάμεσά μας ζει ένα κοινό που σιχαίνεται την πολιτική και μισεί τους πολιτικούς. Είναι το target group εκείνων που στρατολογούν πιτσιρικάδες οι οποίοι θεωρούν ιδανικό να εκτονώνονται στο «ουδέτερο» περιβάλλον των γηπέδων. Κι εκεί, στους οργανωμένους στρατούς των ποδοσφαιρικών εταιριών τρυπώνουν διάφοροι ακραίοι θέλοντας να καθοδηγήσουν ένα μαζικό κίνημα μπερδεμένο και αποπροσανατολισμένο για να το φέρουν εκεί που επιδιώκουν. Από ναζιστές μέχρι αναρχοαυτόνομοι, χρησιμοποιούν την μαζικότητα των «Συνδέσμων Φιλάθλων» για να δημιουργήσουν καταστάσεις, να προκαλέσουν επεισόδια και να χτίσουν γεγονότα. Μετά, είναι πολύ εύκολο γι αυτούς να τα κάνουν μπάχαλο όπου γουστάρουν ή να σηκώσουν το οποιοδήποτε πανό στο γήπεδο με εξασφαλισμένη δημοσιότητα διαρκείας και με πρόσχημα την προστασία της «αγαπημένης» τους ομάδας από τους «εχθρούς» της.
Άλλωστε, την ώρα που εξελίσσεται η «μάχη της εξέδρας» κανείς δεν ενδιαφέρεται αν ο διπλανός του είναι μαχαιροβγάλτης, πρεζέμπορας, κυνηγός κεφαλών ή αν πετάει μπανάνες στους μαύρους παίκτες. Στον καθένα φτάνει και περισσεύει να τον βλέπει να υποστηρίζει την ίδια ομάδα και να πανηγυρίζει μαζί του.
Κι είναι αυτό ακριβώς το είδος του "no politica" που κρύβει πίσω του συμφέροντα, εκδηλώσεις, καταστάσεις και ιδεολογίες βαθιά και επικίνδυνα πολιτικές που εκμεταλλεύονται την άγνοια και την αφέλεια...
9°
