Το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής παρουσιάζει μια νέα, κλασική παραγωγή της Ζιζέλ, του ρομαντικού μπαλέτου με τη σαγηνευτική μουσική του Αντόλφ Αντάμ. Τη διαχρονική χορογραφία του Πετιπά αναβιώνουν οι διακεκριμένες χορογράφοι Βερόνικα Βιγιάρ και Ελένα Ιγκλέσιας. Από τις 19 Δεκεμβρίου και για εννέα μοναδικές παραστάσεις, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ, υπό τη μουσική διεύθυνση του Χοσέ Σαλασάρ και τη συμμετοχή διεθνών σταρ του μπαλέτου στο πρωταγωνιστικό ζευγάρι.
Η Ζιζέλ αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του ρεπερτορίου του μπαλέτου. Ο ομώνυμος ρόλος έχει χαρακτηριστεί ως «ο Άμλετ του μπαλέτου» αποτελώντας πρόκληση και καταξίωση για μια χορεύτρια του κλασικού μπαλέτου. Από την πρώτη παρουσίασή της το 1841 στην Όπερα του Παρισιού έως και σήμερα, η Ζιζέλ συνεχίζει να μαγεύει και να συγκινεί διαχρονικά το κοινό σε όλο τον κόσμο. Η κλασική χορογραφία του Πετιπά διατηρεί αναλλοίωτη τη φρεσκάδα της, καθώς πραγματεύεται την ανθρώπινη αδυναμία, την προδοσία και το πένθος που ξεπερνιέται μονάχα μέσα από την ανιδιοτελή αγάπη. Μια αγάπη που ξεπερνά τον θάνατο προστατεύοντας και ανατροφοδοτώντας την ίδια τη ζωή.
Η ιστορία της Ζιζέλ ξεδιπλώνεται όταν ο κόμης Άλμπρεχτ παρουσιάζεται ως απλός χωρικός στη χωριατοπούλα Ζιζέλ και εκείνη, αθώα, τον ερωτεύεται. Όταν ανακαλύπτει ότι είναι μνηστευμένος με άλλη αλλά και την πραγματική του ταυτότητα, χάνει τα λογικά της και αυτοκτονεί. Στα βάθη του δάσους και κάτω από την πανσέληνο, οι ψυχές των προδομένων από τους εραστές τους κοριτσιών –τα βίλι– επιστρέφουν για εκδίκηση τη νύχτα του γάμου τους μεταμορφωμένες σε ξωτικά. Κάθε άντρας που θα βρεθεί στο διάβα τους θα πρέπει να χορέψει μαζί τους μέχρι να πέσει νεκρός. Ο μετανοημένος Άλμπρεχτ παρασύρεται στο θανατηφόρο κάλεσμά τους και η Ζιζέλ παρεμβαίνει στον ολονύκτιο χορό στηρίζοντάς τον έως το χάραμα, τότε που τα ξωτικά χάνουν την εξουσία τους. Η Ζιζέλ τον συγχωρεί και επιστρέφει στην αιώνια ζωή ως ξωτικό αφήνοντάς τον απαρηγόρητο.
13°
