Η σφαγή των Αλγερινών στο Παρίσι - 17 Οκτωβρίου 1961: Η ειρηνική διαδήλωση που κατέληξε σε τραγωδία και σημάδεψε τον αποικιοκρατικό αγώνα της Αλγερίας.
Τον Οκτώβριο του 1961, ο πόλεμος της Αλγερίας είχε παρατραβήξει. Αμφότερες οι πλευρές ανυπομονούσαν να τελειώσει και να γυρίσουν σελίδα. Από το δημοψήφισμα του Ιανουαρίου του 1961 στο οποίο το αίτημα της αυτοδιάθεσης της Αλγερίας είχε αποσπάσει το 75% των ψήφων, ο Ντε Γκολ είχε ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με το πολιτικό σκέλος του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (FLN) και γενικά ευνοούσε την ανεξαρτητοποίηση. Αλλά η ανάληψη της πρωθυπουργίας της προσωρινής αλγερινής κυβέρνησης από τον σκληροπυρηνικό Μπεν Κεντά δυσκόλευε τη μετάβαση.
Τον Απρίλιο του 1961 εκδηλώθηκε πραξικόπημα στρατηγών στο Αλγέρι, το οποίο ο Γάλλος πρόεδρος κατέστειλε: αλλά οι φανατικοί υποστηρικτές της «γαλλικής Αλγερίας» δρούσαν μέσω της παράνομης ακροδεξιάς οργάνωσης OAS που χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας. Το FLN και η OAS βρίσκονταν σε διαρκή ένταση και πίεζαν τη γαλλική προεδρία τόσο με πολιτικά αιτήματα όσο και με τρομοκρατικές πράξεις. Από το 1958 μέχρι το 1961, στο Παρίσι δολοφονήθηκαν από το FLN 47 όργανα της τάξης και στην επαρχία άλλα 19· 140 άτομα τραυματίστηκαν. Όσο για τη δύσκολη χρονιά του 1961, η OAS προέβη σε τρεις δολοφονίες διακεκριμένων – και συνέχισε το 1962: η OAS φέρεται να έχει σκοτώσει πάνω από 1.700 έως 2.000 άτομα.
Σ’ αυτό το κλίμα του μίσους προσετέθη η άγρια αντιπαράθεση του FLN με την αλγερινή οργάνωση MNA του Μεσαλί Χατζ, η οποία είχε επιρροή στους Αλγερινούς εργάτες στη Γαλλία. Το FLN ζητούσε από τους εργάτες να πληρώνουν «επαναστατικό φόρο» και να υιοθετούν τους κανόνες του Κορανίου: όποιος αρνούταν να το κάνει υφίστατο τις συνέπειες οι οποίες μπορούσαν να φτάσουν μέχρι τον φόνο.
Τον Οκτώβριο του 1961, κι ενώ ο Ντε Γκολ μόλις είχε γλιτώσει από απόπειρα δολοφονίας της OAS (στις 8 Σεπτεμβρίου), το FLN οργάνωσε διαδήλωση εναντίον του περιορισμού της κυκλοφορίας στην ευρύτερη περιοχή του Παρισιού – την οποία ο επικεφαλής της αστυνομίας απαγόρευσε φοβούμενος βιαιοπραγίες. Αλλά, 20.000-30.000 Αλγερινοί κατέβηκαν στους δρόμους· μερικοί, όπως απεδείχθη αργότερα, είχαν αναγκαστεί υπό το φόβο της εκδίκησης εκ μέρους του FLN. Όταν η πορεία πλησίαζε στα Ηλύσια πεδία, η γαλλική αστυνομία επετέθη στο πλήθος και η σύγκρουση ήταν πολυαίμακτη: πέντε άτομα σκοτώθηκαν επιτόπου και ένας απίστευτος αριθμός –11.000– συνελήφθησαν, οδηγήθηκαν στα κρατητήρια και ανακρίθηκαν με παράνομες μεθόδους. Το αποτέλεσμα των βασανιστηρίων ήταν πάνω από 200 νεκροί μέσα σε ένα όργιο ρατσιστικού μίσους.
Δεν ήταν η τελευταία σφαγή του πολέμου, αλλά η 17η Οκτωβρίου 1961 σημάδεψε τον αποικιοκρατικό αγώνα της Αλγερίας ο οποίος τελείωσε οριστικά στις 3 Ιουλίου 1962 με την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας.
16°
