Ιδανικές συνθήκες για το El Classico. Γιατί δεν ξέρω τι καιρό κάνει στην Ισπανία, όπου απόψε το βράδυ η μητέρα των μαχών, το ντέρμπι Ρεάλ - Μπάρτσα θα δονήσει τη χώρα, μα στη Θεσσαλονίκη ο καιρός είναι ήλιος ζεστός και γλυκός. Και καθώς τα λεωφορεία από τα καμπ του Ωραιοκάστρου, των Γιαννιτσών, της Καβάλας και όλων των όμορων περιοχών όπου στεγάζονται πρόσφυγες παρκάρουν έξω από τα περίπτερα 10 και 15 της Helexpo, όλα εγγυώνται πως αυτό το ντέρμπι θα είναι μοναδικό.
Βρίσκομαι εδώ και περιφέρομαι στον εκθεσιακό χώρο, όπου 1.000 συνολικά πρόσφυγες με τις οικογένειές τους θα απολαύσουν το παιχνίδι. Η διοργανώτρια αρχή του event είναι η La Liga (η αντίστοιχη ελληνική Σούπερ Λίγκα), συνεπικουρούμενη από τη Media Pro, κορυφαία broadcaster του ισπανικού ποδοσφαίρου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, και υπό την αιγίδα των ΜΚΟ Intervolve και Open Cultural Center, προσδίδει στο ντέρμπι των Ισπανών «αιωνίων» μια αξεπέραστη ουμανιστική υπεραξία. Η Θεσσαλονίκη είναι ένα από τα 180 σημεία του παγκόσμιου χάρτη που θα ζήσει το αποψινό παιχνίδι Ρεάλ - Μπαρτσελόνα διαφορετικά. Ο Πουγιόλ, αυτός ο θρύλος της Καταλονίας αλλά και πρεσβευτής της La Liga θα δει το ντέρμπι παρέα με τους 1.000 πρόσφυγες. Θα σχολιάσει, ΟΚ, προσπαθώντας να κρατήσει τα προσχήματα και να μην βροντοφωνάξει «Μπαρτσελόνα», αφού θα είναι πάντα ο αιώνιος καπιτάνος της, κι ας αποσύρθηκε πριν από δύο χρόνια.
Σκοπός είναι Έλληνες, πρόσφυγες, Ισπανοί αδελφωμένοι, να μοιραστούν αυτό που θα έπρεπε πραγματικά να είναι το ποδόσφαιρο: μια γιορτή αδρεναλίνης και πολιτισμού, μια ένωση χωρίς σύνορα. Χωρίς εχθρούς, μα μόνο με φίλους. Κρίνοντας από αυτά που βλέπω γύρω μου θεωρώ πως οι διοργανωτές έβαλαν γκολάκι με το καλημέρα. Η κατάσταση είναι μόνο χαρά.
Τα λεωφορεία ξεφορτώνουν τις πρώτες οικογένειες. Τα πιτσιρίκια είναι ξετρελαμένα. Με την είσοδό τους εθελοντές τους προμηθεύουν με κασκόλ και καπελάκια. Παρατηρώ την οργάνωση της εκδήλωσης: η αψίδα υποδοχής γράφει Foodball Family Day στα αγγλικά και τα αραβικά. Μπαίνω στο περίπτερο 10 παρέα με οικογένειες Σύριων, Αφρικανών και Αφγανών. Τα πιτσιρίκια ξετρελαίνονται, γιατί κακά τα ψέματα, το περίπτερο 10 είναι ένας τεράστιος παιδότοπος. Γήπεδα 5 Χ 5, ποδοσφαιράκια, σταθμοί για body painting και αναψυκτικά, συνθέτουν την απόλυτη κατάσταση ανθρωπιάς, διασκέδασης και… γκολ χωρίς σύνορα.
Κι όλοι ρωτούν τι ώρα θα έρθει ο Πουγιόλ. Η Χλόη από το ελληνικό κομμάτι της διοργάνωσης μας πληροφορεί πως ο Καπιτάν θα φτάσει στις 5. Από τις 8 ο κόσμος, αναλόγως της ομάδας που υποστηρίζει, θα διαλέξει κερκίδα στο περίπτερο 15. Η προοπτική του να δω το παιχνίδι σε τέτοια πανανθρώπινη κατάσταση με ενθουσιάζει. Και σε περίπτωση που επιθυμείτε κι εσείς να ζήσετε μια άλλου είδους συγκίνηση πέρα από σαλόνι σπιτιού με μπίρες και πίτσες, να ξέρετε πως και η είσοδος είναι ελεύθερη αλλά και όλη η διαδικασία ανοικτή. Και να δηλώσω υπεύθυνα πως είμαι Μπαρτσελόνα και τέρμα Πουγιόλ. Ακόμα κι αν δεν ερχόταν στην πόλη, πάντα τον θεωρώ έναν υπεράνθρωπο, που όμως το παιχνίδι του χαρακτηριζόταν από τη βασική αξία του ποδοσφαίρου: είναι ένα παιχνίδι.
11°
