Μπαρτσελόνα - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Είναι ο «πιο δίκαιος τελικός» των τελευταίων χρόνων. Για τη φετινή κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ ερίζουν απλά οι δύο καλύτεροι. Με τη μεγαλύτερη διάρκεια, την υψηλότερη ποιότητα, τις θεαματικότερες παραστάσεις στη διάρκεια της σεζόν. Η A.V. χωρίζεται στα δύο παίρνοντας θέση, σου δίνει όσα χρειάζεται να ξέρεις μέχρι να φτάσουν οι πίτσες, ενώ ζητά και τη γνώμη των ελληνικών fan clubs…
ΓΙΑΤΙ ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ;
● Το ποδόσφαιρο στη Γηραιά Αλβιόνα είναι βασικό συστατικό της pop κουλτούρας. Υπάρχει μια παράδοση στο άθλημα που δεν βρίσκεις πουθενά αλλού στην Ευρώπη κι αυτό μπορεί να μετασχηματιστεί σε δημιουργικό εγωισμό. ● Ποτέ μην υποτιμάς τους «πεινασμένους» γέρους που ξέρουν ότι μπορεί να μην έχουν άλλη ευκαιρία: Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, Πολ Σκόουλς, Έντβιν Φαν Ντε Σαρ και Ράιαν Γκιγκς. ● Το «εντός έδρας» μπορεί να υπερτιμηθεί αλλά και να υποτιμηθεί. Το σίγουρο είναι πως οι οπαδοί της Μάντσεστερ αλλά και οι Άγγλοι γενικότερα ξέρουν πολύ καλά να είναι ο 12ος παίκτης. Και θα είναι… ● Μόλις το κοντέρ έγραψε 19 (πρωταθλήματα), και έτσι η ψυχολογία είναι στο σωστό σημείο. ● Στην ουσία η Μάντσεστερ είναι το αουτσάιντερ κι αυτό φέρνει την πίεση στο άλλο μισό του γηπέδου. ● Το δις εξαμαρτείν ουκ ομάδας σοφής (και προπονητή βεβαίως). Το 2009 είναι πολύ κοντά για να έχει ξεχαστεί ή να μην παίζει ρόλο. ● Γιατί ο Γουέιν Ρούνεϊ είναι τόσο απρόβλεπτος, ακόμη και για τον ίδιο του τον εαυτό, που είναι δύσκολο να τον φυλάξεις απόλυτα. ● Μπορείς να βρεις περί τα 20 LPs και singles με τραγούδια για την ομάδα και τους παίκτες. Στα εξώφυλλα των οποίων θα δεις τον Τζορτζ Μπεστ και τον Καντονά. Άσχετο, θα μου πεις. Αλλά, πάλι, είναι; ● Και, ως Παναθηναϊκός μιλώντας, μια «κόκκινη» ομάδα θα πάρει εκδίκηση για τον «πράσινο» εξευτελισμό με τα 8 γκολάκια του περασμένου φθινοπώρου. - ΜΑΚΗΣ ΜΗΛΑΤΟΣ
ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ;
Στην περίπτωσή μου, γιατί έτσι. Γιατί είναι «η ομάδα μου» στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Γιατί είμαι απόλυτα δέσμιος ενός μύθου που αρχίζει και τελειώνει σε 4 λέξεις: mes que un club («περισσότερο από ένας σύλλογος»). Και περιλαμβάνει την ομάδα που απηχεί την πόλη της όσο καμία άλλη στον κόσμο. Ως το σύμβολο της «ανυπότακτης Καταλωνίας» που δεν βάζει διαφήμιση στη φανέλα (εκτός της Unicef), κερδίζει (σχεδόν) πάντα με το δικό της φουλ επιθετικό τρόπο, ενσωματώνει μοναδικά τους «ξένους» (από τον Κρόιφ και τον Στοίτσκοφ μέχρι τον Λίο Μέσι) και τελικά παράγει αυτοτροφοδοτούμενη αθλητική κουλτούρα. Πάρε για παράδειγμα την τελευταία πενταετία που έχει κερδίσει τα πάντα, παίζοντας με 7-8 στους βασικούς 11 (Πουγιόλ, Ινιέστα, Τσάβι, Μπούσκετς, Πέντρο κ.ά.) που είτε προέρχονται από τις Ακαδημίες της, είτε έγιναν «παίκτες» στη Βαρκελώνη (συν τον προπονητή). Είναι τα δικά της παιδιά που καταλαβαίνουν τη φανέλα και δημιουργούν στους οπαδούς την οικεία αίσθηση της συνέχειας, απεξαρτώντας τους «μπαλουγκράνα» από δύστροπους κι ακριβοπληρωμένους περαστικούς σταρ. Η μόνη ομάδα που πλησιάζει κάτι τέτοιο, δουλεύοντας με ανάλογη φιλοσοφία, είναι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ. Στον αντίποδα του νεοπλουτισμού της Τσέλσι και της παραδοσιακής υπερβολής της Ρεάλ. Πέραν λοιπόν αυτού του «πακέτου αρχών» που συνεπάγεται διαχρονικά η Μπάρτσα, υπάρχει και κάτι άλλο. Πιο σύγχρονο. Αυτή η ομάδα των τελευταίων ετών (που στην ουσία είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης και Κόσμου ως εθνική Ισπανίας) είναι καθοριστική για την Ιστορία. Η γενιά μας δεν θα παραπονιέται πια που έχασε τον Άγιαξ των 70s ή που πρόλαβε αμυδρά τη Μίλαν των Ολλανδών. Γιατί είδε αυτούς τους Καταλανούς να σπέρνουν τον τρόμο ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΠΑΛΑ. Και όχι κλέβοντας ταμπουρωμένοι πίσω από αυτή… - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΕΝΕΓΟΣ
Αυτοί Που Ξέρουν Οι Γυναίκες Οι σταρ Λίο Μέσι και Γουέιν Ρούνεϊ. Φοράνε αμφότεροι το 10, σκοράρουν ακατάπαυστα και παίζουν σε διαφημίσεις. Ο πρώτος είναι ο «γαμπρός» που όλοι θα ήθελαν να έχουν, ο δεύτερος η «αγγλόφατσα» που μοιάζει με τον Bonnie Prince Billy.
Αυτοί Που Κοιτάζουν Οι Ποδοσφαιροχίπστερ Τα χαφ Τσάβι Ερνάντεζ και Πολ Σκόουλς. Εκείνος που «ξέρει», πάντα συγκινείται με το βραβείο β΄ ανδρικού ρόλου. Κλασικοί κάτοχοί του ο πλέι μέικερ της Μπάρτσα και η ψυχή της Γιουνάιτεντ.
Αυτοί Που Μπορεί Να Είναι Η Βραδιά Τους Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ και Χαβιέρ «Τσικαρίτο» Ερνάντεζ από την πλευρά των «κόκκινων διαβόλων», κάλυψαν άριστα το κενό του Ρούνεϊ μέσα στη χρονιά. Νταβίντ Βίγια για τους Καταλανούς – δεν είναι unsung hero, αλλά πάει για την πρώτη του κούπα.
Αυτός Που Στα Κοντινά Μασάει Τσίχλα Ο μεγάλος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον κλείνει φέτος ένα τέταρτο του αιώνα στον κόκκινο πάγκο. Τα έχει κάνει/πάρει/πει όλα και στα 70 του θέλει ακόμα ένα…
Αυτός Που Στα Κοντινά Θα Μοιάζει Με Fashion Blogger Ο Πεπ Γκουαρντιόλα είναι διαπιστωμένα πια καλός προπονητής κι όχι απλά διαχειριστής σταρ. Με μεγαλύτερη αγωνία κι από τους ποδοσφαιρόφιλους, οι απανταχού fashionistas θα περιμένουν την εμφάνιση του κόουτς με την αδυναμία στις slim γραβάτες.
● Το γήπεδο
Πριν 40 χρόνια στο παλιό Wembley, ο Παναθηναϊκός γινόταν η πρώτη (και τελευταία) ελληνική ομάδα που έφτανε στον τελικό, χάνοντας 2-0 από τον μεγάλο Άγιαξ. Ο τελικός επιστρέφει στο νέο στάδιο (ανακατασκευασμένο από το 2007) με 90.000 τυχερούς στις κερκίδες, έτοιμους για το ραντεβού της χρονιάς. Πόσο θα μετρήσει το πλεονέκτημα έδρας των Mancunians;
● Η προϊστορία
Οι δύο αντίπαλοι έχουν αναμετρηθεί 2 φορές ξανά σε τελικό. Το 1991 στο Ρότερνταμ, η Μάντσεστερ πήρε το Κυπελλούχων νικώντας 2-1 (Χιουζ ‘67, ‘74 - Κούμαν ‘79), αλλά το 2009 η Μπάρτσα στη Ρώμη πήρε το τρίτο της Τσάμπιονς Λιγκ με 2-0 (Ετό’ο ‘10, Μέσι ‘70).
«Πλέον έχουμε σχεδόν 200 μέλη εγγεγραμμένα κι ετοιμαζόμαστε να στείλουμε 13 παιδιά στο Λονδίνο για να υποστηρίξουν από κοντά την αγαπημένη μας ομάδα. Οι υπόλοιποι θα μαζευτούμε από νωρίς στο σύνδεσμο για να δούμε –τηρώντας την τυπική μας ιεροτελεστία– τον αγώνα. Εγώ, ας πούμε, βρήκα τι ρούχα φορούσα στον τελικό του 2009, πάλι απέναντι στη Μάντσεστερ, και φυσικά θα τα ξαναβάλω. Γενικά, το ματς του 2009 είναι οδηγός. Νομίζω εμείς είμαστε καλύτεροι κι εκείνοι χειρότεροι από τότε. Γι’ αυτό η Μπάρτσα είναι το φαβορί, χωρίς να σημαίνει ότι δεν σεβόμαστε τον αντίπαλο. Άλλωστε, σε ένα ματς όλα γίνονται. Εκείνοι, όπως όλοι, θα κλειστούν πίσω – φυσιολογικό είναι, όποιος ανοίχθηκε κόντρα στη σύγχρονη Μπαρτσελόνα έφαγε πολλά. Τώρα όμως που ξεμπερδέψαμε με τον Μουρίνιο, πάμε για το Κύπελλο και δεν μας προβληματίζει το πλεονέκτημα έδρας της Μάντσεστερ. Άσε που δεν νομίζω ότι τη συμπαθούν και πολύ στο Λονδίνο. Αν θέλει κάποιος να δει το ματς μαζί μας, ας μη διστάσει. Οι πόρτες ανοίγουν στις 19.00, οι παραγγελίες για φαγητά και ποτά γίνονται λίγο πριν τη σέντρα…»
(Πρόεδρος της Πανελλήνιας Λέσχης Φίλων Manchester United, Βασ. Όλγας 129, Θεσσαλονίκη, 2310 850.508/ Red Café, Βασ. Γεωργίου 20, Θεσσαλονίκη, unitedsport.gr)
«Είμαστε επίσημα αναγνωρισμένοι από τη διοίκηση της Manchester United ήδη από το 2005 και λειτουργούμε με έναν πολύ προχωρημένο τρόπο, τηρώντας τα ιδιαίτερα αυστηρά standards που θέτει ο ίδιος ο σύλλογος για τα clubs που τον υποστηρίζουν σε όλο τον κόσμο. Σε αυτά τα έξι χρόνια έχουμε γράψει σχεδόν 580 μέλη, από τα οποία τώρα είναι ενεργά περίπου 150. Κάθε χρόνο στέλνουμε σχεδόν 100 άτομα στο Old Trafford, εγώ προσωπικά βλέπω περίπου 8-10 παιχνίδια το χρόνο. Φυσικά, θα έχουμε παρουσία 10 ατόμων και στο Γουέμπλεϊ, όπως ήμασταν και στους προηγούμενους τελικούς σε Μόσχα και Ρώμη. Οι υπόλοιποι θα συγκεντρωθούν στον εξωτερικό χώρο του Red Café, του ειδικά διαμορφωμένου χώρου για τους ManU supporters, στον οποίο μάλιστα θα υπάρχουν κι επίσημα αναμνηστικά του τελικού (t-shirts, λάβαρα, καπέλα) που μας έστειλε η ομάδα. Στην Αθήνα, θα μαζευτούν στην pub James Joyce (Άστιγγος 12, Μοναστηράκι) – είναι μάλιστα και ο Ιρλανδός ιδιοκτήτης της φίλος της Μάντσεστερ κι έχει καθιερωθεί ως στέκι. Όσο για το ματς, ένας τελικός δεν ξεφεύγει ποτέ από το 50-50. Όσοι υποστηρίζουν ότι το Γουέμπλεϊ είναι φιλικό έδαφος για μας, είναι βαθιά νυχτωμένοι. Το ίδιο ισχύει και για όσους λένε ότι η Μπαρτσελόνα είναι καλύτερη. Ισχύει, αλλά μόνο στην Ισπανία…»
17°
