Παίζει τένις από 8 χρονών, μιλάει αρκετά ελληνικά ώστε να σου πει ότι λατρεύει το γαλακτομπούρεκο και υπήρχε μια περίοδος της ζωής του που ο μπαμπάς του τον πίεζε να πηγαίνει στο ελληνικό και το αγγλικό σχολείο, να παίζει μπάσκετ, τένις και πιάνο. Το τένις υπερίσχυσε όλων κι έτσι ο νεαρός Ελληνοαυστραλός Thanasi είναι ένας πολλά υποσχόμενος παίκτης, αφού βρίσκεται ήδη στην 71η θέση της παγκόσμιας κατάταξης ATP. Του ζητήσαμε να μας μιλήσει για το Grand Slam, το φίλο και συμπατριώτη του τενίστα Nick Kyrgio και την Αθήνα.
Είσαι μόλις 19 και έχεις κιόλας βρεθεί στο Top100 της Παγκόσμιας Κατάταξης. Πώς έφτασες εκεί;
Πολλές ώρες στο γήπεδο του τένις! Ο μπαμπάς μου, ο οποίος πλήρωνε τις προπονήσεις μου όταν ήμουν μικρός, με βοήθησε πολύ. Τώρα έχω αρχίσει κάπως να του τα επιστρέφω, το οποίο είναι καλό. Έφτασα εδώ, ωστόσο, κάνοντας πολλή προπόνηση. Είχα αρκετά φορτωμένο πρόγραμμα αφού, εκτός από το σχολείο, έπαιζα κι άλλα αθλήματα και προσπαθούσα να έχω και λίγη προσωπική ζωή, ώστε να μπορώ να σκέφτομαι καθαρά όταν παίζω. Πάντα όμως περνούσα πολλές ώρες στο τένις, πήγαινα καθημερινά γυμναστήριο και έκανα ακόμα και τρεις φορές την ημέρα προπόνηση.
Κι άλλα αθλήματα ακούω...
Ναι, όταν ήμουν πιο μικρός έπαιζα μπάσκετ και ελάχιστα ποδόσφαιρο. Μερικά χρόνια μετά άρχισε το τένις.
Τι σε έκανε να το διαλέξεις;
Διάλεξα το τένις κυρίως επειδή έγινα καλύτερος σε αυτό! Όσο βελτιωνόμουν τόσο περισσότερο μου άρεσε κι άρχισα να κάνω περισσότερες προπονήσεις. Κάποια στιγμή σταμάτησα εντελώς το μπάσκετ και έκανα όλη την εβδομάδα προπονήσεις τένις, ακόμα και τις Κυριακές. Ήταν αρκετά κουραστικό αλλά μου άρεσε πολύ και δεν παραπονιόμουν.
Ποιον παίκτη του τένις θαύμαζες μεγαλώνοντας;
Χμ, από την Αυστραλία προφανώς τον Mark Philippoussis και τον Lleyton Hewitt. Α, και τον Marcos Baghdatis. Το να βλέπω Έλληνες ή ελληνικής καταγωγής παίκτες να πηγαίνουν τόσο καλά και να διακρίνονται στο Australian Open ήταν πολύ σημαντικό για εμένα γιατί με ενέπνεε να προσπαθήσω κι εγώ σκληρότερα για να τους φτάσω.
Πώς είναι η εμπειρία ενός Grand Slam;
Ω, είναι απίστευτη! Στο πρώτο μου Grand Slam στην Αυστραλία ήμουν πολύ νευρικός αλλά το συναίσθημα ήταν ασύλληπτο. Είχε 43 ή 44 βαθμούς Κελσίου, ήμουν 17 χρονών και δεν ήμουν συνηθισμένος σε αυτό – το κοινό που ζητωκραύγαζε, η νίκη μου, όλα μου προκαλούσαν μια ευχάριστη νευρικότητα και κράμπες αλλά ήταν μοναδικό σαν συναίσθημα. Τώρα παίζω κάθε χρόνο, ενώ φέτος πέτυχα και μια από τις καλύτερες νίκες της καριέρας μου μετά το σχολείο. Το κοινό μετρούσε τους πόντους, ήταν απίστευτο. Για εμένα τίποτα δεν συγκρίνεται με το Grand Slam και της Αυστραλίας είναι με διαφορά το αγαπημένο μου.
Το φαντάζομαι! Αλλά ενώ ταξιδεύεις πολύ και γνωρίζεις τόσα καινούργια πρόσωπα, δεν νιώθεις ότι χάνεις πράγματα από την εφηβεία σου;
Ναι, λίγο... Ξέρεις, υπάρχει μία «παράδοση» στην Αυστραλία όπου μόλις τελειώσεις το Λύκειο πας κάτι σαν διακοπές με τους κολλητούς σου για ένα Σαββατοκύριακο και διασκεδάζεις, το οποίο το έχασα. Αυτό, όσο και μερικά άλλα, θα ήθελα να τα είχα ζήσει – αλλά αυτή τη ζωή διάλεξα. Από την άλλη γλίτωσα και αρκετό σχολείο, όλοι έδιναν πολλές εξετάσεις ενώ εγώ μερικές μόνο. Είμαι εδώ έξω ταξιδεύοντας, βλέποντας τον κόσμο, παίζοντας το αγαπημένο μου άθλημα, οπότε εντάξει... δεν είναι τόσο άσχημα (γέλια).
Στην Ελλάδα, το τένις θεωρείται χόμπι για πλούσιους. Είναι το ίδιο στην Αυστραλία ή υπάρχει κάποιο εκπαιδευτικό σύστημα εδραιωμένο γύρω από τέτοιου είδους αθλήματα;
Κάποια σχολεία στην Αυστραλία είναι ακαδημίες τένις, νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα, αλλά και πάλι το συγκεκριμένο άθλημα δεν είναι τόσο διαδεδομένο όσο το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Έχουμε μεγάλη ιστορία στο τένις στην Αυστραλία και πολλούς σπουδαίους πρωταθλητές, οι οποίοι εμπνέουν εμάς τους νέους να ακολουθήσουμε αυτό το σπορ, ενώ προβάλλεται αρκετά και στην τηλεόραση. Όσο περισσότερο το παρακολουθείς, τόσο σε παρακινεί να θέλεις να παίξεις.
Σήμερα οι παίκτες του τένις αντιμετωπίζονται σαν σταρ του Χόλιγουντ από τα ΜΜΕ. Πώς νιώθεις με τόση δημοσιότητα;
Μέχρι στιγμής μια χαρά! Θέλω να πω, δεν είμαι ακριβώς στην κορυφή, οπότε δεν ξέρω πώς το διαχειρίζονται ο Federer ή οι άλλοι παίκτες εντός και εκτός γηπέδου, αλλά ελπίζω να το ανακαλύψω σύντομα. Ελπίζω ότι συνεχίζοντας την προπόνηση θα ανέβω πιο ψηλά και ίσως κάποια στιγμή να μου φέρονται κι εμένα σαν σταρ του Χόλιγουντ. (γέλια)
Πιστεύαμε ότι το τένις είναι ένα ευγενές άθλημα, χωρίς σωματική ή λεκτική βία. Φαίνεται όμως πως αυτό έχει αλλάξει. Πρόσφατα ο Nick Kyrgios χρησιμοποίησε το όνομά σου για να πικάρει τον αντίπαλό του στο γήπεδο. Συμβαίνουν συχνά τέτοια σκηνικά; Έχεις βιώσει κάτι αντίστοιχο;
Χμ... όχι έτσι ακριβώς. Σίγουρα συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, ακόμα και στα εφηβικά τουρνουά που έπαιζα. Όταν ξεκινάς να παίζεις δεν σκέφτεσαι τόσο πολύ και λες διάφορα, το ίδιο και ο αντίπαλός σου. Όσο προχωράει το παιχνίδι ο ανταγωνισμός μεγαλώνει και εκτονώνεις όλα σου τα νεύρα στο γήπεδο, τόσο με τις κινήσεις όσο και με τα λόγια σου. Εννοείται πως προσπαθείς να αποσυντονίσεις τον αντίπαλό σου αλλά όσο δεν ξεπερνάς κάποια όρια δεν είναι τόσο κακό, κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον το τένις. Φυσικά και τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά, όπου όλοι φορούσαν λευκά και έπαιζαν φιλικά και χαλαρά. Το παιχνίδι έχει γίνει πιο επιθετικό, ακόμα και χωρίς φυσική επαφή, οπότε πιστεύω ότι είναι πιο συναρπαστικό για τους φαν.
Οι αθλητές υποφέρουν συχνά από σοβαρούς τραυματισμούς. Κι εσύ έχεις περάσει ήδη κάποιους. Είναι αυτός ο μεγαλύτερος φόβος για την καριέρα σου;
Είναι πράγματι κάτι που φοβάμαι. Ελπίζω οι τραυματισμοί μου να ανήκουν στο παρελθόν. Σίγουρα θα έχω κάποιους ακόμα προχωρώντας, όπως όλοι, αλλά θα προσπαθήσω να το ελαχιστοποιήσω όσο μπορώ. Όταν ήμουν 15 έμεινα εκτός για 6-7 μήνες με κάταγμα στην πλάτη, και στα 17 έπαθα το ίδιο στην άλλη πλευρά για άλλους 6-7 μήνες – δεν είναι καθόλου ευχάριστο συναίσθημα να κάθεσαι σπίτι άπραγος. Νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι χειρότερο για έναν αθλητή.
Έχεις επισκεφτεί ξανά την Αθήνα; Τι σου άρεσε περισσότερο;
Tο φαγητό και ο καιρός. Ήρθαμε πριν 4 χρόνια με την οικογένειά μου, αλλά δεν μείναμε πολύ στην Αθήνα, πήγαμε στο Ξυλόκαστρο. Μου αρέσει πολύ η Αθήνα. Δεν έχω δει ακόμα όσα έχει να δει κανείς αλλά λατρεύω την πόλη, ο καιρός είναι πάντα καλός και έχει απίστευτο φαγητό, συνεπώς είναι μέρος για χαλάρωση. Οι γονείς μου είναι Έλληνες και μεγάλωσα τρώγοντας τα ελληνικά φαγητά που μαγείρευε η μαμά μου, οπότε για μένα είναι παράδεισος εδώ που υπάρχουν όλα σε αφθονία!
Τι θα έλεγες στα παιδιά που αρχίζουν να παίζουν τώρα τένις;
Όταν είσαι μικρός πρέπει να το διασκεδάζεις, κι αν αρχίσει να σου αρέσει πολύ τότε πιστεύω ότι πρέπει να το κυνηγήσεις. Αλλά, όταν είσαι μικρός, είναι σημαντικό να παίζεις πολλά διαφορετικά αθλήματα μέχρι να βρεις ποιο σου αρέσει και σου ταιριάζει καλύτερα. Και όταν το βρεις να αφιερωθείς σε αυτό.
Info: Ο Θανάσης Κοκκινάκης, ως παίκτης στην κατηγορία Juniors έφτασε σε δύο τελικούς Grand slam Junior στα μονά, στο 2013 Australian Open και στο 2013 US Open. Επίσης εκπροσωπεί την Αυστραλία και στο Davis Cup. Ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα για ένα μοναδικό exhibition tennis match στα γήπεδα του TATOI Club καλεσμένος από τον OTE TV. Ο OTE TV φιλοξενεί το πλουσιότερο πρόγραμμα τένις στην ελληνική τηλεόραση και μεταδίδει τις κορυφαίες παγκοσμίως διοργανώσεις τένις.
9°
