O Mπους φεύγει και αφήνει πίσω του συντρίμμια
Νίκος Γεωργιάδης
Έζησα 10 χρόνια στη Γαλλία όπου σπούδασα, 7 χρόνια στο Βελιγράδι όπου εργάστηκα, 3 χρόνια στη Θεσσαλονίκη όπου διασκέδασα εργαζόμενος, και τα χρόνια που περισσεύουν από τα 56 τα έζησα και τα ζω στην Αθήνα. Η κρητομανιάτισα σύντροφoς μου πρόσφερε δύο θυγατέρες, ο Καππαδόκης πατέρας μου καλή μόρφωση και η μάνα από τα Δαρδανέλια την αγωγή και το πάθος για τη μαγειρική. Από το 1981 με ανέχεται η Δημοσιογραφία και ανέχομαι τους δημοσιογράφους, συμβίωση καθόλου εύκολη. Με απασχολούν τα βιβλία που διαβάζω, ο μπαχτσές που καλλιεργώ, τα ταξίδια που έκανα και ονειρεύομαι να κάνω και οι γυναίκες που δεν πρόκειται να γνωρίσω. Α… και οι φιάλες Μπορντώ του '76 που δεν θα γευτώ λόγω της οικονομικής κρίσης που επηρεάζει αφάνταστα το εισόδημα μου.
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
H ουτοπία μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από μία λέξη και σε κάτι ποιο πρακτικό από μία έννοια
Tο «πολιτικά ορθό» μπορεί να είναι και «πολιτικά ανορθόδοξο» και «το πολιτικά πρέπον» να εκφράζεται ως «πολιτικά απρεπές»
Tο βέτο είναι ένας άσος που τον χρησιμοποιείς μία φορά για να είναι αποτελεσματικός
H Iρλανδία είναι γνωστή για τον IRA, τη μαύρη μπίρα της, για τα λινά της και ενδεχομένως για το πολύ μακρύ και διαγραμμένο εν πολλοίς κέλτικο παρελθόν της.
Δεν υπάρχουν σοφοί λαοί. Υπάρχουν δημοκρατικοί × μη δημοκρατικοί πολίτες.
Στο τοπίο της νέας ευρωπαϊκής πραγματικότητας σφάζονται παλικάρια στην ποδιά της αντιευρωπαϊκής κουλτούρας