Κασσία

Κασσία. Ικεσία. Εικασία. Κασσιανή. Η γυναίκα που αψηφά τον καιρό της. Η μεγάλη ποιήτρια που δε φοβάται να ικετέψει για τον έρωτα της και που τολμά να κάνει εικόνα τα πιο μύχια ερωτικά της πάθη, την εποχή που η εικόνα βρίσκεται υπό διωγμό. Βυζάντιο, περίοδος της Εικονομαχίας. Ο Θεόφιλος αναζητά σύντροφο. Ερωτεύεται την Κασσιανή, παντρεύεται τη Θεοδώρα. Κάποια χρόνια μετά, η Κασσιανή έχει γίνει μοναχή. Γράφει έναν ύμνο. Τον ύμνο που η Μαρία Μαγδαληνή απευθύνει στον Χριστό. Ο Θεόφιλος την επισκέπτεται στο μοναστήρι. Εκείνη κρύβεται. Εκείνος ανακαλύπτει τα χαρτιά της και συμπληρώνει την τελευταία φράση στον ύμνο της. Ένας μονόλογος για τους έρωτες που ζουν στο σκοτάδι και τη θρησκευτική γραφή ως ερωτική πράξη. Ένα έργο για το φόβο των ανθρώπων μπροστά στη διάφανη επιθυμία.